28-12-2014، 15:08
کوهستان سفید کوه در کوه های گیلان در جنوب شرقی خلخال، جنوب غربی رضوان شهر و شمال شرقی هشجین قرار دارد.
بررسی توپوگرافی قله : خط الرأس سفید کوه بر روی کمانی قوسی شکل قرار دارد که از سمت شرق به غرب کشیده شده است و در ادامه شرقی خود به قلل شاه معلم و رشته پشته کوه متصل می باشد. دشت های پهناوری دو سوی جناح های شمالی و جنوبی این کوهستان را فرا گرفته اند.
مسیر صعود به قله : از طریق مسیر بسیار زیبا و دل انگیز رشت به رضوان شهرپس از عبور از گردنه اسالم و پس از پاسگاه راهنمایی تالش و خلخال در یک سه راهی به طرف چپ وارد منطقه ای موسوم به طولاش یا تولش می شویم. در ادامه این مسیر خاکی پس از یک چهار راه که آن را نیز به صورت مستقیم ادامه می دهیم،
به سمت راست تغییر جهت داده از پل کوچکی عبور می کنیم و به ییلاق مصفای گزلبولاغ در جناح غربی قله می رسیم. با گذشتن از کنار چادرهای عشایر این منطقه و برداشتن آب از چشم گوارای آن از روی یال ملایمی به تدریج ارتفاع می گیریم و گام بر روی خط الرأس آن می گذاریم.
پس از مدتی به محلی تخت به نام اشک میدانه با چمنزاری وسیع و چند چادر عشایری می رسیم. یک شب به یادماندنی را در این نقطه ییلاقی می گذارنیم. صبح زود از طرق راه مالرو مشخصی در ضلع جنوب شرقی از روی یک تکه برفی عبور کرده و از طریق خط الرأس گام بر قله سفید کوه بزرگ می نهیم.
مناظر رشته کوه های اطراف و کوه های گیلان رویایی و بی نظیر به نظر می رسند. دره ها و کوه های کم ارتفاع، قله را احاطه کرده اند. استراحت کوتاهی کرده، از مسیر صعود به دشت اشک میدانه باز می گردیم. بهترین فصل برای صعود به قله خرداد ماه می باشد.
وضعیت قله در زمستان : صعود زمستان از طریق خط الرأس غربی مشکل چندانی در بر ندارد. لیکن با ریزش حجم سنگین برف در جاده منتهی به گزل بولاغ مشکل تردد و طوفان بر روی خط الرأس وجود دارد.
بررسی توپوگرافی قله : خط الرأس سفید کوه بر روی کمانی قوسی شکل قرار دارد که از سمت شرق به غرب کشیده شده است و در ادامه شرقی خود به قلل شاه معلم و رشته پشته کوه متصل می باشد. دشت های پهناوری دو سوی جناح های شمالی و جنوبی این کوهستان را فرا گرفته اند.
مسیر صعود به قله : از طریق مسیر بسیار زیبا و دل انگیز رشت به رضوان شهرپس از عبور از گردنه اسالم و پس از پاسگاه راهنمایی تالش و خلخال در یک سه راهی به طرف چپ وارد منطقه ای موسوم به طولاش یا تولش می شویم. در ادامه این مسیر خاکی پس از یک چهار راه که آن را نیز به صورت مستقیم ادامه می دهیم،
به سمت راست تغییر جهت داده از پل کوچکی عبور می کنیم و به ییلاق مصفای گزلبولاغ در جناح غربی قله می رسیم. با گذشتن از کنار چادرهای عشایر این منطقه و برداشتن آب از چشم گوارای آن از روی یال ملایمی به تدریج ارتفاع می گیریم و گام بر روی خط الرأس آن می گذاریم.
پس از مدتی به محلی تخت به نام اشک میدانه با چمنزاری وسیع و چند چادر عشایری می رسیم. یک شب به یادماندنی را در این نقطه ییلاقی می گذارنیم. صبح زود از طرق راه مالرو مشخصی در ضلع جنوب شرقی از روی یک تکه برفی عبور کرده و از طریق خط الرأس گام بر قله سفید کوه بزرگ می نهیم.
مناظر رشته کوه های اطراف و کوه های گیلان رویایی و بی نظیر به نظر می رسند. دره ها و کوه های کم ارتفاع، قله را احاطه کرده اند. استراحت کوتاهی کرده، از مسیر صعود به دشت اشک میدانه باز می گردیم. بهترین فصل برای صعود به قله خرداد ماه می باشد.
وضعیت قله در زمستان : صعود زمستان از طریق خط الرأس غربی مشکل چندانی در بر ندارد. لیکن با ریزش حجم سنگین برف در جاده منتهی به گزل بولاغ مشکل تردد و طوفان بر روی خط الرأس وجود دارد.