بازی آنلاین
آپلود عکس
03-07-2017، 17:12
درست وقتی که حاضران داخل ورزشگاه آزادی از بازی خوب والیبالیست های ایرانی به شعف آمده بودند و احتمالا نغمه شادی سر می دادند، زنانی که با هزار امید خودشان را جلوی ورزشگاه رسانده بودند، باز هم از حضور در ورزشگاه منع شدند اما این تمام ماجرا نبود.
به آنها حتی اجازه ندادند از ماشین ها پیاده شوند، کارت های شناسایی شان را گرفتند و با لحن تندی آنها را پراکنده کردند. آنهایی را هم که اصرار بر ماندن داشتند، بازداشت کردند. برگه هایی به دست شان دادند که روی جرم بدحجابی خط کشیده بودند و به جایش حضور در استادیوم را گذاشته بودند.
به همین سادگی شادی های کوچک و خوشی های لحظه ای برای زنان ممنوع شد. همین ماجرا باعث می شود پای صحبت مسئولان بنشینیم و از آنها بخواهیم میزان مشارکت اجتماعی زنان را برایمان تعریف کنند. «زن ها حق دارند که در فعالیت های اجتماعی مشارکت کنند.» این حرف همه آنهاست اما...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
مفید کیانی نژاد، کمیسیون فرهنگی
نقش زنان را در پیشبرد اهداف فرهنگی نمی توان نادیده گرفت. آنها نقش مهمی در مسائل فرهنگی دارند. اگر ما بتوانیم یکسری مسائل فرهنگی - تربیتی را به بانوان واگذار کنیم، همان نقش موثری است که مردان نمی توانند داشته باشند. نمونه اش نقش مادری کردن. در روایات اسلامی هم به نقش زنان توجه زیادی شده است. چرا گفته نشده است که بهشت زیر پای پدران است؟ چرا که مادر بهشتی پروری می کند.
یک مدل هم امام بزرگوار به زنان داده است. حضرت امام فرموده اند که از دامن زن است که مرد به معراج می رسد. این نقش مهمی است که خانم ها در تربیت نسل آینده دارند اما حضور در بعضی مجامع را شاید برای زنان محدود کرده ایم که این هم علت خودش را دارد اما زنان ما حضور پررنگی در عرصه اجتماعی دارند. به عنوان مثال نگاهی به مجلس شورای اسلامی نشان می دهد که زنان در عرصه فعالیت کار می کنند. زنان در راه پیمایی ها هم نقش فعالی دارند اما من شرکت زنان در میادین ورزشی را به هیچ عنوان پسندیده نمی دانم؛ چرا که شأن و منزلت زن این نیست که در کنار مرد بنشیند. مگر اینکه ساماندهی شود که به هیچ عنوان اختلاطی صورت نگیرد چون تمام گرفتاری ها و بدبختی ها به خاطر عدم رعایت این ظرافت هاست.
متاسفانه اینها رعایت نمی شوند. شما اردوها و کوه پیمایی ها را ببینید که در آن اختلاط بدون مرز است. این واقعا فاجعه آور است. این روابط مشکل ساز است و نه به نفع زن است و نه به نفع مرد. حالا مجددا بحث حضور زنان در ورزشگاه ها مطرح شده است. در شرایطی که ما این کار را پسندیده نمی دانیم، اگر می شد زنان جایگاه مشخص خودشان را داشته باشند، این حضور مشکلی نداشت اما حالا اختلاط پیش می آید و صحیح نیست. اگر زنان برزیلی وارد ورزشگاه می شوند، تقید ما را ندارند. آنها به دلیل آن که مسلمان نیستند، قید و بندی ندارند و ارزش اسلامی را درک نمی کنند.
