10-02-2019، 15:10
خیلی از افراد از این موضوع رنج میبرند با ایران ناز همراه باشید آیا اعتیاد بـه روابط جنسی بیماری اسـت؟ اگر کسی بـه رابطه جنسی اعتیاد داشته باشد می تواند درمان شود یا تا آخر عمر اوضاع بـه همان منوال ادامه دارد؟
در پاسخ باید بگوییم، اعتیاد بـه روابط جنسی هنوز هم توسط تعداد زیادی از پزشکان و محققان بیماری شناخته نمی شود اما افراد زیادی خصوصا در کشور هـای غربی این اعتیاد هستند، در ادامه با پارس ناز همراه باشید تا این مسئله را مورد بررسی قرار دهیم.
مـا موجودیت بـه موادی مثل نیکوتین، الکل و دیگر مخدرات و آسیبهاي ناشی ازآن را در جامعه میپذیریم. اما وقتی حرف از اعتیاد بـه رابطه جنسی در بین می آید، برخی کارشناسان آنرا بعنوان یک پدیده واقعی نمیپذیرند. اعتیاد بـه رابطه جنسی در حال حاضر بعنوان یک بیماری با تشخیص بالینی شناخته نمیشود.
بـه این معنا کـه تا کنون آمار رسمی از تعداد افرادی کـه برای دریافت کمک و درمان دراین مورد بـه خدمات ملی بهداشت بریتانیا مراجعه کرده باشند، وجود ندارد. وبسایتی در بریتانیا کـه بـه افرادی با مشکل اعتیاد بـه رابطه جنسی و پورن مشورت میدهد، از سال ۲۰۱۳ بـه این طرف، از 21 هزار نفر در بریتانیا کـه از این سایت تقاضای کمک کردهاند، نظرسنجی کرده اسـت.
از افرادی کـه بـه این سایت مراجعه کردهاند، 91 درصد مرد بودند و فقط 10 درصد آن ها بخاطر این مشکل بـه دکتر مراجعه کرده بودند. اعتیاد بـه رابطه جنسی قرار بود در نسخه جدید کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی « DSM» کـه یک راهنمای مهم تشخیصی در بریتانیا و ایالات امریکا اسـت، گنجانده شود اما بدلیل فقدان شواهد کافی، ازآن صرف نظر شد.
اما اکنون پیشنهاد شده کـه اختلال “رفتار جنسی اجباری” در راهنمای “طبقهبندی بین المللی بیماریها” « ICD» گنجانده شود. این کتاب راهنما را سازمان جهانی بهداشت تهیه می کند. قمار کـه قبلا مشمول دستهبندی “رفتارهای اجباری” شده بود، درسال ۲۰۱۳ پس از بـه دست آمدن شواهد جدید یکجا با “اختلال غذا خوردن” بطور رسمی بعنوان “اعتیاد” شناخته شد.
پژوهشگران دریافتند کـه بافت فعالیت مغز افراد “معتاد” بـه تماشای پورن مشابه فعالیت مغزی افراد معتاد بـه مواد مخدر در زمانی اسـت کـه مواد مورد نظر شان بـه انها نشان داده شود. نتیجه پژوهشی کـه درسال ٢٠١٤ منتشر شده نشان می دهد کـه فعالیت مغز افراد “معتاد” بـه تماشای پورن مشابه فعالیت مغزی افراد معتاد بـه مواد مخدر اسـت،
در زمانی اسـت کـه ماده مورد نظرشان بـه انها نشان داده شود.در آن زمان، دکتر ولریا وون، پژوهشگر ارشد این تحقیق در دانشگاه کمبریج بـه بیبیسی گفت:”این اولین مطالعهاي اسـت کـه بـه افرادی با چنین اختلالی پرداخته و فعالیت مغزی انها را بررسی کرده، اما فکر نمی کنم کـه دراین مرحله بـه حد کافی دراین باره بدانیم و بتوانیم صریحا بگوییم کـه این اعتیاد اسـت.”
باور داشتن و نداشتن بـه اینکـه کسی می تواند معتاد بـه سکس شود بطور گستردهاي بستگی بـه تعریف مـا از اعتیاد دارد و اعتیاد، تعریفی کـه رسما پذیرفته شده باشد، ندارد. اعتیاد، وابستگی فیزیولوژیک بـه چیزی اسـت کـه ترک آن باعث آسیب جسمانی شود. بنابر این بـه گفته فریدریک توئتس، استادیار افتخاری دانشگاه آزاد بریتانیا، سکس “نمیتواند اعتیاد باشد”. اما بـه باور او تعریفی گستردهتر از اعتیاد میتواند مفیدتر باشد.
