بازی آنلاین
آپلود عکس
20-06-2017، 12:29
گاهی اوقات والدین کودکان در مورد خطراتی که ممکن است ورزش شدید برای سلامت فرزندان آنها داشته باشند، نگرانی‌های جدی دارند. این نگرانی‌ها بیشتر حول و حوش فشار ورزش بر روی قلب کودک و پيامدهاي آن، آسیب‌های عضلانی اسکلتی ناشی از استفاده مفرط، آسیب‌های صفحه رشد، اثرات نامطلوب بر تکامل روانی و احتمال وقوع گرمازدگی هستند. متأسفانه مطالعات زیادی در این موارد انجام نشده‌اند و پيامدهاي كوتاه‌مدت و دراز‌مدت تمرينات شدید در کودکان نيازمند بررسي بيشتر هستند.
سن شروع ورزش‌های مجاز در کودکان از چه زمانی است؟ ورزش هایی مانند ژیمناستیک و کاراته بهتر است از چه زمانی شروع شود؟ آیا این سن برای دختر و پسر یکسان است؟
همیشه اين سؤال از سوی والدین مطرح مي‌شود كه بچه‌ها بايد از چه سني ورزش كنند و چه زمانی برای شروع فعالیت در رشته‌های ورزشی خاص مناسب است. پاسخ به اين سؤال به سادگي مقدور نيست، چرا كه سن شناسنامه‌اي دقيقاً نشانه بلوغ جسمي و روحي افراد نمي‌باشد و همچنين موارد متعددی از جمله ویژگی‌های اجراي فعاليت ورزشي و خصوصيات فردي در پاسخ دخيل خواهند بود. اما به طور معمول می‌توان مطالب زیر را در نظر گرفت:
توصية عمومي اين است كه شروع فعاليت ورزشي در كودكان به توسعة مهارتهاي پايه حركتي مانند دويدن، پريدن، پرتاب كردن، حفظ تعادل و … اختصاص یابد و عموماً شروع فعاليت‌هاي تخصصي از سنين پايين توصيه نمي‌شود. هرچند شروع زودرس فعاليت‌هاي تخصصي ممکن است كودك را در رشتة تخصصي به رشد سريع برساند، اما اين رشد ماندگار نبوده و به سرعت به افول خواهد انجاميد. سازمان جهاني بهداشت و فدراسيون جهاني پزشكي ورزشي سن مناسب فعاليت‌هاي ورزشي كودكان را 18-5 سال دانسته و تأكيد دارند كه تمرينهاي تخصصي قبل از 10 سالگي آغاز نگردد.
به طور كلي شايد بتوان به اين شكل توصيه كرد كه ورزش از سن 6-5 سالگي با آموزش مهارتهاي حركتي شروع شود و در سنين 15-14 سالگي فرد به فعاليت‌هاي تخصصي بپردازد و به اين نحو ورزشكار در 18-17 سالگي وارد مرحلة اوج توانايي اجراي فعاليت‌هاي ورزشي مي‌گردد. به نظر نمی‌رسد جنس پسر و دختر در این زمینه متفاوت باشند. بر این مبنا ورزش پایه ژیمناستیک البته به شکل آموزش مهارت و نه رقابت و تمرین حرفه‌ای از سنین 6-5 سالگی و ورزش رزمی کاراته در سنین بالاتر قابل شروع هستند.
ملاحظات مهم در طراحي يك برنامة ورزشی مناسب برای کودکان
كودكان باید همیشه به سوي ورزش‌هايي هدايت شوند كه با قدرت و استعداد آنها متناسب باشند. به عنوان مثال، بيماران مبتلا به شلي عمومی رباط‌های بدن، باید تشويق شوند تا به جاي پرداختن به ورزش‌هايي نظير بسكتبال كه با تغيير مسير مكرر همراه هستند، به انجام شنا يا دوچرخه‌سواري بپردازند. در برهه‌های رشد سريع اغلب استعداد به آسيب‌هاي خاص افزايش مي‌یابند و تغيير موقت برنامه به فعاليت‌هاي كم‌برخورد مي‌تواند از وقوع آسيب در اين زمان‌ها پيشگيري نمايد.
