نقد و بررسی فیلم خشم ( Fury )

[First Star]

[rtl]خشم : Fury[/rtl]
[rtl]کارگردان : David Ayer[/rtl]
[rtl]نویسنده : David Ayer[/rtl]
[rtl]بازیگران :          [/rtl]
[rtl]Brad Pitt...Don 'Wardaddy' Collier[/rtl]
[rtl]Shia LaBeouf...Boyd 'Bible' Swan[/rtl]
[rtl]Logan Lerman...Norman Ellison[/rtl]
[rtl]Michael Peña...Trini 'Gordo' Garcia[/rtl]
[rtl] و...               [/rtl]
[rtl]ژانر : اکشن      [/rtl]
[rtl]رده سنی : R ( مناسب برای افراد بالای 17 سال)[/rtl]
[rtl]زمان : 134 دقیقه  
[/rtl]


[rtl]
« خشم » جدیدترین ساخته دیوید اَیر یکی از چند فیلم ساخته شده درباره جنگ جهانی دوم در سال جاری بوده که گفته می شود براساس یک داستان واقعی از خاطرات سربازان آمریکایی حاضر در جنگ جهانی ساخته شده است. البته خیلی نمی شود به مستندات فیلم اعتماد داشت چون آنچه که بر پرده سینما نقش بسته بیشتر شبیه به یک داستان سرایی درباره جنگ جهانی دوم است تا یک واقعیت تلخ درباره یکی از خونین ترین جنگ های تاریخ. [/rtl]

[rtl]داستان فیلم درباره یک گروه از نظامیان آمریکایی اعزام شده به آلمان در اواخر جنگ جهانی دوم است. فرمانده این گروه افسر واردادی ( برد پیت ) می باشد که واحد تانکی به نام « خشم » را هدایت می کند. این گروه با توجه به ضعیف شدن آلمان ها در اواخر جنگ، به نظر می رسد که کار چندان سختی پیش روی نداشته باشند اما آنها در ادامه در پشت خطوط اس اس ارتش آلمان نازی گرفتار می شوند و ...


[/rtl]

[rtl]« خشم » با اینکه اثری جنگ محور است و انتظار می رفت که به سبک و سیاق آثار اکشن امروز هالیوود ساخته شود اما برخلاف انتظارات، حال و هوایی دهه ی هفتادی به خود گرفته که در آن جنگ مورد بررسی قرار می گیرد و اکشن در مرتبه دوم اهمیت قرار دارد. [/rtl]

[rtl]دیوید اَیر در « خشم » فضای جنگ را بی رحم توصیف کرده و افراد حاضر در آن را کسانی معرفی کرده که به دلیل شرایط موجود به خشونت مطلق پناه برده اند و راهی هم جز خشونت برای زنده ماندن ندارند. فیلم در فصل آغازین سربازی تازه کار و نحیف به نام اِلیسون ( با بازی لوگان لرمن ) را به به عنوان دستیار و راننده به گروه واردادی ملحق می کند تا او هم در جنگ شرکت داشته باشد اما واردادی که متوجه عدم وجود روحیه خشونت طلبی در اِلیسون می شود، وی را وادار به کشتار می کند.[/rtl]

[rtl]اَیر با این مقدمه این پیغام صریح را به مخاطب می رساند که « خشم » قرار نیست پیرو اخلاق در جنگ همانند آنچه که کلینت ایستوود تا حد زیادی به آن اعتقاد دارد باشد. از نظر اَیر، جنگ یک میدان خونین با تعداد زیادی سرباز بی رحم است که هدفی جز کشتار ندارند و ابداً مشخص نیست که اگر جنگی وجود نداشته باشد آنان چه وضعیتی خواهند داشت.


