13-08-2016، 12:14
شخصیت جوکر، حدودا به اندازهی خود بتمن قدمت دارد.جوکر وجود دارد تا حال بتمن را بگیرد. هر کاری که این شخصیت دیوانه میکند، بی بر و برگردد در راستای اذیت کردن بتمن است. جوکر فقط میخواهد بتمن را اذیت کند.
شخصیت جوکر، حدودا به اندازهی خود بتمن قدمت دارد. نزدیک به هشتاد سال است که از خلق شخصیت بتمن میگذرد و بیشتر این سالها، شوالیهی تاریکی فقط با یک کاراکتر پدرکشتگی داشته است. جوکر وجود دارد تا حال بتمن را بگیرد. هر کاری که این شخصیت دیوانه میکند، بی بر و برگردد در راستای اذیت کردن بتمن است. جوکر فقط میخواهد بتمن را اذیت کند.
هیچ اطلاعاتی از شخصیت جوکر نداریم. قهرمانها و ضدقهرمانها همگی در کنار اسم مستعارشان، شخصیت و نامی دارند، از جایی آمدهاند و هدفی مشخص برای خودشان تعریف کردهاند. جوکر هیچ پسزمینهی شخصیتی ندارد. اسم جوکر مشخص نیست؛ نمیدانیم از کجا آمده است و نمیدانیم چرا وجود دارد.
رابطهی بین بتمن و جوکر، در برخی مواقع حتی عاطفی جلوه میدهد؛ یعنی جوکر علاقهای وحشتناک به قهرمان تیره و تاریک دنیای کمیکهای مصور دارد. اگر «بتمن: شهر آرکام» را بازی کرده و داستان آن را به خاطر داشته باشید، مطمئنا آهنگی که جوکر برای بتمن خوانده بود را یکی از بهترین بخشهای بازی میدانید.
این ضدقهرمان دیوانه، بسیار باهوش است. برنامههایی که جوکر برای بتمن تنظیم میکند، همگی روی حساب و کتاب و بسیار هوشمندانه هستند. بتمن بارها کاملا شانسی از دست جوکر فرار کرده است. جوکر در حالی که یک شخصیت کمیک است، در فیلمها، انیمیشنها و بازیهای مختلفی حضور داشته است. در ادامه بهترین حضورهای جوکر را در یک جا جمع کردهایم .
«تروی بیکر» در بازی «بتمن: ریشههای آرکام»
تروی بیکر (Troy Baker) یکی از بهترین بازیگران صنعت بازیهای ویدیویی است. بازی شگفتانگیز بیکر را در بازیهایی مثل «آخرین ما» (The Last of Us)، «پرسونا ۴» (Persona 4) یا «سایهی موردور» (Shadow of Mordor) دیدهایم.
نقشی که بیکر در بازی «بتمن: ریشههای آرکام» (Batman: Arkham Origins) به دست داشت، کاملا تقلیدی از بهترین ارایهی جوکر بود؛ یعنی بیکر سعی کرده بود تا صدای «مارک همیل» را تقلید کند. با این حال، او آنقدر خوب از پس تقلید جوکر برآمده بود که باید تلاش او را تحسین کنیم.
«جف بنت» در مجموعهی تلویزیونی «بتمن: شجاع و جسور»
مجموعهی تلویزیونی «بتمن شجاع و جسور» (Batman: The Brave and the Bold) در حالی که به پای مجموعهی اصلی بتمن یعنی The Animated Series نمیرسد، اما شخصیتها و بازیگرهایی بسیار خوب را در خودش جای داده است. «جف بنت» (Jeff Bennett) نقشاش را بسیار کمیک اجرا کرده است.
یعنی جوکر بنت بسیار بازیگوش و پر جنب و جوش است. بنت یک جوکر کودکانه و بامزه را به تصویر کشیده است؛ بخشی از شخصیت جوکر که اغلب در پس تصویر دیوانهای که از او داریم، نادیده گرفته میشود.
«مایکل امرسون» در فیلم «شوالیهی تاریکی برمیگردد»
کمیک «شوالیهی تاریکی بازمیگردد»، یکی از بهترین نوشتههای «فرانک میلر»، نویسندهی معروف کمیک است. میلر داستانی تاریک را قلم زده و جوکر این داستان هم بسیار ترسناک است. این کمیک آنقدر خوب است که فیلمی انیمیشنی هم از روی آن ساختهاند.
«مایکل امرسون» (Michael Emerson) هم نقش جوکر را در این فیلم برعهده دارد. امرسون طوری نقش جوکر را بازی کرده است که تصویر جوکر ترسناک فرانک میلر را به خوبی به بیننده منتقل میکند.
«جان دیماجیو» در فیلم «بتمن: زیر شنل قرمز»
جوکر فیلم انیمیشنی «بتمن: زیر شنل قرمز» (Batman: Under the Red Hood) یکی از خاطرهانگیزترین فیلمهای بتمن است و بدون شک، جوکر این فیلم نقش مهمی در خوب بودن آن دارد. جوکر فیلم زیر شنل قرمز بسیازر بیرحم است.