امنيت و بي‌خطر بودن ورزش در کودکان اهميت چشمگيري دارد و رعايت احتياطات لازم خطر را به حداقل خواهد رساند. كودكان بايد از تجهيزات مناسب براي هر ورزش از جمله كفش ورزشی خوب استفاده كنند. استفاده از كلاه ايمني در دوچرخه‌سواري يك ضرورت است. مناطق بازي بايد خالي از اشياء زايد و فاقد پستي و بلندي باشد.
حركات كششي و گرم كردن براي تقليل كشيدگي‌هاي عضلانی و آسيب‌هاي مشابه بايد به يك پيش‌نياز هميشگي براي ورزش بدل شوند.
استخوان‌هاي كودكان اغلب با سرعت بيشتري نسبت به عضلات و تاندون‌هاي مجاور رشد مي‌نمايند. صفحات رشد هم با سرعت‌هاي متفاوت رشد مي‌كنند. 70% رشد اندام‌هاي تحتاني در صفحات رشد زانو به وقوع مي‌پيوندند. اين عوامل زمينه را براي سفتي عضلاني در كودكان و نوجوانان به ويژه در عضلات ران مساعد مي‌سازد.
نباید از مسائل به‌نظر ساده ولی بااهمیت غفلت کرد. شايع‌ترين و شديد‌ترين آسيب‌هاي زمان تفريح كودكان در اثر وسائط نقلية موتوري ايجاد مي‌شوند. نواحي ورزش و بازي بايد دور از تردد خودروها باشند و انجام اقدامات ايمني در موارد پياده‌روي و دوچرخه‌سواري بايد مورد تأكيد قرار گيرند. خطر آسيب به هنگام تردد به زمين‌هاي بازي بسيار بيشتر از خطر خود بازي مي‌باشد.
حتماً باید به کودکان در مورد حفاظت از آفتاب و گرما تذکر داده شود. كودكان نظير بزرگسالان بايد به هنگام ورزش در محيط روباز از ضدآفتاب استفاده كنند. باید توجه داشت که به خاطر جثة كوچكتر، احتمال بروز کم‌آبی بدن در كودكان بيشتر است. به همین جهت بايد به كودكان آموزش داده شود که قبل و بعد از ورزش و در طي فعاليت‌هايي كه بيش از 30-20 دقيقه به طول مي‌انجامند، مايعات بنوشند و برای مصرف مایعات منتظر ایجاد تشنگي نباشند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
سن شروع ورزش‌های مجاز در کودکان از چه زمانی است؟ ورزش هایی مانند ژیمناستیک و کاراته بهتر است از چه زمانی شروع شود؟ آیا این سن برای دختر و پسر یکسان است؟
همیشه اين سؤال از سوی والدین مطرح مي‌شود كه بچه‌ها بايد از چه سني ورزش كنند و چه زمانی برای شروع فعالیت در رشته‌های ورزشی خاص مناسب است. پاسخ به اين سؤال به سادگي مقدور نيست، چرا كه سن شناسنامه‌اي دقيقاً نشانه بلوغ جسمي و روحي افراد نمي‌باشد و همچنين موارد متعددی از جمله ویژگی‌های اجراي فعاليت ورزشي و خصوصيات فردي در پاسخ دخيل خواهند بود. اما به طور معمول می‌توان مطالب زیر را در نظر گرفت:
توصية عمومي اين است كه شروع فعاليت ورزشي در كودكان به توسعة مهارتهاي پايه حركتي مانند دويدن، پريدن، پرتاب كردن، حفظ تعادل و … اختصاص یابد و عموماً شروع فعاليت‌هاي تخصصي از سنين پايين توصيه نمي‌شود. هرچند شروع زودرس فعاليت‌هاي تخصصي ممکن است كودك را در رشتة تخصصي به رشد سريع برساند، اما اين رشد ماندگار نبوده و به سرعت به افول خواهد انجاميد. سازمان جهاني بهداشت و فدراسيون جهاني پزشكي ورزشي سن مناسب فعاليت‌هاي ورزشي كودكان را 18-5 سال دانسته و تأكيد دارند كه تمرينهاي تخصصي قبل از 10 سالگي آغاز نگردد.
