گروه آریان

[melina. takpar]

آریان یک گروه موسیقی پاپ ایرانی است که کار خود را از نیمه نخست سال ۱۳۷۸ با ۱۰ عضو آغاز کرد. مدتی بعد از آغاز کار، علیرضا طباطبایی نوازندهٔ ساز (درام) به آنها پیوست، اما پس از آن محمدرضا گلزار (گیتار) و امیرحسین مستعد (گیتار بیس) گروه را ترک کردند. امیرحسین مستعد در یکی از کنسرتهای این گروه در خارج از کشور ماند و به ایران بازنگشت. همین امر باعث شد تا مدتی این گروه اجازهٔ برپایی کنسرت نداشته باشند.


گروه آریان در سال ۱۳۸۷ نخستین آهنگ مشترک خود را با کریس دی برگ خواننده مشهور ایرلندی در تهران اجرا کرد. این آهنگ «دوستت دارم…» نام دارد.
چگونگی تشکیل اولیه گروه موسیقی آریان

در زمستان سال ۱۳۷۷ برای اولین بار علی پهلوان و پیام صالحی با هم آشنا شدند، هر دو آنها در ارتش دوران خدمت سربازی در کرمانشاه را طی میکردند. در طی این دوره، این دو نفر بیشتر به علاقهمندیهای یکدیگر آشنا شدند، هردو شعر میگفتند، آواز میسراییدند، گیتار مینواختند و میخواندند.
این آشنایی در دورهای رخ داد که موسیقی پاپ ایران برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی رشد میکرد. هردو به این فکر افتادند که چه موقعیتی بهتر از این و تصمیم گرفتند تا فعالیت خود را در این زمینه با شیوه و سبکی متفاوت آغاز کنند. نخستین گام در این راه تشکیل گروه موسیقی پاپ با نام «گروه آریان» بود. آریان اولین گروه در این سبک و نوع بعد از انقلاب اسلامی بود[sup][نیازمند منبع][/sup].
برای شروع گروهی متشکل از آواز ویولن، گیتار به سبک ایرانی، دو خواننده اصلی با لحن و نوایی متفاوت و در پشت این نواها آوازی از خانمها بهعنوان همخوان تشکیل شد. علاوه بر این، غزلها از بافت مخصوص با عباراتی ساده طراحی شدند تا طیف گستردهای از جامعه را جذب کند.
بر این اساس گروه با این ترکیب شروع کرد:

• علی پهلوان (خواننده و گیتاریست اصلی)
• پیام صالحی (خواننده و گیتاریست اصلی)
• سیامک خواهانی (ویولن)
• محمدرضا گلزار (گیتاریست پیشین)
• برزویه بدیهی (ضرب و پرکاشن)
• شراره فرنژاد (گیتاریست و همخوان)
• ساناز کاشمری (همخوان)
• سحر کاشمری (همخوان)
  در ابتدا تصمیم گرفته شده بود که شهروز فرنژاد (برادر شراره) بهعنوان نوازنده صفحه کلید و پیانو همکاری کند اما بسبب داشتن شغل پیشین و سابقه کاری، نینف امیرخاص (نوازنده صفحه کلید، ارگزن آشوری) از سوی سیامک معرفی شد تا جایگزین او شود و گروه تمرینهایش را با او از سر گرفت. بسبب فقدان نوازندهٔ درام و ویولن سل در گروه، نیاز به اجرای این ریتم ویژه روی پیانو و ارگ بود.برای بالا بردن سطح کیفی اجرائی کار، گروه تمرینات مداوم و بسیار زیادی را انجام داد و تصمیم گرفته شد تا مجوزی برای برگزاری اجرای زنده از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته شود. نهایتاً گروه موفق شد تا مجوز شعرها را بگیرد.آلبومها
  • گل آفتابگردون (۱۳۷۹)
  • و اما عشق (۱۳۸۰)
  • تا بینهایت... (۱۳۸۳)
  • بیتو باتو (۱۳۸۷)
  • خداحافظ (۱۳۹۳)
    
• تک ترانهها
  • عید اومد، بهار اومد (به مناسبت نوروز ۸۸)
  • صدای پای امید (به مناسبت روز جهانی غذا)
  • هفت
  • از روزی که رفتی
  • توروکم دارم
  • تو که با من باشی
  • تا ابد
    
    اعضا
    • پیام صالحی: آواز، گیتار
    • علی پهلوان: آواز، گیتار
    • علیرضا طباطبایی: درام
    • سیامک خواهانی: ویولن
    • شراره فرنژاد: گیتار، همخوان
    • برزو بدیهی: پرکاشن
    • نینف امیرخاص: کیبورد
    • سحر کاشمری: همخوان
    • ساناز کاشمری: همخوان
      
  • پایان کار گروهدر اسفند ماه سال ۱۳۹۳ این گروه با انتشار آلبوم آخر خود به نام «خداحافظی» به کار خود پایان داد.