«جان دیماجیو» (John DiMaggio) را بیشتر به خاطر نقش «مارکوس فینیکس» (Marcus Fenix) در مجموعه بازیهای «چرخهای جنگ» (Gears of War) میشناسیم. جوکری که دیماجیو در فیلم زیر شنل قرمز ساخته است، ادغامی از دیوانهبازیهای «هیث لجر» و شخصیت شوخ و شنگ مارک همیل است.
«سزار رومرو» در مجموعهی تلویزیونی «بتمن»
درست مثل «آدام وست» در مجموعهی تلویزیونی بتمن، جوکر این سریال هم به مسخرهترین شکل ممکن به تصویر کشیده است. همین تفاوت هم کاری کرده است تا «سزار رومرو» (Cesar Romero) را در نقش جوکر به خوبی یاد داشته باشیم.
اگر کمیکهای قدیمی بتمن را دیده باشید، منظورمان همان کمیکهای ابتدای خلق بتمن است، میدانید که این کمیکها پر هستند از شوخیهای بیمزه و جملاتی که آن قدر بد هستند که اشکتان در میآید. جوکر سزار رومرو همان شخصیت دلقکی را دارد که در ابتدا برای جوکر در نظر گرفته بودند.
«جرد لتو» در فیلم «جوخهی خودکشی»
در کنار حرفهی موسیقی، «جرد لتو» (Jared Leto) همچنین بازیگری شگفتانگیز است. اولین فیلمی که لتو پس از دریافت جایزهی اسکار خود بازی کرده، «جوخهی خودکشی» (Suicide Squad) است؛ یعنی از همان ابتدا که جرد لتو به عنوان بازیگر نقش جوکر انتخاب شد، انتظارات از او بسیار بالا بود.
جوکری که جرد لتو از خودش ارایه داده، شبیه به یک ستارهی راک است. جوکر او روانی، خشن و کاملا غیرقابل پیشبینی است. جوکر جرد لتو تمام انتظارات را در طول داستان میشکند. میتوانید تمام فیلم جوخهی خودکشی را یک طرف و جوکر این فیلم را یک طرف دیگر قرار دهید.
«جک نیکلسون» در فیلم «بتمن»
با اینکه از قصهی بتمن و پسزمینهی داستانیای که «تیم برتون» برای جوکر نوشته است دل خوشی نداریم، اما نمیتوانیم جوکر خوب این فیلم را به کنار بگذاریم؛ هر چه باشد، «جک نیکلسون» (Jack Nicholson) نقش جوکر را در فیلم «بتمن» (Batman) بازی کرده است.
جوکر این فیلم، قبل از هر چیز یک خلافکار است. با این حال، شوخطبعی این خلافکار اصلا در شخصیتی که نیکلسون به نمایش گذاشته، فراموش نشده است. جوکر فیلم بتمن از هر لحظهای استفاده میکند تا تکهای بیاندازد. تصویری که نیکلسون از جوکر نشان داده، مختص خودش و خاص است و تا به حال، تکرار نشده.
«هیث لجر» در فیلم «شوالیهی تاریکی»
بدون شک نقشی که «هیث لجر» (Heath Ledger) از جوکر ارایه داده است، نقشی تکرار نشدنی است. جوکر فیلم «شوالیهی تاریکی» (The Dark Knight) هر بینندهای را مجذوب خودش میکند. لجر خودش را غرق نقش جوکر کرده است.
جوکر در شوالیهی تاریکی آشوب به پا میکند. انگار که او در فیلم هیچ حسی ندارد. با این حال، لجر در نقشاش از جوکر حسابی جذبه دارد. لجر بازی شگفتانگیزی در نقش جوکر ارایه داده است و بعید میدانیم کسی بتواند دوباره جوکری مثل او بسازد.
«مارک همیل» در «مجموعهی انیمیشنی بتمن» و بازیهای «بتمن: آرکام»
کاری به نقش «لوک اسکایواکر» و مجموعهی «جنگ ستارگان» نداریم؛ «مارک همیل» (Mark Hamill) خود جوکر است! همیل نقشاش را در «مجموعهی انیمیشنی بتمن» (Batman: The Animated Series) به عنوان بهترین جوکر به ثبت رساند و پس از آن هم دوباره خودش را در سهگانهی «بتمن: آرکام» (Batman: Arkham) ثابت کرد.
بازی همیل در نقش جوکر به جای اینکه دیوانگی این کاراکتر را به تصویر بکشد، شما را دیوانه میکند. فقط کافی است تا یک بار صدای خندهی جوکر مارک همیل را بشنوید تا مو به تنتان سیخ شود. هیچ بازیگری تا به حال نتوانسته است به سطح همیل در ارایهی نقش جوکر نزدیک شود.