سیارات فراخورشیدی به سیاراتی میگویند که حول ستاره های یگر میچرخند . از دهه 90 میلادی تا به اینجا به طور جدی تری به انها پرداخته میشود . تلسکوپ کپلر که از سال 2009 پرتاب شده تا به الان 1800 سیاره فرازمینی را رسما شکار کرده است . تلسکوپ جیمز وب نیز که در سال 2018 فعالیتش را شروع میکند با دقت بیشتر میتواند بسیار بیشتر از کپلر سیارات را شکار کند . اما روشهای تایید یک سیاره فراخورشیدی چیست ؟
1)روش استرومتری : این روش شامل اندازه گیری دقیق موقعیت یک ستاره در اسمان و رصد داده هایی است که این موقعیت طی گذشت زمان در انها تغیر میکند اگر ستاره ای دارای سیاره باشد اثر گرانشی سیاره موجب خواهد شد که خودِ ستاره در یک مدار کوچک بیضوی یا دایره ای گردش کند .
2)روش سرعت شعاعی : این روش با نام روش دوپلر یا متد ووبل نیز شناخته میشود . تغیرات سرعت با انچه که ستاره به سمت داخل و خارج از زمین حرکت میکند یعنی تغیرات در سطح شعاعی ستاره در مقایسه با زمین را میتوان از تغیر مکان در خطوط طیفی ستاره مورد نظر از پدیده دوپلر استنباط کرد . این روش ثمر بخش است .
3)روش زمان سنجی انقباض : تپ اختر ها یا پولسار ها یا همان بقایای ستاره های منفجر شده امواجی رادیویی متناوبی گسیل میدارند که مطابق با چرخش انهاست . بی نظمی های خفیفی در زمان سنچی پالسهای رادیویی رصد شده انها را میتوان برای پیدا کردن تغیرات در حرکت این تپ اختر ها استفاده و به وجو سیاراتی پی برد .
4)روش عبوری : اگر سیاره ای از مقابل ستاره میزبانش عبور کند درخشندگی مرئی مشاهده شده ی این ستاره به مقدار موچکی کدر میشود این مقدار تاریک و روشن شدن ستاره به اندازه سیاره مورد نظر نیز بستگی دارد اینگونه ما به یک سیاره فراخورشیدی پی میبریم.
5)روش میکرولنز گرانشی : میکرولنزیک زمانی رخ میدهد که میدان گرانشی یک ستاره مانند یک عدسی عمل کند و نور ستاره ی پیش زمینه را که منبسط شده بزرگنمایی میکند . اگر ستاره مورد نظر دارای سیاره ای باشد میدان گرانشی ان سیاره میتونه یک بخش قابل توجهی در اثر بزرگنمایی در روئیت به وجود اورد .
6)روش صفحات میان ستاره ای : صفحات غبارهای فضایی ستاره های زیادی را احاطه کرده است این غبار ها قابل اشکار هستند چرا که نور معمولی ستارگان را جذب میکنند . ان را به صورت تشعشعات مادوم قرمز بازتاب میکند شکل صفحات غباری گاهی حضور سیاره ای کامل را پیش بینی میکند . هوش فرازمینی
1)روش استرومتری : این روش شامل اندازه گیری دقیق موقعیت یک ستاره در اسمان و رصد داده هایی است که این موقعیت طی گذشت زمان در انها تغیر میکند اگر ستاره ای دارای سیاره باشد اثر گرانشی سیاره موجب خواهد شد که خودِ ستاره در یک مدار کوچک بیضوی یا دایره ای گردش کند .
2)روش سرعت شعاعی : این روش با نام روش دوپلر یا متد ووبل نیز شناخته میشود . تغیرات سرعت با انچه که ستاره به سمت داخل و خارج از زمین حرکت میکند یعنی تغیرات در سطح شعاعی ستاره در مقایسه با زمین را میتوان از تغیر مکان در خطوط طیفی ستاره مورد نظر از پدیده دوپلر استنباط کرد . این روش ثمر بخش است .
3)روش زمان سنجی انقباض : تپ اختر ها یا پولسار ها یا همان بقایای ستاره های منفجر شده امواجی رادیویی متناوبی گسیل میدارند که مطابق با چرخش انهاست . بی نظمی های خفیفی در زمان سنچی پالسهای رادیویی رصد شده انها را میتوان برای پیدا کردن تغیرات در حرکت این تپ اختر ها استفاده و به وجو سیاراتی پی برد .
4)روش عبوری : اگر سیاره ای از مقابل ستاره میزبانش عبور کند درخشندگی مرئی مشاهده شده ی این ستاره به مقدار موچکی کدر میشود این مقدار تاریک و روشن شدن ستاره به اندازه سیاره مورد نظر نیز بستگی دارد اینگونه ما به یک سیاره فراخورشیدی پی میبریم.
5)روش میکرولنز گرانشی : میکرولنزیک زمانی رخ میدهد که میدان گرانشی یک ستاره مانند یک عدسی عمل کند و نور ستاره ی پیش زمینه را که منبسط شده بزرگنمایی میکند . اگر ستاره مورد نظر دارای سیاره ای باشد میدان گرانشی ان سیاره میتونه یک بخش قابل توجهی در اثر بزرگنمایی در روئیت به وجود اورد .
6)روش صفحات میان ستاره ای : صفحات غبارهای فضایی ستاره های زیادی را احاطه کرده است این غبار ها قابل اشکار هستند چرا که نور معمولی ستارگان را جذب میکنند . ان را به صورت تشعشعات مادوم قرمز بازتاب میکند شکل صفحات غباری گاهی حضور سیاره ای کامل را پیش بینی میکند . هوش فرازمینی