03-05-2015، 21:58
طاسي منطقه ای یک نوع ریزش مو است و زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به فولیکول های مو که وظیفه ی رشد مو ها را دارند حمله کند. این آسیب وارده به فولیکول های معمولا دائمی نیست. هنوز متخصصین دلیل این حمله ی سیستم ایمنی به فولیکول های مو را نمی دانند. این بیماری مردان و زنان را به یک اندازه مورد حمله ی خود قرار داده اما بیشتر در افرادی با سنین کمتر از 20 سال دیده می شود.
در این بیماری چه اتفاقی می افتد ؟
طاسي منطقه ای زمانی که شروع میشود باعث ریزش دسته ای از موها در منطقه ای دایره مانند از پوست سر خواهد شد.در برخی از موارد نیز دیده شده که این بیماری فقط باعث باریک شدن موها گشته و کچلی قابل دیدنی ایجاد نکرده است. در برخی موارد نادر این بیماری باعث ریختن کلیه ی موهای سر و بدن خواهد شد. در موارد عادی این بیماری ریزش موها در یک منطقه شروع شده ، متوقف
می گردد ، موها مجددا رشد کرده و در نهایت ممکن است بیماری مجددا در همان نقطه و یا نقطه ای دیگر باعث ریزش موها شود.
در اکثر موارد این بیماری بعد از ریزش مو و ایجاد طاسي منطقه ای ، موها مجددا رشد خواهد کرد. موهای جدید ممکن است به رنگ بقیه ی موها باشند اما گاهی اوقات باریک تر و به رنگ سفید خواهند بود.
اما در حدود 10% افرادی که دچار این بیماری میشوند ممکن است موهای ریخته دیگر هیچ وقت رشد نکنند. اگر شرایط زیر را دارید احتمال رشد نکردن مجدد موها در شما بیشتر خواهد بود :
– سابقه ی خانوادگی این بیماری را دارید.
– این بیماری در سنین پایین به سراغ شما آمده و بیش از یک سال طول کشیده است.
– بیماری دیگری مربوط به سیستم ایمنی دارید.
– پیشینه ی آلرژی دارید.
– ریزش مو در شما شدید است.
– در ناخن های دست یا پای خود دچار تغییر شکل ، تغییر رنگ ویا ضخیم شدن ناخن ها شده اید.
از آنجا که موها نقش مهمی در زیبایی ما ایفا میکنند از دست دادن آنها باعث احساس بدی در فرد خواهد شد.این بیماری قابل درمان نیست اما میتوان کچلی های ایجاد شده را با استفاده از روش هایی از بین برد. به یاد داشته باشید اکثر افرادی که یک بار دچار ریزش های این چنینی مو شده اند مجددا نیز دچار آن خواهند شد.
تشخیص طاسي موضعی
این بیماری را با بررسی سابقه ی پزشکی و معاینات فیزیکی میتوان تشخیص داد. پزشک معمولا سوالاتی در مورد چگونگی ریزش موها از شماخواهد پرسید. طاسي های ایجاد شده را معاینه خواهد کرد و ممکن است چندین مو را نیز از سر شما بکند. اگر پزشک موفق به تشخیص دلیل ایجاد این بیماری نشود آزمایش های زیر را برای مشخص شدن آن انجام خواهد داد :
– آنالیز مو و پوست سر ، که برای این کار پزشک با نمونه برداری از سر شما به بررسی نمونه ها در زیر میکروسکوپ خواهد پرداخت.
– آزمایش خون برای بررسی مواردی مانند کم کاری و پرکاری تیروئید
چگونگی درمان
به دلیل اینکه با گذشت زمان معمولا موها بدون نیاز به درمان شروع به رشد خواهند کرد ممکن است فرد تصمیم بگیرد که درمان خاصی را برای این بیماری انجام ندهد. در این شرایط فرد میتواند :
– از کلاه گیس هایی که از نمونه های موی طبیعی انسان درست میشوند برای پوشاندن منطقه ی کچلی استفاده کند.
