“درخشان کردن ابرها” راهی برای کم کردن سرعت گرمایش جهانی

[_Lσѕт_]

بیگ بنگ: دانشمندان دانشگاه واشنگتن روشی بحث برانگیز به نام درخشان کردن ابرهای دریایی برای حل مشکل گرمایش در نظر دارند. بیشتر مردم معتقدند بهترین راه برای تغییرات آب‌وهوایی، کاهش انتشار کربن از طریق کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و همچنین افزایش استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر است.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

به گزارش بیگ بنگ، اما اگر ثابت شود جلوگیری از انتشار کربن روشی ناکارآمد است روش‌های اورژانسی به منظور جلوگیری از عواقب فاجعه‌بار گرمایش جهانی ضروری خواهد بود. درخشان کردن ابرهای دریایی یکی از این روش‌های اورژانسی و یک راه حل مهندسی آب و هوا می‌باشد. ابرها زمانی شکل می‌گیرند که قطرات آب بر روی ذرات موجود در هوا  متراکم شده و در اتمسفر به هم بپیوندند. غلظت بیشتر این ذرات به قطرات کوچکتر آب کمک می‌کند تا ابرهایی سفیدتر را تشکیل دهند که به جای جذب گرما، نور خورشید را منعکس می‌کنند.

محققان دانشگاه واشنگتون پیشنهاد داده‌اند تا ذرات معلق را بر روی سطح اقیانوس اسپری کنند تا ابرهایی شکل بگیرد که انرژی خورشیدی را منعکس می‌کند. آنها طرح پیشنهادی خود را اخیرا در دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
مجله‌ی Earth’s Future  منتشر کرده‌اند. برخی از دانشمندان آب‌وهوا اعتقاد دارند درخشان شدن ابرهای دریایی از آغاز انقلاب صنعتی و در نتیجه‌ی افزایش آلاینده‌های هوا در حال رخ دادن است. این پدیده ممکن است درصد ناچیزی از تاثیر گازهای گلخانه‌ای را خنثی کند اما اندازه گیری میزان دقیق تاثیر آن دشوار است.

راب وود که پروفسور علوم اتمسفری در داشنگاه واشنگتون است می‌گوید:« آزمایش کردن ایده‌ی درخشان کردن ابرهای دریایی در واقع به دو سوال پاسخ خواهد داد. آیا ما می‌توانیم به این طریق ابرها را آشفته کنیم و آیا مدل‌های آب و هوایی به نحو صحیحی رابطه‌ی بین ابرها و هواپخش‌ها را نشان می‌دهند؟» وود و همکارانش در حال حاضر به دنبال بودجه‌ی لازم برای انجام این پروژه می‌باشند.

تیم او در صدد است تا دستگاه اسپری هواپخش کارآمدی بسازد و توان آن برای پخش ذرات را در آزمایشگاه بسنجد. همچنین لازم است مکانی مناسب برای آزمایش تکنولوژی درخشان کردن ابرهای دریایی خود پیدا کنند. این مکان باید آلودگی کمی داشته باشد و نرخ شکل‌گیری ابرهای دریایی آن بالا باشد. توماس آکرمن که او نیز پروفسور علوم اتمسفری است می‌گوید:« این ایده ممکن است ضررهایی نیز داشته باشد اما ما دیگر در دوره‌ی عمل بدون هیچ ضرری نیستیم چرا که در حال حاضر با کارهایی که انجام می‌دهیم باعث تغییر در آب و هوا می‌شویم و بحث سر انتخاب بین بد و بدتر است.»

آکرمن و همکارانش هنوز اجرای این طرح در مقیاس بزرگ را پیشنهاد نمی‌دهند بلکه فقط در نظر دارند تا قابلیت‌های راه حل خود را آزمایش کنند. آکرمن می‌گوید: « اینکه چه کاری می‌توانیم انجام دهیم یک سوال علمی است اما سوالی که از لحاظ اخلاقی وجود دارد این است که چه کاری باید انجام دهیم و از لحاظ سیاسی چگونه باید آن را انجام دهیم. من در این باره یک آگنوستیک می‌باشم و فکر می‌کنم باید روش‌های مهندسی ژئوماتیک را آزمایش کنیم و ببینیم آیا کار می‌کنند یا نه. به نظرم در تمام مدتی که بر روی آن کار می‌کنیم باید از خودمان بپرسیم ‘چگونه باید این کار را انجام دهیم؟»