مهدی عیسی زاده، کمیسیون اجتماعی
بررسی این مسئله که زنان چقدر می توانند در اجتماع مشارکت کنند، کار ساده ای نیست. من اعتقاد دارم تا آنجا که مسائل شرعی، مشکلاتی ایجاد نکرده و قرآن و ائمه اجازه می دهند، شرکت خانم ها مجاز است. یعنی در مراسمی مانند اعیاد مختلف و جشن ها و تولد و میلاد و ... خانم ها حضور دارند.
در خیلی از مراسم اجتماعی هم زنان ما حضور دارند. در امور اجتماعی هم معتقد هستم آن چیزی که برای مردان مشخص شده، برای زنان هم انجام آن بلامانع است ولی بعضی حدود شرعی را باید رعایت کرد.
رفتار ماموران با زنان جلوی ورزشگاه آزادی اصلا کار درستی نبوده است. اگر واقعا این اتفاق افتاده باشد و زنان را مورد تهاجم قرار داده باشند، باید به تاسف به آن نگریست. من نمی دانم چنین اتفاقی افتاده یا نه. اگر چنین اتفاقی افتاده، باعث شرمساری ماست که جلوی زنان خارجی، زنان خود را تحقیر کنیم.
سعی می کنم در این مورد اظهارنظر صریح نکنم اما به طور کلی اگر این اتفاق افتاده باشد، من به عنوان یک نماینده مسلمان و یک نماینده آزادیخواه حتما پیگیری خواهم کرد.
توران ولی مراد، فعال حقوق زنان
بگذارید ابتدا جدای از بحث والیبال مطلبی را بگویم. به نظر من مسائلی که لحظه ای درست می شوند، به نتیجه نمی رسند.الان به نظر من رسانه ها در حوزه زنان یک سال است خوابیده اند. قبلا دولت و مجلس هم جهت بودند و از آنها صدای یکدست شنیده می شد و این صدا نگرانی هایی برای خبرنگاران ایجاد می کرد و خبرنگاران یکدست به قوانین حوزه زنان ورود پیدا می کردند اما حالا رخوت آنها را گرفته است.
بلایی که سر زنان می آید، به خاطر سیاسی کردن مسائل زنان است. قربانیان این ماجرا هم کسانی هستند که جلوی ورزشگاه مورد تهاجم قرار گرفتند. ضرورت این است که در فرم دیگری قضیه حل و فصل شود. نباید زنان پشت ورزشگاه بروند کتک بخورند. مگر خانم مولاوردی در صفحه شخصی شان ننوشتند که در حضور رئیس جمهور این قضیه را مطرح کرده اند؟ پس چه شد؟ چه اتفاقی افتاد؟ مشکل این است که فقط حرف مسائل زنان زده می شود. ما از دولت گذشته این توقع را نداشتیم چرا که رویکرد دیگری داشت ولی الان که رویکردها تغییر کرده است، خبرگزاری ها چرا سکوت می کنند و به این مسائل کاری ندارند؟
مشکلات باید در عمل حل شود. الان امور زنان در کل مسائل حتی یک برنامه منسجم نداده است که بتواند با برنامه اش یک گره را باز کند. با یادداشت فیس بوک و صحبت کردن در کارگروه ها مشکل حل نمی شود. مشکلات باید مدیریت شود. من این اشکال را متوجه کسانی می کنم که مسئولیت امور زنان را برعهده دارند.
برخی از مردان کشور ما نگاه درستی به زن ندارند و مردسالارانه به زنان می نگرند. یعنی در این مدت همیشه همین بوده است و این ساختارهای ضعیف هم به نتیجه نمی رسد. من فکر می کنم همین فرصت اندک را هم مغتنم نمی شمریم. مردان دولت به کدام وعده های به حق آقای روحانی عمل کرده اند؟ مردم که همت نمی کنند، زنان هم همت نمی کنند و معلوم است آن عده که به ورزشگاه می روند، باید نقش گوشت قربانی را بازی کنند.
