28-02-2019، 17:33
محققان در دانشگاه کلمبیا میگویند یک بازوی رباتیک ساختهاند که میتواند تصویر از خود بسازد (دارای خودشناسی است) – توانایی که باعث میشود بسوی ماشینهایی که واقعأ خودآگاهی دارند حرکت کنیم. سازندۀ ربات گفت: «ما معتقدیم که این توانایی در مسیر خودآگاهی ماشینی قرار دارد.»
به گزارش بیگ بنگ، “هاد لیپسون”، استاد مهندسی مکانیک که بر روی این ربات کار میکرد، گفت: «این شاید همان کاری باشد که یک نوزاد در گهوارهاش انجام میدهد، یعنی وقتی یاد میگیرد که گهواره چیست. حدس میزنیم که این مزیت منشأ تحولی جهت خودآگاهی در بشر بوده باشد. در حالیکه توانایی ربات ما برای تصور خودش هنوز در مقایسه با انسانها خام است، معتقدیم که این توانایی در مسیر خودآگاهی ماشینی قرار دارد.»
زنده است
بازوی ربات، همانطور که در یک مقالهی جدید در مجلۀ رباتیک علمی منتشر شده، یاد میگیرد که چگونه با تجربه کردنِ محیط پیرامونش کار کند – بدون هیچگونه برنامهای دربارۀ فیزیک، هندسه یا دستورالعملهای خاص خودش. اما پس از عدم موفقیتِ فرآیندی که محققان آن را «محاسبهی شدید» مینامند، الگوریتم بازوی ماشینی دنیا را احساس میکند. به گفته محققان، پس از روند خوداکتشافی، این بازو موقعیتهای پیچیده را مدیریت میکند، مثلأ خودش را تعمیر میکند و با یک ماژیک متن مینویسد.
این دستاوردها بسیار تأثیرگذارند، اما این بازو راه طولانی تا نوشتن یک شعر را در پی دارد. هنوز لیپسون این پروژه را گام مهمی به سمت درک نحوهی یادگیری خودآگاهی بشر میداند – و شاید یک روز رباتهایی ساخته شوند که خودشان را مثل ما درک کنند. لیپسون گفت: «فیلسوفان، روانشناسان و دانشمندان علوم شناختی به مدت هزاران سال سعی کردهاند ماهیت خودآگاهی را درک کنند، اما پیشرفت نسبتأ محدودی داشتند. ما هنوز عدم درکمان را با عبارات ذهنی مثل «بوم واقعیت» پنهان میکنیم اما رباتها اکنون ما را مجبور میکنند تا این مفاهیم مبهم را به الگوریتمها و مکانیزمهای واقعی تبدیل کنیم.»
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
به گزارش بیگ بنگ، “هاد لیپسون”، استاد مهندسی مکانیک که بر روی این ربات کار میکرد، گفت: «این شاید همان کاری باشد که یک نوزاد در گهوارهاش انجام میدهد، یعنی وقتی یاد میگیرد که گهواره چیست. حدس میزنیم که این مزیت منشأ تحولی جهت خودآگاهی در بشر بوده باشد. در حالیکه توانایی ربات ما برای تصور خودش هنوز در مقایسه با انسانها خام است، معتقدیم که این توانایی در مسیر خودآگاهی ماشینی قرار دارد.»
زنده است
بازوی ربات، همانطور که در یک مقالهی جدید در مجلۀ رباتیک علمی منتشر شده، یاد میگیرد که چگونه با تجربه کردنِ محیط پیرامونش کار کند – بدون هیچگونه برنامهای دربارۀ فیزیک، هندسه یا دستورالعملهای خاص خودش. اما پس از عدم موفقیتِ فرآیندی که محققان آن را «محاسبهی شدید» مینامند، الگوریتم بازوی ماشینی دنیا را احساس میکند. به گفته محققان، پس از روند خوداکتشافی، این بازو موقعیتهای پیچیده را مدیریت میکند، مثلأ خودش را تعمیر میکند و با یک ماژیک متن مینویسد.
این دستاوردها بسیار تأثیرگذارند، اما این بازو راه طولانی تا نوشتن یک شعر را در پی دارد. هنوز لیپسون این پروژه را گام مهمی به سمت درک نحوهی یادگیری خودآگاهی بشر میداند – و شاید یک روز رباتهایی ساخته شوند که خودشان را مثل ما درک کنند. لیپسون گفت: «فیلسوفان، روانشناسان و دانشمندان علوم شناختی به مدت هزاران سال سعی کردهاند ماهیت خودآگاهی را درک کنند، اما پیشرفت نسبتأ محدودی داشتند. ما هنوز عدم درکمان را با عبارات ذهنی مثل «بوم واقعیت» پنهان میکنیم اما رباتها اکنون ما را مجبور میکنند تا این مفاهیم مبهم را به الگوریتمها و مکانیزمهای واقعی تبدیل کنیم.»