– میتواند از لوازم آرایشی به خصوصی که برای پر نشان دادن موها هستند نیز استفاده کند.
و اما درمان معمول برای این بیماری تزریق کورتیکوستروید به پوست سر می باشد که این تزریقات باید با فواصل 1 سانتی متری و هر 4 تا 6 هفته یک بار انجام شوند. برای کودکان و افراد حساس نیز میتوان از کرم های موضعی کورتیکوستروید استفاده کرد. به همراه این دارو میتوان از مینوکسیدیل موضعی نیز برای بهتر شدن اثر درمان استفاده نمود.
استفاده از روش contact immunotherapy نیز در برخی موارد موثر بوده است. در این روش یک دارو را هر هفته یک بار بر روی پوست سر قرار خواهند داد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک بر روی پوست خواهد شد و در نتیجه با گذشت حدودا 3 ماه از درمان باعث تحریک و رشد مجدد موها میگردد. عوارض جانبی این نوع درمان عبارتند از جوش های حاد پوستی و در برخی موارد ایجاد تورم در غدد لنفاوی به خصوص در ناحیه ی گردن .
استفاده از پرتو درمانی PUVA نیز یکی دیگر از راه های درمان کچلی منطقه ای بوده ، این روش به خصوص در افرادی که ریزش موها در آنها در یک منطقه ی بزرگ اتفاق افتاده است موثر می باشد چرا که این افراد نمی توانند از روش های دیگر مانند تزریق استفاده کنند. در این روش از دارویی به نام psoralen برای حساس کردن بیشتر پوست به اشعه ی ماوراء بنفش(UV) استفاده شده و سپس پوست را در معرض اشعه ی UVA قرار می دهند.
این بیماری درد نداشته ، باعث بد شدن حال شما نخواهد شد ، واگیر دار نبوده و مشکلی برای زندگی روزانه و کار شما ایجاد نخواهد کرد. اما ممکن است در اثر این بیماری احساس نازیبا بودن به شما دست داده و از انجام فعالیت های اجتماعی و حضور در جمع های دوستان و آشنایان سر باز بزنید. به همین دلیل توصیه میشود که تا حد امکان به درمان این بیماری اقدام کنید.
در این بیماری چه اتفاقی می افتد ؟
طاسي منطقه ای زمانی که شروع میشود باعث ریزش دسته ای از موها در منطقه ای دایره مانند از پوست سر خواهد شد.در برخی از موارد نیز دیده شده که این بیماری فقط باعث باریک شدن موها گشته و کچلی قابل دیدنی ایجاد نکرده است. در برخی موارد نادر این بیماری باعث ریختن کلیه ی موهای سر و بدن خواهد شد. در موارد عادی این بیماری ریزش موها در یک منطقه شروع شده ، متوقف
می گردد ، موها مجددا رشد کرده و در نهایت ممکن است بیماری مجددا در همان نقطه و یا نقطه ای دیگر باعث ریزش موها شود.
در اکثر موارد این بیماری بعد از ریزش مو و ایجاد طاسي منطقه ای ، موها مجددا رشد خواهد کرد. موهای جدید ممکن است به رنگ بقیه ی موها باشند اما گاهی اوقات باریک تر و به رنگ سفید خواهند بود.
اما در حدود 10% افرادی که دچار این بیماری میشوند ممکن است موهای ریخته دیگر هیچ وقت رشد نکنند. اگر شرایط زیر را دارید احتمال رشد نکردن مجدد موها در شما بیشتر خواهد بود :
– سابقه ی خانوادگی این بیماری را دارید.
– این بیماری در سنین پایین به سراغ شما آمده و بیش از یک سال طول کشیده است.
– بیماری دیگری مربوط به سیستم ایمنی دارید.
– پیشینه ی آلرژی دارید.
– ریزش مو در شما شدید است.
– در ناخن های دست یا پای خود دچار تغییر شکل ، تغییر رنگ ویا ضخیم شدن ناخن ها شده اید.
