فال

[m@hsa14]

فال
دختر به پيرمرد روي صندلي و پرنده ي كوچك درون قفس و كاغذهاي فال نگاه ميكند و نزديك ميشود.
ـ آقا، اگه پرنده ات فال ور نداشت يعني چه؟
ـ ور ميداره.
ـ اگه ور نداشت؟
ـ اگر ور نداشت حتماً طرف فال نداره.
ـ اگه پرنده ات تشنه اش بشه چي ميدي بهش؟
ـ تو تشنه ات بشه ، چي ميخوري؟
ـ من آب ميخورم، اما وقتيايي كه تو بيمارستانم خانم پرستار بهم آب نميده، ميگه! اگه بخوري ميميري!
ـ ولي پرنده من آب ميخوره.
ـ اگه يه روز بميره چي كارش ميكني؟
ـ اوه، چه حرفايي ميزني بچه، من از اينها زياد دارم تا الان چهارتاش مرده. اين يكي هم مردنيه؛ قيافه اش را ببين.
دختر به داروخانه نگاه ميكند. مادرش از داخل داروخانه مي پاييدش و با اشاره ميگويد كه از جايش تكان نخورد.
پيرمرد ميگويد: حالا چي ميگي، فال بگيرم يا نه؟
ـ اگه پول داشتم مي گرفتم
ـ تو چقدر اگه اگه ميگي بچه؟
ـ مامانم ميگه ارثيه...بابام هم ميگفت: مامانم ميگه... اگه مامانم بياد بهم يه فال مي دي؟
ـ مامانت كجاست؟
ـ رفته دواهام رو بگيره
ـ مگه تو دوا ميخوري؟
ـ اگه نخورم ميميرم، دكتر ميگه.
ـ بيا بگير، بيا پول نميخواد...
ـ اگه مامانم هم بياد پول نمي گيري؟
ـ اگه مامانت بياد پول مي گيرم.
دختر به پرنده نگاه ميكند، افتاب به پرهاي طلايي رنگ پرنده مي تابد، انگشتش را به ميله نزديك مي كند، پرنده نگاه مي كند.
ـ اگه يه روز بخواد بره مي ذاري بره؟
ـ اينا « دست دونه» خورده ن دختر؛ اگه آدما نباشن اينا ميميرن.
ـ اگه بيمره بايد چالش كني؟! اگه منم بميرم مامانم چالم ميكنه؟
مادر با بسته اي دارو از داروخانه بيرون ميآيد و ميگويد: بريم.
دختر خيره به پرنده، ميگويد: مامان يه فال ميخري؟
ـ فال دونه اي چند آقا؟
ـ صد تومن آبجي.
زن اسكناسي از كيف بيرون ميآورد و به مرد مي دهد و دختر ميگويد:
اگه هرچي بگم جوابش رو ميگه؟
ـ اين صد تومن هم كه پاره است آبجي ...
دختر چشمهايش را ميبندد. تيغه ي آفتاب، روي صورتش خط ميكشد، حالا حلقه هاي قرمز رنگي دور چشمهاي مادرش پيدا ست.
پرنده نوك ميزند و پاكت فال را بالا ميآورد، دختر پاكت را باز مي كند، مادرش بلند ميخواند:
اگر غمي داري برطرف شود، اگر حاجتي داري برآورده شود، اگر مسافري داري در راه است...
دخترك به مادرش ميگويد: « اگه» گفتن هاش ممكنه مث من ارثي باشه...نه مامان؟