روحتان ناآرام است؟ خودتان درمانش کنید!

[~ERFAN~]

روحتان ناآرام است؟ خودتان درمانش کنید!




به گفته بزرگان، انسان از دو قسمت تشکیل شده است، روح و جسم، این که کدامیک مهمتر است و باید بیشتر روی سلامت آن تمرکز کنیم، پرواضح و مشخص است، چه بسیار انسان هایی که به دلیل سلامت روان و روح، با بیماری هایشان مثل سرطان و تومور و ام اس به راحتی زندگی می کنند و به گفته خودشان با آن دوست هستند و چه بسیار انسان هایی که جسم شان سالم است اما روح بیمارشان، آنها را مجبور به استفاده از قرص های آرام بخش و ... می کند و زندگی را به کام خود و اطرافیانشان تلخ تر از زهر می کند.

روح و وجود آدمی ابعاد مختلفی دارد. واقعیت به کمال رسیدن هر انسان در قسمت ها و ابعاد متفاوتی که او را به سوی آگاهی رهنمون می شود خلاصه می گردد. اساس و شالوده وجودی انسان از احساس، جسم، روان و معنا تشکیل شده است و تلفیقی از این چهار مورد، وجود واقعی انسان را تشکیل می دهد.

زندگی ما از چهار گوشه مختلف تشکیل شده است: معنویت، روان، احساس و جسم.
گوشه معنویت: بخشی از موجودیت ماست که فراتر از زمان و مکان زندگی می کند. این بخش ما را به منبع جهانی و یکی شدن با زندگی و محیط اطراف متصل می کند و به ما کمک می کند تا احساس تعلق به کره زمین و موجودات آن را تجربه کنیم. به این ترتیب معنا و هدف عمیق تری پیدا می کنیم و زندگی را فراتر از این دنیای فانی و کوچک می بینیم. گوشه معنویت، در حقیقت ستون اصلی، سترگ و زیرین ساختمان وجودی ماست.

گوشه روان: شامل افکار، باورها، ارزش های اخلاقی، هوش و ذکاوت ماست. به کمک مغز است که ما می توانیم اطلاعات گوناگون را کسب کنیم و حتی عقل و پختگی حاصل از تجربه های زندگی و محیط اطراف را در بایگانی های فراوان آن ذخیره سازیم.

گوشه احساس: به ما کمک می کند تا از لحاظ احساسی با دیگران و دنیای اطراف مان ارتباط برقرار کنیم و تمام زیر و بم احساساتی که به تجربه های ما مربوط است را بیاموزیم و بتوانیم از طریق این تجربیات به رضایت خاطر برسیم.

گوشه جسم: رسیدگی به این گوشه از وجود ما شامل سالم نگه داشتن جسم و لذت بردن از سلامتی بدن است. این گوشه به ما حکم می کند تا آن جا که توان داریم، مهارت هایی که به سلامت جسم مان کمک می کند را کسب کنیم و برای جسم خود، زندگی راحت و بی دغدغه ای را فراهم سازیم تا به این ترتیب برای محیط اطراف مان که در آن زندگی می کنیم نیز مفید باشیم.

تکلیف
نام خود را در مربعی قرمز، در وسط کاغذی از دفترتان، یادداشت نمایید و نام هر یک از چهار مورد را در یک گوشه بنویسید و زیر هر کدام کمبودهایی که دارید را نام ببرید و بنویسید چه حسی به آن گوشه دارید و چقدر توانسته اید در زندگی تان از آن استفاده کنید؟ چقدر در این راه موفق بوده و چقدر شکست خورده اید تا بتوانید دلیل آن را مشخص نموده و در پی درمان آن برآیید. اگر هر یک از بُعدها را بررسی کنیم تا به حد نصاب برسند، بهتر می توانیم به پیشرفت و بهبودی گوشه آسیب دیده بعدی رسیدگی کنیم؛ چون هر یک از گوشه ها مکمل و یا زیرمجموعه دیگری است.

آزمون گوشه جسم:
- آیا از بعد جسمی سالم و فعال هستید؟
- آیا بدن خود را دوست دارید و از داشتن آن احساس خوشایندی دارید؟
- از خوراک خود و انجام فعالیت های جنسی لذت می برید؟
- آیا با جلوه های زندگی عادی خود مشکل دارید؟

آزمون گوشه احساس:
- آیا احساسات عمیق خود را به راحتی بیان می کنید؟
- آیا می توانید با احساسات خود رابطه برقرار کنید؟
- آیا به خودتان اجازه می دهید که از رنگین کمان احساسات انسانی (مانند: ترس، غم، عصبانیت و ...) به اندازه عشق، خوشحالی و لذت، تجربه کسب کنید؟
- با کدام یک از احساسات تان غریبه هستید؟
- چه احساسی شما را ناراحت و آزرده خاطر می سازد؟
- آیا می توانید بین خود و اطرافیان تان مرزی عاقلانه و متناسب ایجاد کنید؟
- آیا با مردم روابط صمیمی و نزدیک دارید؟

آزمون گوشه روان:
- آیا از قدرت خرد و هوش خود راضی هستید؟
- آیا می توانید راحت فکر کنید و افکارتان را به زبان آورید؟
- آیا باورهایتان راهنمای شما در کارهایتان بوده اند و تا به حال این باورها موثر و کاربرد بوده اند؟
- آیا مغز شما به روی ایده ها، عقاید و مطالب جدید باز است؟
- آیا در عین روشنفکری، قدرت قضاوت خود را پرورش داده اید که کدام عقیده «خوب» یا «بد» است و کدام یک برای شما مفید و سودمند می باشد؟

آزمون گوشه معنویت:
- آیا رابطه ای با خدای خود دارید؟
- آیا برای خلوت و تنهایی خود، ارزشی قائل هستید و به خودتان آرامش می دهید؟
- آیا زمانی را برای عبادت دارید؟
- آیا از آنچه که فکر می کنید درست است الهام می گیرید و راهنمایی می خواهید؟
- آیا در زمان خاصی با دنیای طبیعی، احساس وابستگی و یکی بودن دارید؟
- آیا خودتان را جزیی از یک مجموعه بزرگ می دانید؟

هر 4 گوشه وجود شما باید بازسازی و ترمیم شود، پس باید بدانید که کدام گوشه از موجودیت شما نیاز بیشتری به توجه دارد.