از آنجا که موها نقش مهمی در زیبایی ما ایفا میکنند از دست دادن آنها باعث احساس بدی در فرد خواهد شد.این بیماری قابل درمان نیست اما میتوان کچلی های ایجاد شده را با استفاده از روش هایی از بین برد. به یاد داشته باشید اکثر افرادی که یک بار دچار ریزش های این چنینی مو شده اند مجددا نیز دچار آن خواهند شد.
تشخیص طاسي موضعی
این بیماری را با بررسی سابقه ی پزشکی و معاینات فیزیکی میتوان تشخیص داد. پزشک معمولا سوالاتی در مورد چگونگی ریزش موها از شماخواهد پرسید. طاسي های ایجاد شده را معاینه خواهد کرد و ممکن است چندین مو را نیز از سر شما بکند. اگر پزشک موفق به تشخیص دلیل ایجاد این بیماری نشود آزمایش های زیر را برای مشخص شدن آن انجام خواهد داد :
– آنالیز مو و پوست سر ، که برای این کار پزشک با نمونه برداری از سر شما به بررسی نمونه ها در زیر میکروسکوپ خواهد پرداخت.
– آزمایش خون برای بررسی مواردی مانند کم کاری و پرکاری تیروئید
چگونگی درمان
به دلیل اینکه با گذشت زمان معمولا موها بدون نیاز به درمان شروع به رشد خواهند کرد ممکن است فرد تصمیم بگیرد که درمان خاصی را برای این بیماری انجام ندهد. در این شرایط فرد میتواند :
– از کلاه گیس هایی که از نمونه های موی طبیعی انسان درست میشوند برای پوشاندن منطقه ی کچلی استفاده کند.
– میتواند از لوازم آرایشی به خصوصی که برای پر نشان دادن موها هستند نیز استفاده کند.
و اما درمان معمول برای این بیماری تزریق کورتیکوستروید به پوست سر می باشد که این تزریقات باید با فواصل 1 سانتی متری و هر 4 تا 6 هفته یک بار انجام شوند. برای کودکان و افراد حساس نیز میتوان از کرم های موضعی کورتیکوستروید استفاده کرد. به همراه این دارو میتوان از مینوکسیدیل موضعی نیز برای بهتر شدن اثر درمان استفاده نمود.
استفاده از روش contact immunotherapy نیز در برخی موارد موثر بوده است. در این روش یک دارو را هر هفته یک بار بر روی پوست سر قرار خواهند داد که باعث ایجاد واکنش های آلرژیک بر روی پوست خواهد شد و در نتیجه با گذشت حدودا 3 ماه از درمان باعث تحریک و رشد مجدد موها میگردد. عوارض جانبی این نوع درمان عبارتند از جوش های حاد پوستی و در برخی موارد ایجاد تورم در غدد لنفاوی به خصوص در ناحیه ی گردن .
استفاده از پرتو درمانی PUVA نیز یکی دیگر از راه های درمان کچلی منطقه ای بوده ، این روش به خصوص در افرادی که ریزش موها در آنها در یک منطقه ی بزرگ اتفاق افتاده است موثر می باشد چرا که این افراد نمی توانند از روش های دیگر مانند تزریق استفاده کنند. در این روش از دارویی به نام psoralen برای حساس کردن بیشتر پوست به اشعه ی ماوراء بنفش(UV) استفاده شده و سپس پوست را در معرض اشعه ی UVA قرار می دهند.
این بیماری درد نداشته ، باعث بد شدن حال شما نخواهد شد ، واگیر دار نبوده و مشکلی برای زندگی روزانه و کار شما ایجاد نخواهد کرد. اما ممکن است در اثر این بیماری احساس نازیبا بودن به شما دست داده و از انجام فعالیت های اجتماعی و حضور در جمع های دوستان و آشنایان سر باز بزنید. به همین دلیل توصیه میشود که تا حد امکان به درمان این بیماری اقدام کنید.