دکتر توئتس میگوید دو ویژگی کلیدی برای تشخیص اعتیاد وجوددارد: تلاش برای رسیدن بـه لذت یا پاداش و اختلاف رفتار. بسیاری از کارشناسان معتقدند کـه طلب پاداش، اعتیاد را از “رفتار وسواسی اجباری” متمایز میکند، اما شباهتهاي فراوانی میان این دو وجوددارد. بـه گفته او افراد معتاد در پی لذتی کوتاهمدت هستند ولو اینکـه زیان درازمدت داشته باشد.
اما هیچ لذتی از کارهایی کـه مبتلایان بـه اختلال رفتار وسواسی جبریمیکنند حاصل نمیشود. اما، وقتی مـا همه ی در پی لذت هستیم، چـه چیزی طلب پاداش مـا را از جستجوی لذت افراد معتاد، متمایز میکند؟ از نظر هریت گرود، دکتر روانشناس، رفتاری اعتیاد تلقی میشود کـه بـه حدی برسد کـه بـه فرد و اطرافیان او آسیب برساند.
بـه گفته او اعتیاد بـه غذا و قمار بعنوان بیماریهاي قابل تشخیص شناخته شدهاند، اما اعتیاد بـه رابطه جنسی از جمله انها نیست چون آگاهی عمومی بـه مدت کافی درباره آن وجود نداشته اسـت. دکتر گرود میگوید این بـه آن معناست کـه افراد بیشتری برای تقاضای کمک بالینی و درمان اعتیاد بـه غذا و قمار بـه مراکز درمانی مراجعه کردهاند و این شواهد بیشتری رابه خاطر وجود این بیماریها فراهم کرد.
دکتر ابگیل سن، روان شناس بالینی معتقد اسـت کـه رفتارهای جنسی میتوانند اعتیاد آور باشد اما بـه باور او اگر سکس راهی برای مقابله با افسردگی، اضطراب یا ضربه روحی باشد، دراین صورت سکس مشکل ثانوی بـه حساب می آید. بـه باور او بـه رسمیت شناختن “اعتیاد بـه رابطه جنسی” و گذاشتن نام “اعتیاد” الزاماً کمککننده نیست، بخصوص برای افرادی کـه از سکس برای مقابله با مسائل دیگر استفاده میکنند.
بسیاری اعتیاد بـه رابطه جنسی را بعنوان یک بیماری واقعی قبول ندارند. دیوید لي، درمانگر جنسی می گوید رفتارهایی کـه طبق معمول بعنوان اعتیاد بـه رابطه جنسی ازآن یاد میشود، در واقع علائم درماننشده اختلال خلقی و اضطراب اسـت کـه شواهد کافی برای درمان آن وجود ندارد: “معادل خواندن سکس و خودارضایی با الکل و موادمخدر مضحک اسـت. افرادی کـه بـه الکل اعتیاد دارند، ممکن اسـت درصورت ترک آن بمیرند.”
“اعتیاد بـه رابطه جنسی بیشتر بستگی دارد بـه برداشتهایي کـه از ارزشهاي اخلاقی درباره سکس سالم وجوددارد؛ یعنی اگر بیشتر سکس داشته باشی یا سکس متفاوت از برداشت درمانگر داشته باشی، معتاد بـه سکس هستی.” در مقالهاي تحقیقی کـه برای گنجاندن رفتار جنسی اجباری در نسخه آینده “طبقهبندی بین المللی بیماریها” تهیه شده، گروهی از پژوهش گران علاقه داشتند از همین کار بگذرند.
انها می گویند، این تشخیص نباید برای توصیف “علاقه و رفتار جنسی زیاد” استفاده شود و نباید بر اساس ” قضاوت اخلاقی یا مردود شمردن تکانههاي جنسی” باشد. اما کسانی کـه میخواهند این عارضه بـه رسمیت شناخته شود و اسمی روی آن گذاشته شود، میخواهند مطمئن شوند افرادی کـه ازآن رنج می برند، بتوانند کمک دریافت کنند؛ چـه این رفتار اعتیادآمیز خود مشکل اصلی باشد چـه علائمی از مشکل دیگری باشد.