من مدت هاست می گویم که خبرگزاری ها جایگاه خود را نمی دانند و درست عمل نمی کنند. آنها باید مسئولان را به سوال بکشند و از مسئولان جواب بخواهند. مسئولان ما فقط به دادن شعار اکتفا کنند، کار به جایی نخواهد رسید و این هم نگران کننده است و هم باعث تاسف...
معاون امور زنان رئیس جمهور در گفتگویی توضیح می دهد
گرهی را که با دست می شود باز کرد با دندان باز نکنیم!
سرکار خانم مولاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان پیگیری های بسیار زیادی در رابطه با حضور زنان در استادیوم داشتند و در جایی گفته بود که «زیبنده این دولت نیست که این محدودیت ها و ممنوعیت ها با نام این دولت گره بخورد.» به همین خاطر با دفتر او تماس گرفتم و بعد از دو روز پیگیری خانم مولاوردی با وجود مشغله های بسیار، پذیرفتند تا با او مصاحبه ای در رابطه با ممنوعیت ورود زنان به استادیوم داشته باشم.
بعضی از بانوان ما برای اینکه بازی تیم ملی خود را در مقابل برزیل ببینند، با لباس برزیل و همراه خانواده های برزیلی وارد ورزشگاه شدند و این مسئله به خودی خود به هویت ملی ما ضربه می زند. این موضوع را با خانم مولاوردی مطرح کردم و او توضیح داد که این مورد جزو مواردی است که موجب وهن نظام است؛ اینکه در مسابقه ای که مربوط به تیم ملی ماست، دختران ما را مجبور می کنند که با این شرایط و وضعیت وارد ورزشگاه شوند. من بعد از اینکه متوجه این مسئله شدم، گفتم که زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این مشکلات در آن دوره اتفاق بیفتد، مخصوصا که این دولت رویکرد متفاوتی نسبت به دولت قبلی دارد اما مسئله اینجاست که دقیقا مشخص نیست چه ارگانی و براساس چه قانونی ممانعت ایجاد کرد.
به طور کلی برای دختران ما این تناقض به وجود آمده است که چرا عده ای از هنرمندان به راحتی بازی های تیم ملی فوتبال را در برزیل می بینند اما در ایران امکان وجود چنین وضعیتی وجود ندارد. همچنین برای بانوان ما این سوال مطرح است که چرا بانوان خارجی می توانند در ایران به ورزشگاه بیایند اما از ورود بانوان ما در کشور خودشان به ورزشگاه جلوگیری می کنند. این سوالی است که باید افرادی که این ممنوعیت را به وجود آورده اند، به آن جواب دهند.
تا شهریور 91 به خصوص در رابطه با حضور بانوان در ورزشگاه والیبال و بسکتبال مشکلی نبود و بانوان به راحتی بازی ها را از نزدیک مشاهده می کردند. به ناگاه دقیقا برای بازی دوم ایران با ژاپن این ممنوعیت ها مطرح شد ولی مشخص نشد که چه ارگانی دستور این ممانعت را داده است. جالب اینجا بود که در بازی نخست ایران با ژاپن هیچ ممانعتی وجود نداشته است اما یکباره برای بازی دوم حضور زنان در ورزشگاه ممنوع شد.
بحثی که ما به عنوان دولت و معاونت امور زنان باید به آن بپردازیم، این است که باید شرایط را برای حضور زنان فراهم کنیم. در کلیات مسئله حضور زنان در ورزشگاه مشکلی وجود ندارد و این مناسب و زیبنده نظامی که می خواهد جامعه را با برنامه پیش ببرد و مسائل را مدیریت کند، نیست.