[/rtl]

[rtl]با اینحال اگرچه این تعریفی بوده که اَیر معتقد به روایت آن در « خشم » بوده اما در اجرای این دیدگاه ایراداتی نیز داشته که باعث می شود « خشم » تاثیرپذیری زیادی بر مخاطبش نداشته باشد. اولین ایراد بزرگ فیلم دیالوگ های مابین شخصیت های داستان است که به نوعی یک واعظه آشکار و بی جزییات از جنگ است و اعتراض و انتقاد در آن بیداد می کند. دیالوگ هایی که اگرچه شنیدنی هستند اما شعاری بودن آنها و عدم وابستگی اش به جریان اصلی فیلمنامه و موقعیت های داستان باعث می شود که قدرت تاثیرگذاری اش را تا حدود زیادی از دست بدهد. [/rtl]

[rtl]دیگر ایراد فیلم که در تضاد با جریان داستان است، قهرمان پروری است که به واقعیت نشان داده شده ی جنگ در ابتدای فیلم چندان مرتبط نیست. دیوید اَیر در « خشم » جنگ را به همراه خشونت عریانش به تصویر کشیده و حتی در صحنه سازی و استفاده از رنگ ها نیز تامل به خرج داده است چنانچه می بینیم که رنگ های استفاده شده از فیلم با تاکید بر روی سبز و قهوه ای در نوسان هستند و هیچ رنگ شادی در فیلم به چشم نمی خورد. این جنگ بی رحم اما در اواسط فیلم با قهرمان سازی اَیر از شخصیت های داستان و نبردهای یک تنه ای که بیشتر مشابه نمونه آثار دهه ی 80 است، انسجام داستانی خود را از دست می دهد و « خشم » را به اثری نیمه کلیشه ای مبدل می کند.


[/rtl]

[rtl]با اینحال « خشم » اگرچه در بخش محتوا نمی تواند به بلوغ کامل برسد اما از لحاظ فنی یکی از بهترین آثار جنگی ساخته شده در سال به شمار می رود. مهمترین ویژگی « خشم » فیلمبرداری بسیار خوب رومان واسیانوف است که احتمالاً بخاطرش می تواند نامزد دریافت اسکار گردد. همچنین باید به طراحی صحنه و لباس فیلم هم اشاره کرد که شباهت تقریباً بی نقصی به جنگ جهانی دوم دارد و می تواند در فصل جوایز اسکار حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.



[/rtl]

[rtl]برد پیت در « خشم » بازی بسیاری خوبی از خود به نمایش گذاشته است اما به نظر نمی رسد که بتواند برای بازی در این فیلم نامزد دریافت اسکار شود. در واقع با نگاهی به لیست بازیگرانی که احتمالاً نامزد اسکار خواهند شد باید گفت که کار برد پیت با این فیلم متوسط برای نامزدی در بخش اسکار بهترین بازیگر بسیار سخت خواهد بود. شیا لبوف دیگر بازیگر فیلم است که با شکل و شمایل جدیدی در « خشم » ظاهر شده است و بازی بسیار خوبی هم از خود به نمایش گذاشته است. شخصیت بیبل که لبوف آن را ایفا کرده از آن دست شخصیت هایی است که به نامش به یکباره به عنوان نامزد های اسکار بهترین بازیگر مکمل شنیده می شود! لوگان لرمن نیز در نقش سرباز تازه کار و البته همواره ترسو، دقیقاً همانی است که باید باشد و این نقش می تواند یک خوش آمد گویی مناسب به لرمن برای بازی در آثار جدی و بزرگسالانه باشد.


[/rtl]

[rtl]« خشم » در مجموع اثری سرگرم کننده است که روایتگر بخشی از تاریخ جنگ جهانی دوم می باشد. تاریخی که در آن چند نفر با یک تانک به جنگ چند صد نفر می روند و به توفیق می رسند. « خشم » در نهایت اثری در ستایش قهرمانان آمریکایی جنگ است و علی رغم تمام ویژگی های تحسین برانگیزی که در بخش فنی دارد، در بخش روایت و کارگردانی کمبود های مشخص و نسبتاً آزار دهنده ای را تجربه می کند که باعث می شود فیلم از یک اثر جذاب و بدیع درباره جنگ جهانی دوم، به اثری متوسط درباره جنگ بدل شود.[/rtl]