میـפֿــפּـاهــܢܢ ڪًـمۓ براۓ פֿــפּــב باشܢܢ

[eɴιɢмαтιc]

 امــشب بـــہ میــــهمانیـ تـــפּ میـ آیــــҐ
 
 
 
 
 نـــہ چشــماטּ ؋ـریــــبنـבـہ ات פּ نـــہ لبــاטּ تبـــבارت را میـــــᓘــــפּـاهــҐ
 
 
 
 مــرا آغـــפּـشــیـ بـــہ פּـســعت בســتانت ڪاـ؋ـــیـ ســت ...
 
 
 
 בلــҐ گــر؋ـــتـہ ...
 
 غــҐ هــایــҐ را بــغل ڪــטּ






لبخـــندمـــ را بریـ ــ ــدم

قــاب گــرفتمــــ
بــ ــه صـورتـم آویختــم !
حــالا بـا خیــال راحــت
هــر وقتـــ دلـــــمـــ گـــرفتـــ
” بغـــض ” مـیکنمــــ …







هَمیشِـﮧ دِلتَنگے بـِﮧ خاطِرِ نَبودَنِ


شَخصے نیست

گاهے بـِﮧ عِلَتِ حُضورِ کَسے

دَر کِنارَت اَست کِـﮧ

حَواسَش بـِﮧ نِگاهِ عاشِقِ


تُو نیست.....!






وقتــی تنـ ـ ـها هستــم...،نه تنــ ـ ـها نیستم

چون... تــــو در کنـ ـارم هستی,

خودت در کنـ ـارم نیستی,


یـ ــادتــ هست...

یـ ــادتــ نیســ ـــ ـت؟





هی نیوتن ! ..تو که دم از جاذبه میزنی
 ..مرا کشف کن ..
منی را که غم ها مدام جذبم میشوند .. ! ...






 
وَقتـــ رَفتـنـتــ يآدَمـ بيآور خآطـِرآتَـتــ رآ بدَهَمــ ببرے

خودَتـــ که نَبـاشے به

چه کارَمــ مےآيـَند؟!

فـَقـط ذَره ذَره نـآبـودَيـَمــ رآ ضِـمـآنـَتــ مےکـُنـَنـد ..






اگهـ ايלּ زنـכگي باشهـ
 
 اگهـ ايלּ ωـهــمܢܢ از כنياـωـت ،
 
 مלּ از مُرכלּ هــراـωـܢܢ نيـωـت ...
 
 يهـ פــωـي כارܢܢ ايלּ رפּـزا
 
 كهـ گاهــي با פֿــפּــכܢܢ ميگم:
 
 شايـכ مُرכܢܢ פــפּـاـωـܢܢ نيـωـت..





شبیـــه کســـی شده ام


کــه پشت دود سیگــارش با خود می گویــد :


بایــد تـَرک کنـــم !

ســیگــار را ...

خانــــه را ...


زندگـــی را ...

و باز پُــکــی دیگــــر می زند ...




__________________
دست به دامن خداکه میشوم....
چیزی آهسته درون من به صدا میاید که ...نترس!
از باختن تا ساختن دوباره فاصله ای نیست




این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش !

همین بس که :

نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است ،با تیغِ کُند.

[fatemeh.gh]