06-09-2018، 17:15
مباهله در لغت عرب به معني درخواست عذاب بر مخالف در اعتقاد است .
براي اولين بار پيامبر(ص) آماده شد تا با سران مسيحي منطقه نجران به مباهله برخيزد و حتي دست حسن و حسين را گرفت و با دختر و داماد خود در گوشه بيابان حاضر شد، و منتظر آن گشت كه سران مسيحي نجران از اسقف و كشيش براي مباهله حاضر شوند. ولي آنان با مشاهده آيات صدق پيامبر عقب نشيني كرده و پرداخت جزيه را بر مباهله برگزيدند.
اين معجزه يعني مباهله براي اثبات صدق ادعا در قلمرو عقائد باقي و پايدار است و هم اكنون نيز اين دعوت باقي است و لازم است به سمع مخالفان اسلام برسد. آنان از هر فرقه و گروهي باشند اگر به خدا ايمان دارند، در سرزمين دور از اجتماع آماده مباهله باشند و طرفين بر عليه يكديگر از خدا عذاب بطلبد، آنگاه ببينند عذاب خدا فرود مي آيد يا نه و اگر فرود مي آيد كدام يك از دو طرف را طعمه خود قرار مي دهد؟
مرحوم علامه طباطبائي در مورد مباهله چنين مي گويد:
هر فرد با ايمان با تأسي به نخستين پيشواي اسلام مي تواند در راه اثبات حقيقتي از حقائق اسلام با مخالف خود به مباهله بپردازد و از خداوند براي او درخواست عذاب كند.
و هر فردي از مسيحيان و كليميان كه بخواهند اين معجزه الهي را از نزديك مشاهده كنند. مي توانند با فردي از افراد با ايمان اسلام در مورد حقانيت اسلام به مباهله بر خيزند و نتيجه آن را با ديدگان خود مشاهده نمايند.
امام صادق (ع) به ياران خود همين دستور را مي داد كه مخالفان را به مباهله دعوت كنند. يكي از ياران آن حضرت به نام ابو مسروق به حضرتش گفت: من با مخالفان با آيه «وَاُولِي الأمْرِ مِنْكُمْ»(۱) بر فضيلت و پيشوائي شما استدلال مي كنم آنان مي گويند اين آيه مربوط به فرماندهان سپاه است و وقتي با آيه «اِنَّما وَلِيُّكُم اللهُ وَرَسُولُهُ...» (۲) بر امامت علي(ع) احتجاج مي كنم، مي گويند: اين آيه مربوط به افراد با ايمان است نه شخص خاصي و هر موقع با آيه «اِلّا المَوَدَّةَ فِي القُرْبي» (۳) استدلال مي كنم، مخالفان مي گويند: اين آيه مربوط به تمام بستگان پيامبر است!
امام صادق (ع) در پاسخ او فرمود: در این صورت، آنان را به مباهله دعوت كن . آنگاه نحوه مباهله را بيان كرد و فرمود: چيزي نمي گذرد مگر اينكه آثار مباهله ( نزول عذاب) را مشاهده مي كني. (۴)
پی نوشت ها :
۱.نساء/۵۹ .
۲. مائده/۵۵.
۳. مائده/۵۵.
۴. كافي، ۲/ كتاب دعا، باب مباهله.
براي اولين بار پيامبر(ص) آماده شد تا با سران مسيحي منطقه نجران به مباهله برخيزد و حتي دست حسن و حسين را گرفت و با دختر و داماد خود در گوشه بيابان حاضر شد، و منتظر آن گشت كه سران مسيحي نجران از اسقف و كشيش براي مباهله حاضر شوند. ولي آنان با مشاهده آيات صدق پيامبر عقب نشيني كرده و پرداخت جزيه را بر مباهله برگزيدند.
اين معجزه يعني مباهله براي اثبات صدق ادعا در قلمرو عقائد باقي و پايدار است و هم اكنون نيز اين دعوت باقي است و لازم است به سمع مخالفان اسلام برسد. آنان از هر فرقه و گروهي باشند اگر به خدا ايمان دارند، در سرزمين دور از اجتماع آماده مباهله باشند و طرفين بر عليه يكديگر از خدا عذاب بطلبد، آنگاه ببينند عذاب خدا فرود مي آيد يا نه و اگر فرود مي آيد كدام يك از دو طرف را طعمه خود قرار مي دهد؟
مرحوم علامه طباطبائي در مورد مباهله چنين مي گويد:
هر فرد با ايمان با تأسي به نخستين پيشواي اسلام مي تواند در راه اثبات حقيقتي از حقائق اسلام با مخالف خود به مباهله بپردازد و از خداوند براي او درخواست عذاب كند.
و هر فردي از مسيحيان و كليميان كه بخواهند اين معجزه الهي را از نزديك مشاهده كنند. مي توانند با فردي از افراد با ايمان اسلام در مورد حقانيت اسلام به مباهله بر خيزند و نتيجه آن را با ديدگان خود مشاهده نمايند.
امام صادق (ع) به ياران خود همين دستور را مي داد كه مخالفان را به مباهله دعوت كنند. يكي از ياران آن حضرت به نام ابو مسروق به حضرتش گفت: من با مخالفان با آيه «وَاُولِي الأمْرِ مِنْكُمْ»(۱) بر فضيلت و پيشوائي شما استدلال مي كنم آنان مي گويند اين آيه مربوط به فرماندهان سپاه است و وقتي با آيه «اِنَّما وَلِيُّكُم اللهُ وَرَسُولُهُ...» (۲) بر امامت علي(ع) احتجاج مي كنم، مي گويند: اين آيه مربوط به افراد با ايمان است نه شخص خاصي و هر موقع با آيه «اِلّا المَوَدَّةَ فِي القُرْبي» (۳) استدلال مي كنم، مخالفان مي گويند: اين آيه مربوط به تمام بستگان پيامبر است!
امام صادق (ع) در پاسخ او فرمود: در این صورت، آنان را به مباهله دعوت كن . آنگاه نحوه مباهله را بيان كرد و فرمود: چيزي نمي گذرد مگر اينكه آثار مباهله ( نزول عذاب) را مشاهده مي كني. (۴)
پی نوشت ها :
۱.نساء/۵۹ .
۲. مائده/۵۵.
۳. مائده/۵۵.
۴. كافي، ۲/ كتاب دعا، باب مباهله.