20-06-2016، 11:49
شاید بهتر آن باشد با در نظر گرفتن ضرورت رعایت سنت حسنه افطاری، شئونات شایسته در افطاری دادن نیز رعایت شود.
افطاری دادن از جیب مردم ممنوع!
به گزارش خبرنگار اتاق خبر 24:
یکی از سنتهای خوبی که در ماه مبارک رمضان در بین مؤمنان رایج است و ریشه در ایمان مردم دارد، افطاری دادن و میهمانی کردن اقوام و دوستان است.
در مورد اهمیت افطاری دادن و ثواب آن، روایات بسیاری از ائمه معصومین وارد شده است که مطالعه این احادیث هر کسی را ترغیب میکند تا این کار نیکو را انجام دهد چنانچه امام صادق(ع) می فرمایند: کسی که مؤمنی را افطاری دهد، کفاره یک سال گناه او شمرده می شود؛ و کسی که دو مؤمن را افطاری دهد، بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد. (وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۱۰۱ و ۱۰۲٫)
این سنت حسنه در میان قشرهای مختلف وجود دارد و سالهاست که افطاریهای دولتی و افطاری میتینگهای سیاسی نیز در ماه مبارک رمضان برگزار میشود و پهن کردن سفرهای رنگین افطاری از سوی برخی وزارتخانه ها، مراکز و نهادهای دولتی با دعوت از مسئولین و مقامات به رسمی تجملاتی مبدل شده است.
هزینه برگزاری این نوع مراسم افطاری از آنجایی که به نام دستگاه های حکومتی عجین است، از جیب فرد نیست بلکه پول بیت المال است که توجیه اسلامی نداشته و از طرف دیگر نتیجه آن صرفا شخصی بوده که جنبه معنوی و خیرخواهی آن را نیز از بین میبرد.
ريخت و پاشهای آن چنانی و گستردن سفرههای چرب و شيرين از پول بيت المال به بهانه برخورداری از ثواب افطار، نه تنها اسراف بلکه هزینه مازادی است که لازم بوده مسئولین این مهم را در نظر بگیرند.
افطاریهای گرانقیمت شهرهای بزرگی مثل تهران و برجهای بزرگی مثل برج میلاد با منوی افطار گرانقیمتش که از نان و پنیر 15 هزار تومانی تا خاویار 150 هزار تومانی و شاه میگوی 90 هزار تومانی در آن سرو میشود، زیاد می شنویم و در این میان سازمان هایی که میتینگ های سیاسی خود را به بهانه افطاری در هتل های مجلل برگزار می کنند، کم نیستند.
اهمیت این مسئله تا جایی بود که سال گذشته ۲۹ نماینده مجلس شورای اسلامی طرح دو فوریتی ممنوعیت تامین هزینه افطاری از محل اعتبارات غیرشخصی را تهیه و تدوین کردند که بر اساس آن تامین هزینه افطاری کلیه دستگاههای اجرایی مندرج در ماده ۵ قانون خدمات کشوری از هر محل از جمله بودجه کل کشور، اعتبارات عمومی و اختصاصی، منابع داخلی، اعتبارات خارج شمول و منابع حاصل از صرفهجویی به هر میزان و به هر نحو مطلقا ممنوع شد.
نمایندگان با تصویب این طرح در صدد شدند تا از هرگونه هدر رفت بیتالمال جلوگیری کنند تا بیت المال به بهانه دادن افطاری هدر نرود.
همچنین سال 93 هزینه افطار بهارستانی ها صرف کمک به مردم غزه شد و سال 94 نیز مجلس اعلام کرد که مراسم افطاری نخواهد داشت.
امسال نیز با شروع مبارک رمضان، بازهم رسانه ها پیشگیری قبل از درمان را راه حلی برای جلوگیری از ممنوعیت افطاری های میلیونی سازمان های دولتی یافتند اما امیدواریم افطاری های سیاسی در پایان رمضان باز هم به این نتیجه ختم نشود که "گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است."
این در حالی است که نادر قاضیپور نماینده مجلس شورای اسلامی نیز چند روز پیش در تذکر کتبی به رئیسجمهور، خواستار جلوگیری از دادن افطاری از بیتالمال در وزارتخانهها و دستگاههای دولتی در ایام ماه مبارک رمضان شد و شهرداری تهران نیز جزو پیشتازان در لغو افطاری دادن قدم برداشت.
محمدباقر قالیباف در بخشنامه ای با اشاره به ماه ضیافت الهی به همه معاونت ها و سازمان های زیرمجموعه شهرداری تهران ابلاغ کرد که برپایی سفره های افطاری از سوی این مجموعه ها با بودجه عمومی ممنوع است.
در بخشنامه صادره از سوی شهردار تهران تاکید شده، به همه مدیران و همکاران توصیه می شود در ماه ضیافت الهی در برپایی سفره های ساده افطاری با کمک خیرین و مردم با محوریت مساجد و نهادهای مردم نهاد برای نیازمندان و محرومان تلاش کنند.
شاید بهتر آن باشد با در نظر گرفتن ضرورت رعایت سنت حسنه افطاری، شئونات شایسته در افطاری دادن نیز رعایت شود چراکه افطاریهای سنگین و پرهزینه در جامعهای که به وضوح مضیقه بودجه ی آن هویداست، بازتاب مناسبی در میان قشرهای مختلف مردم نخواهد داشت و با توجه به اینکه بار تورم روی دوش قشر ضعیف و متوسط سنگینی می کند، افطاری های دولتی با تشریفات و تجملاتی که به دور از سادگیست نه تنها ثواب ندارد بلکه بار مسئولیتی هم دارد