باید توجه داشته باشید که گفته می شد هدف این ممنوعیت ها بیشتر مصونیت دختران و بانوان ماست و افرادی که این موانع را به وجود می آورند، این نکته را ذکر می کنند که ساعت پخش بازی ها دیروقت است و بانوان برای برگشت به خانه به مشکل برمی خورند اما جالب اینجاست که من اخیرا تماس هایی از طرف دختران محجبه و چادری داشتم که می گفتند ما شب های قدر ساعت سه صبح به خانه برمی گردیم و مشکلی نیست، چرا فکر می کنید برای این مسئله مشکلی به وجود می آید؟
خانم مولاوردی می گوید در صحبتی که با وزیر ورزش آقای گودرزی داشتند، متوجه شده اند که وزارت ورزش نیز مخالفتی با حضور زنان در ورزشگاه ندارد اما آقای گودرزی گفته که شورای تامین استان دستور این ممنوعیت را داده است. در حقیقت اگر این برخوردها صورت نمی گرفت، شاید این مسئله چالش نمی شد و فدراسیون جهانی والیبال پیگیر این مسئله نمی شد.
از او در رابطه با برخوردی که با فاطمه جمال پور صورت گرفته است، سوال می پرسم و او کاملا از قضیه آگاه است و مراتب تاسف خود را از این واقعه اعلام می کند اما می گوید متاسفانه اطلاع ندارم که چه ارگان و سازمانی دستور همچین برخوردی را داده است.
او اضافه می کند که هر چند عده ای مخالف پیگیری های او هستند و می گویند که این مسئله مشکل اصلی بانوان نیست اما او به دلواپسان این اطمینان را می دهد که مشکلات دیگر بانوان را به موازات این مشکل پیگیری می کند و به اصطلاح گره ای را که با دست می شود باز کرد، دیگر با دندان باز نکنند و با استفاده از تجربه خرد جمعی این مشکل را حل کنند و هم کسانی که علاقمند به دیدن بازی ها هستند و هم کسانی که دغدغه ارزش های دینی را دارند، به مشکلی برنخورند و ما بتوانیم مانند تمام دنیا این تفریح سالم را برای جوانان خودمان فراهم کنیم و فقط این مسئله به یک تدبیر نیاز دارد.
او در نهایت این نوید را می دهد که با معاون ورزش بانوان و وزیر ورزش و دفتر ریاست جمهوری، شورایی را برای پیگیری این مسئله تشکیل داده اند و به عنوان حرف آخر می گوید متاسفانه این ممنوعیت ها دارد به اسم دین تمام می شود و باعث تغییر نگاه جوان به آن می شود.
به آنها حتی اجازه ندادند از ماشین ها پیاده شوند، کارت های شناسایی شان را گرفتند و با لحن تندی آنها را پراکنده کردند. آنهایی را هم که اصرار بر ماندن داشتند، بازداشت کردند. برگه هایی به دست شان دادند که روی جرم بدحجابی خط کشیده بودند و به جایش حضور در استادیوم را گذاشته بودند.
به همین سادگی شادی های کوچک و خوشی های لحظه ای برای زنان ممنوع شد. همین ماجرا باعث می شود پای صحبت مسئولان بنشینیم و از آنها بخواهیم میزان مشارکت اجتماعی زنان را برایمان تعریف کنند. «زن ها حق دارند که در فعالیت های اجتماعی مشارکت کنند.» این حرف همه آنهاست اما...
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
مفید کیانی نژاد، کمیسیون فرهنگی
نقش زنان را در پیشبرد اهداف فرهنگی نمی توان نادیده گرفت. آنها نقش مهمی در مسائل فرهنگی دارند. اگر ما بتوانیم یکسری مسائل فرهنگی - تربیتی را به بانوان واگذار کنیم، همان نقش موثری است که مردان نمی توانند داشته باشند. نمونه اش نقش مادری کردن. در روایات اسلامی هم به نقش زنان توجه زیادی شده است. چرا گفته نشده است که بهشت زیر پای پدران است؟ چرا که مادر بهشتی پروری می کند.