به طور كلي شايد بتوان به اين شكل توصيه كرد كه ورزش از سن 6-5 سالگي با آموزش مهارتهاي حركتي شروع شود و در سنين 15-14 سالگي فرد به فعاليت‌هاي تخصصي بپردازد و به اين نحو ورزشكار در 18-17 سالگي وارد مرحلة اوج توانايي اجراي فعاليت‌هاي ورزشي مي‌گردد. به نظر نمی‌رسد جنس پسر و دختر در این زمینه متفاوت باشند. بر این مبنا ورزش پایه ژیمناستیک البته به شکل آموزش مهارت و نه رقابت و تمرین حرفه‌ای از سنین 6-5 سالگی و ورزش رزمی کاراته در سنین بالاتر قابل شروع هستند.
ملاحظات مهم در طراحي يك برنامة ورزشی مناسب برای کودکان
كودكان باید همیشه به سوي ورزش‌هايي هدايت شوند كه با قدرت و استعداد آنها متناسب باشند. به عنوان مثال، بيماران مبتلا به شلي عمومی رباط‌های بدن، باید تشويق شوند تا به جاي پرداختن به ورزش‌هايي نظير بسكتبال كه با تغيير مسير مكرر همراه هستند، به انجام شنا يا دوچرخه‌سواري بپردازند. در برهه‌های رشد سريع اغلب استعداد به آسيب‌هاي خاص افزايش مي‌یابند و تغيير موقت برنامه به فعاليت‌هاي كم‌برخورد مي‌تواند از وقوع آسيب در اين زمان‌ها پيشگيري نمايد.
امنيت و بي‌خطر بودن ورزش در کودکان اهميت چشمگيري دارد و رعايت احتياطات لازم خطر را به حداقل خواهد رساند. كودكان بايد از تجهيزات مناسب براي هر ورزش از جمله كفش ورزشی خوب استفاده كنند. استفاده از كلاه ايمني در دوچرخه‌سواري يك ضرورت است. مناطق بازي بايد خالي از اشياء زايد و فاقد پستي و بلندي باشد.
حركات كششي و گرم كردن براي تقليل كشيدگي‌هاي عضلانی و آسيب‌هاي مشابه بايد به يك پيش‌نياز هميشگي براي ورزش بدل شوند.
استخوان‌هاي كودكان اغلب با سرعت بيشتري نسبت به عضلات و تاندون‌هاي مجاور رشد مي‌نمايند. صفحات رشد هم با سرعت‌هاي متفاوت رشد مي‌كنند. 70% رشد اندام‌هاي تحتاني در صفحات رشد زانو به وقوع مي‌پيوندند. اين عوامل زمينه را براي سفتي عضلاني در كودكان و نوجوانان به ويژه در عضلات ران مساعد مي‌سازد.
نباید از مسائل به‌نظر ساده ولی بااهمیت غفلت کرد. شايع‌ترين و شديد‌ترين آسيب‌هاي زمان تفريح كودكان در اثر وسائط نقلية موتوري ايجاد مي‌شوند. نواحي ورزش و بازي بايد دور از تردد خودروها باشند و انجام اقدامات ايمني در موارد پياده‌روي و دوچرخه‌سواري بايد مورد تأكيد قرار گيرند. خطر آسيب به هنگام تردد به زمين‌هاي بازي بسيار بيشتر از خطر خود بازي مي‌باشد.
حتماً باید به کودکان در مورد حفاظت از آفتاب و گرما تذکر داده شود. كودكان نظير بزرگسالان بايد به هنگام ورزش در محيط روباز از ضدآفتاب استفاده كنند. باید توجه داشت که به خاطر جثة كوچكتر، احتمال بروز کم‌آبی بدن در كودكان بيشتر است. به همین جهت بايد به كودكان آموزش داده شود که قبل و بعد از ورزش و در طي فعاليت‌هايي كه بيش از 30-20 دقيقه به طول مي‌انجامند، مايعات بنوشند و برای مصرف مایعات منتظر ایجاد تشنگي نباشند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
