تاریخچه عنصرها

[Jack Daniel'ѕ]

یونانیان باستان بر این باور بودند که کل ماده موجود در جهان از مقداری مواد ساده پدید آمده است که «عنصر» نام دارند. آنها این عناصر پایه که سازنده بقیه مواد جهان هستند را آتش، هوا، خاک و آب می دانستند. در کنار اینها قائل بوجود عنصر پنجمی بنام «اتر» بودند که در اندیشه ایشان سازنده اجرام آسمانی بود. این عنصر بعداً بنام «quintessence» نامیده شد که در زبان لاتین به معنی عنصر پنجم است. رابرت بویل در سال ١٦٦١ در کتاب شیمی دان شکاک مفاهیم جدیدی را برای عنصر ارائه کرد. به نظر او عناصر موادی بودند که از ترکیب هیچ ماده دیگری ساخته نشده باشند بلکه خود در ترکیب با یکدیگر اجسام تازه ای را شکل دهند. وی بر این عقیده بود که تشخیص عناصر تنها بوسیله آزمایش شیمیایی ممکن است.

بعدها آنتوان لاوازیه پدر شیمی مدرن همین مفهوم را گسترده تر کرد و ماده ای را عنصر نامید که به مواد ساده تری تجزیه نشود.[۱] هر چند او «نور» و «گرما» را هم بهمراه چند ماده مرکب به خطا در فهرست عناصر خود وارد کرده بود ولی توانست ٢٣ عنصر را بدرستی از هم تفکیک و معرفی کند. لاوازیه موادی را که از پیوستن چند عنصر حاصل می شوند، مواد مرکب نامید.