یک مدل هم امام بزرگوار به زنان داده است. حضرت امام فرموده اند که از دامن زن است که مرد به معراج می رسد. این نقش مهمی است که خانم ها در تربیت نسل آینده دارند اما حضور در بعضی مجامع را شاید برای زنان محدود کرده ایم که این هم علت خودش را دارد اما زنان ما حضور پررنگی در عرصه اجتماعی دارند. به عنوان مثال نگاهی به مجلس شورای اسلامی نشان می دهد که زنان در عرصه فعالیت کار می کنند. زنان در راه پیمایی ها هم نقش فعالی دارند اما من شرکت زنان در میادین ورزشی را به هیچ عنوان پسندیده نمی دانم؛ چرا که شأن و منزلت زن این نیست که در کنار مرد بنشیند. مگر اینکه ساماندهی شود که به هیچ عنوان اختلاطی صورت نگیرد چون تمام گرفتاری ها و بدبختی ها به خاطر عدم رعایت این ظرافت هاست.
متاسفانه اینها رعایت نمی شوند. شما اردوها و کوه پیمایی ها را ببینید که در آن اختلاط بدون مرز است. این واقعا فاجعه آور است. این روابط مشکل ساز است و نه به نفع زن است و نه به نفع مرد. حالا مجددا بحث حضور زنان در ورزشگاه ها مطرح شده است. در شرایطی که ما این کار را پسندیده نمی دانیم، اگر می شد زنان جایگاه مشخص خودشان را داشته باشند، این حضور مشکلی نداشت اما حالا اختلاط پیش می آید و صحیح نیست. اگر زنان برزیلی وارد ورزشگاه می شوند، تقید ما را ندارند. آنها به دلیل آن که مسلمان نیستند، قید و بندی ندارند و ارزش اسلامی را درک نمی کنند.
مهدی عیسی زاده، کمیسیون اجتماعی
بررسی این مسئله که زنان چقدر می توانند در اجتماع مشارکت کنند، کار ساده ای نیست. من اعتقاد دارم تا آنجا که مسائل شرعی، مشکلاتی ایجاد نکرده و قرآن و ائمه اجازه می دهند، شرکت خانم ها مجاز است. یعنی در مراسمی مانند اعیاد مختلف و جشن ها و تولد و میلاد و ... خانم ها حضور دارند.
در خیلی از مراسم اجتماعی هم زنان ما حضور دارند. در امور اجتماعی هم معتقد هستم آن چیزی که برای مردان مشخص شده، برای زنان هم انجام آن بلامانع است ولی بعضی حدود شرعی را باید رعایت کرد.
رفتار ماموران با زنان جلوی ورزشگاه آزادی اصلا کار درستی نبوده است. اگر واقعا این اتفاق افتاده باشد و زنان را مورد تهاجم قرار داده باشند، باید به تاسف به آن نگریست. من نمی دانم چنین اتفاقی افتاده یا نه. اگر چنین اتفاقی افتاده، باعث شرمساری ماست که جلوی زنان خارجی، زنان خود را تحقیر کنیم.
سعی می کنم در این مورد اظهارنظر صریح نکنم اما به طور کلی اگر این اتفاق افتاده باشد، من به عنوان یک نماینده مسلمان و یک نماینده آزادیخواه حتما پیگیری خواهم کرد.
توران ولی مراد، فعال حقوق زنان
بگذارید ابتدا جدای از بحث والیبال مطلبی را بگویم. به نظر من مسائلی که لحظه ای درست می شوند، به نتیجه نمی رسند.الان به نظر من رسانه ها در حوزه زنان یک سال است خوابیده اند. قبلا دولت و مجلس هم جهت بودند و از آنها صدای یکدست شنیده می شد و این صدا نگرانی هایی برای خبرنگاران ایجاد می کرد و خبرنگاران یکدست به قوانین حوزه زنان ورود پیدا می کردند اما حالا رخوت آنها را گرفته است.
