02-07-2016، 21:57
72 سال پیش در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی شهر لندن پایتخت بریتانیا هدف نخستین موشک V1 آلمان نازی قرار گرفت.
این نخستین بار در تاریخ جنگ های جهان بود که یک شهر هدف یک بمب پرنده قرار می گرفت.
پس از پیاده شدن نیروهای متفقین در سواحل نرماندی فرانسه ، آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در آخرین تلاش هایش برای به دست آوردن کنترل اوضاع تصمیم گرفت با بمباران های کورکورانه مردم بریتانیا را به وحشت بیاندازد.
دانشمندان آلمانی از سال 1942 برای تولید بمب های پرنده تحقیقات خود را آغاز کرده بودند.
پس از آزمایش موفقیت آمیز موشک های V1 و V2 هیتلر دستور داد در مناطق پادوکاله و کوتانتن در خاک فرانسه بونکرهای ضد بمب با سقف و دیواره هایی به ضخامت 5 متر احداث شوند که در آنها سکوهای پرتاب موشک های V1 و V2 و این موشک ها نگهداری می شدند.
آنگاه به دستور هیتلر این موشک ها به طور انبوه تولید و انبار شدند.
نخستین موشک V1 در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی به شهر لندن اصابت کرد.
از آن پس به مدت سه ماه هر روز 70 موشک V1 به سوی شهر لندن پرتاب می شدند اما به دلیل سرعت نسبتا کم این موشک ها ، هواپیماهای بریتانیایی و پدافند هوایی لندن آنها را ردیابی و در آسمان شکار می کردند.
با این حال، در جریان این سه ماه 6000 نفر از مردم شهر لندن توسط موشک های V1 آلمانی جان خود را از دست دادند.
سرانجام به لطف میشل هولار ، یک عضو نیروی مقاومت فرانسه که محل 106 سکوی پرتاب موشک های V1 را یافت و این اطلاعات را در اختیار متفقین قرار داد ، نیروی هوایی بریتانیا تک تک سکوهای پرتاب را بمباران و خطر موشک های V1 را برطرف کرد.
از روز هشتم سپتامبر سال 1944 میلادی موشک های جدیدی لندن را هدف قرار دادند.موشک های V2 که هر یک حامل یک تن مواد منفجره بودند.
سیستم هدایت V2ها دقیق نبود و اغلب آنها از مسیر خود منحرف می شدند.
در مجموع 1100 فروند موشک V2 به لندن اصابت کردند و 2700 نفر از مردم شهر لندن را به قتل رساندند.تا اینکه پرتاب V2ها نیز در 27 مارس سال 1945 میلادی متوقف شد.
با خاتمه جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی ، اغلب دانشمندان موشکی آلمانی توسط آمریکایی ها و روس ها اسیر شده و با آنها به همکاری پرداختند.این سرآغاز مسابقه برای فتح فضا بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بود.
این نخستین بار در تاریخ جنگ های جهان بود که یک شهر هدف یک بمب پرنده قرار می گرفت.
پس از پیاده شدن نیروهای متفقین در سواحل نرماندی فرانسه ، آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در آخرین تلاش هایش برای به دست آوردن کنترل اوضاع تصمیم گرفت با بمباران های کورکورانه مردم بریتانیا را به وحشت بیاندازد.
دانشمندان آلمانی از سال 1942 برای تولید بمب های پرنده تحقیقات خود را آغاز کرده بودند.
پس از آزمایش موفقیت آمیز موشک های V1 و V2 هیتلر دستور داد در مناطق پادوکاله و کوتانتن در خاک فرانسه بونکرهای ضد بمب با سقف و دیواره هایی به ضخامت 5 متر احداث شوند که در آنها سکوهای پرتاب موشک های V1 و V2 و این موشک ها نگهداری می شدند.
آنگاه به دستور هیتلر این موشک ها به طور انبوه تولید و انبار شدند.
نخستین موشک V1 در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی به شهر لندن اصابت کرد.
از آن پس به مدت سه ماه هر روز 70 موشک V1 به سوی شهر لندن پرتاب می شدند اما به دلیل سرعت نسبتا کم این موشک ها ، هواپیماهای بریتانیایی و پدافند هوایی لندن آنها را ردیابی و در آسمان شکار می کردند.
با این حال، در جریان این سه ماه 6000 نفر از مردم شهر لندن توسط موشک های V1 آلمانی جان خود را از دست دادند.
سرانجام به لطف میشل هولار ، یک عضو نیروی مقاومت فرانسه که محل 106 سکوی پرتاب موشک های V1 را یافت و این اطلاعات را در اختیار متفقین قرار داد ، نیروی هوایی بریتانیا تک تک سکوهای پرتاب را بمباران و خطر موشک های V1 را برطرف کرد.
از روز هشتم سپتامبر سال 1944 میلادی موشک های جدیدی لندن را هدف قرار دادند.موشک های V2 که هر یک حامل یک تن مواد منفجره بودند.
سیستم هدایت V2ها دقیق نبود و اغلب آنها از مسیر خود منحرف می شدند.
در مجموع 1100 فروند موشک V2 به لندن اصابت کردند و 2700 نفر از مردم شهر لندن را به قتل رساندند.تا اینکه پرتاب V2ها نیز در 27 مارس سال 1945 میلادی متوقف شد.
با خاتمه جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی ، اغلب دانشمندان موشکی آلمانی توسط آمریکایی ها و روس ها اسیر شده و با آنها به همکاری پرداختند.این سرآغاز مسابقه برای فتح فضا بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بود.