جهیزیه؛ یک رسم بین المللی

[L²evi]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

این روزها تهیه جهیزیه یكی از مشكلات خانواده هایی است كه فرزند دختر دارند. در كنار خانواده هایی كه جهیزیه های چند صد میلیونی می دهند، هستند كسانی كه دیگر جهیزیه نمی دهند در عوض عروسی های آن چنانی نیز نمی گیرند.

این روزها تهیه جهیزیه یكی از مشكلات خانواده هایی است كه فرزند دختر دارند. در كنار خانواده هایی كه جهیزیه های چند صد میلیونی می دهند، هستند كسانی كه دیگر جهیزیه نمی دهند در عوض عروسی های آن چنانی نیز نمی گیرند. اما خوب است بدانید كه تا پیش از قرن پنجم قبل از میلاد یعنی در دوران هومریك یونان قدیم، رسم بر این بود كه خانواده عروس به خانواده داماد شیربها می‌دادند تا این كه در اواخر دوران كلاسیك به تدریج جهیزیه جایگزین شیربها شد.

جهیزیه حتی در روم باستان هم متداول بود و به این ترتیب می‌توان گفت كه این سنت از جمله رسومی است كه نه‌ تنها در كشورهای آسیایی، بلكه در كشورهای اروپایی هم وجود داشته است. در كشورهای اروپایی و به‌ویژه در كشور انگلیس جهیزیه در طبقات اشرافی به عنوان ارثیه در هنگام ازدواج از طرف پدر به فرزند دختر هدیه می‌شود و به این ترتیب فقط دخترانی كه در زمان ازدواج از پدرشان جهیزیه نگرفته باشند در ارث سهیم می‌شوند.

البته امروزه در اغلب كشورهای در حال توسعه و در اروپا و آمریكا این رسم كهن و دیرینه به دست فراموشی سپرده شده است و در اغلب خانواده‌ها عروس و داماد با هدایای نقدی كه در مراسم جشن ازدواج خود از دوستان، اقوام و نزدیكانشان می‌گیرند، مقدمات اولیه زندگی مشترك را تامین می‌كنند.

اما خانواده‌های سنتی همچنان به این سنت قدیمی پایبند هستند و خانواده دختر مسوولیت تهیه جهیزیه را برعهده می‌گیرد. البته باید این نكته را توجه داشت كه در این كشورها برخلاف كشور ما جهیزیه تنها شامل ملزومات اولیه برای آغاز زندگی مشترك خواهد بود و بسیاری از كالاهای غیرضروری و لوكس تجملی كه در خانواده‌های ایرانی، بخشی از جهیزیه محسوب می‌شود با استفاده از هدایایی كه عروس و داماد در مراسم جشن ازدواجشان می‌گیرند خریداری خواهد شد.

 

جام جم آنلاین در گزارشی در این زمینه آورده است كه شاید برایتان جالب باشد بدانید كه در كشورهای اروپایی و آمریكایی نیز در گذشته برخلاف آنچه امروزه در این كشورها مرسوم است، موقعیت اجتماعی داماد ملاكی برای تعیین مقدار جهیزیه بود و از این رو افرادی كه توانایی مالی چندان خوبی نداشتند هرگز نمی‌توانستند با افرادی از طبقات بالای اجتماع ازدواج كنند كه امروزه هیچ اثری از این باور دیرینه در فرهنگ كشورهای اروپایی و امریكایی یافت نمی‌شود، علی‌رغم این كه این سنت در گذشته در كشورهای اروپایی بخشی از حقوق مدنی افراد محسوب می‌شد.

در كشورهای آسیای شرقی مانند چین، ژاپن، كره و برخی از دیگر كشورهای آسیایی رسم بر این است كه چند روز پیش از مراسم ازدواج، خانواده داماد هدایایی شامل چای، میوه، غذاهای دریایی و همچنین گوشت را به عنوان هدیه ازدواج به عروس هدیه می‌كنند و در مقابل خانواده عروس هم جهیزیه مختصری كه شامل لباس،جواهرات، وسایل آشپزخانه و وسایل دكوری است را به عنوان هدیه به داماد می‌دهند تا این دو جوان كه قصد آغاز زندگی مشترك را دارند بتوانند با مقدمات اولیه زندگی كه هر دو خانواده در اختیارشان قرار می‌دهند زندگی خود را آغاز كنند و تهیه دیگر ملزومات زندگی بر عهده خود آنها خواهد بود.

 

در كشورهای عرب‌زبان حاشیه خلیج‌فارس هم تهیه جهیزیه برعهده خانواده داماد است و در این كشورها هرگونه لوازم و اثاثیه‌ای كه از طرف خانواده دختر هدیه شود ناپسند تلقی می‌شود و به این ترتیب خانواده داماد نه‌تنها مسوولیت برگزاری مراسم ازدواج بلكه وظیفه تامین نیازهای اولیه برای آغاز زندگی مشترك فرزند خود را نیز برعهده دارند.