بلایی که سر زنان می آید، به خاطر سیاسی کردن مسائل زنان است. قربانیان این ماجرا هم کسانی هستند که جلوی ورزشگاه مورد تهاجم قرار گرفتند. ضرورت این است که در فرم دیگری قضیه حل و فصل شود. نباید زنان پشت ورزشگاه بروند کتک بخورند. مگر خانم مولاوردی در صفحه شخصی شان ننوشتند که در حضور رئیس جمهور این قضیه را مطرح کرده اند؟ پس چه شد؟ چه اتفاقی افتاد؟ مشکل این است که فقط حرف مسائل زنان زده می شود. ما از دولت گذشته این توقع را نداشتیم چرا که رویکرد دیگری داشت ولی الان که رویکردها تغییر کرده است، خبرگزاری ها چرا سکوت می کنند و به این مسائل کاری ندارند؟
مشکلات باید در عمل حل شود. الان امور زنان در کل مسائل حتی یک برنامه منسجم نداده است که بتواند با برنامه اش یک گره را باز کند. با یادداشت فیس بوک و صحبت کردن در کارگروه ها مشکل حل نمی شود. مشکلات باید مدیریت شود. من این اشکال را متوجه کسانی می کنم که مسئولیت امور زنان را برعهده دارند.
برخی از مردان کشور ما نگاه درستی به زن ندارند و مردسالارانه به زنان می نگرند. یعنی در این مدت همیشه همین بوده است و این ساختارهای ضعیف هم به نتیجه نمی رسد. من فکر می کنم همین فرصت اندک را هم مغتنم نمی شمریم. مردان دولت به کدام وعده های به حق آقای روحانی عمل کرده اند؟ مردم که همت نمی کنند، زنان هم همت نمی کنند و معلوم است آن عده که به ورزشگاه می روند، باید نقش گوشت قربانی را بازی کنند.
من مدت هاست می گویم که خبرگزاری ها جایگاه خود را نمی دانند و درست عمل نمی کنند. آنها باید مسئولان را به سوال بکشند و از مسئولان جواب بخواهند. مسئولان ما فقط به دادن شعار اکتفا کنند، کار به جایی نخواهد رسید و این هم نگران کننده است و هم باعث تاسف...
معاون امور زنان رئیس جمهور در گفتگویی توضیح می دهد
گرهی را که با دست می شود باز کرد با دندان باز نکنیم!
سرکار خانم مولاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان پیگیری های بسیار زیادی در رابطه با حضور زنان در استادیوم داشتند و در جایی گفته بود که «زیبنده این دولت نیست که این محدودیت ها و ممنوعیت ها با نام این دولت گره بخورد.» به همین خاطر با دفتر او تماس گرفتم و بعد از دو روز پیگیری خانم مولاوردی با وجود مشغله های بسیار، پذیرفتند تا با او مصاحبه ای در رابطه با ممنوعیت ورود زنان به استادیوم داشته باشم.
بعضی از بانوان ما برای اینکه بازی تیم ملی خود را در مقابل برزیل ببینند، با لباس برزیل و همراه خانواده های برزیلی وارد ورزشگاه شدند و این مسئله به خودی خود به هویت ملی ما ضربه می زند. این موضوع را با خانم مولاوردی مطرح کردم و او توضیح داد که این مورد جزو مواردی است که موجب وهن نظام است؛ اینکه در مسابقه ای که مربوط به تیم ملی ماست، دختران ما را مجبور می کنند که با این شرایط و وضعیت وارد ورزشگاه شوند. من بعد از اینکه متوجه این مسئله شدم، گفتم که زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این مشکلات در آن دوره اتفاق بیفتد، مخصوصا که این دولت رویکرد متفاوتی نسبت به دولت قبلی دارد اما مسئله اینجاست که دقیقا مشخص نیست چه ارگانی و براساس چه قانونی ممانعت ایجاد کرد.
به طور کلی برای دختران ما این تناقض به وجود آمده است که چرا عده ای از هنرمندان به راحتی بازی های تیم ملی فوتبال را در برزیل می بینند اما در ایران امکان وجود چنین وضعیتی وجود ندارد. همچنین برای بانوان ما این سوال مطرح است که چرا بانوان خارجی می توانند در ایران به ورزشگاه بیایند اما از ورود بانوان ما در کشور خودشان به ورزشگاه جلوگیری می کنند. این سوالی است که باید افرادی که این ممنوعیت را به وجود آورده اند، به آن جواب دهند.
تا شهریور 91 به خصوص در رابطه با حضور بانوان در ورزشگاه والیبال و بسکتبال مشکلی نبود و بانوان به راحتی بازی ها را از نزدیک مشاهده می کردند. به ناگاه دقیقا برای بازی دوم ایران با ژاپن این ممنوعیت ها مطرح شد ولی مشخص نشد که چه ارگانی دستور این ممانعت را داده است. جالب اینجا بود که در بازی نخست ایران با ژاپن هیچ ممانعتی وجود نداشته است اما یکباره برای بازی دوم حضور زنان در ورزشگاه ممنوع شد.
بحثی که ما به عنوان دولت و معاونت امور زنان باید به آن بپردازیم، این است که باید شرایط را برای حضور زنان فراهم کنیم. در کلیات مسئله حضور زنان در ورزشگاه مشکلی وجود ندارد و این مناسب و زیبنده نظامی که می خواهد جامعه را با برنامه پیش ببرد و مسائل را مدیریت کند، نیست.
باید توجه داشته باشید که گفته می شد هدف این ممنوعیت ها بیشتر مصونیت دختران و بانوان ماست و افرادی که این موانع را به وجود می آورند، این نکته را ذکر می کنند که ساعت پخش بازی ها دیروقت است و بانوان برای برگشت به خانه به مشکل برمی خورند اما جالب اینجاست که من اخیرا تماس هایی از طرف دختران محجبه و چادری داشتم که می گفتند ما شب های قدر ساعت سه صبح به خانه برمی گردیم و مشکلی نیست، چرا فکر می کنید برای این مسئله مشکلی به وجود می آید؟
خانم مولاوردی می گوید در صحبتی که با وزیر ورزش آقای گودرزی داشتند، متوجه شده اند که وزارت ورزش نیز مخالفتی با حضور زنان در ورزشگاه ندارد اما آقای گودرزی گفته که شورای تامین استان دستور این ممنوعیت را داده است. در حقیقت اگر این برخوردها صورت نمی گرفت، شاید این مسئله چالش نمی شد و فدراسیون جهانی والیبال پیگیر این مسئله نمی شد.
از او در رابطه با برخوردی که با فاطمه جمال پور صورت گرفته است، سوال می پرسم و او کاملا از قضیه آگاه است و مراتب تاسف خود را از این واقعه اعلام می کند اما می گوید متاسفانه اطلاع ندارم که چه ارگان و سازمانی دستور همچین برخوردی را داده است.
او اضافه می کند که هر چند عده ای مخالف پیگیری های او هستند و می گویند که این مسئله مشکل اصلی بانوان نیست اما او به دلواپسان این اطمینان را می دهد که مشکلات دیگر بانوان را به موازات این مشکل پیگیری می کند و به اصطلاح گره ای را که با دست می شود باز کرد، دیگر با دندان باز نکنند و با استفاده از تجربه خرد جمعی این مشکل را حل کنند و هم کسانی که علاقمند به دیدن بازی ها هستند و هم کسانی که دغدغه ارزش های دینی را دارند، به مشکلی برنخورند و ما بتوانیم مانند تمام دنیا این تفریح سالم را برای جوانان خودمان فراهم کنیم و فقط این مسئله به یک تدبیر نیاز دارد.
او در نهایت این نوید را می دهد که با معاون ورزش بانوان و وزیر ورزش و دفتر ریاست جمهوری، شورایی را برای پیگیری این مسئله تشکیل داده اند و به عنوان حرف آخر می گوید متاسفانه این ممنوعیت ها دارد به اسم دین تمام می شود و باعث تغییر نگاه جوان به آن می شود.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
