تجربه نزدیک به مرگ (NDE) چیست؟

[bOoOoOy]

تجربه نزدیک به مرگ (NDE) زیاد اتفاق افتاده است ولی اطلاعات مربوط به آن هنوز جزئی است

داستان هایی که افراد از زمانی هایی تعریف می کنند که بنا به دلایل مختلفی همچون سکته دچار ایست قلبی شده اند و برای چند دقیقه مردن را تجریه کرده اند حتما شنیدنی است.

معمولا از این افراد جملات همچون "من همه زندگی گذشته ام را جلوی چشمانم دیدم" و یا "به سوی روشنایی می رفتم" را بسیار تکرار می کنند. همه این جملات تنها زمانی بیان می شوند که شخص برای دقایقی "مرده" باشد و نکته جالب در مورد تمامی این تجارب شبیه بودن آنها به هم است.

اما اینکه دقیقا "تجربه نزدیک به مرگ " چیست و آیا تجاربی که بیان شده اند واقعی هستند و یا به تغییرات شیمیایی که در بدن رخ می دهند نسبت دارند موضوعی است که از لحاظ علمی ثابت شده و اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت.

تاریخچه تجربه نزدیک به مرگ (Near dead experience):
دکتر "ریموند مودی" اولین فردی بود که سال ۱۹۷۵ در کتاب خود از این تجربه نام برد.

"زندگی بعد از زندگی" کتابی یود که در آن تجارب افرادی که تنها برای چند دقیقه مرده بودند جمع آوری شده بود و برای اولین بار برای عموم مطرح می شد.

اما گزارش افرادی که چنین تحربه ای را در زندگی خود داشته اند به سالیان سال قبل از آن هم بر می گردد.

"افلاطون" در کتاب تاریخی خود به عنوان "جمهوری" که سال ۳۶۰ قبل از میلاد مسیح نوشته از خاطرات سربازی یاد کرده که در دوران جنگ بر اثر درگیری ها جان خود را برای چند دقیقه از دست می دهد. این سرباز از خارج شدن روح از بدنش و وارد شدن به جنگلی که شبیه بهشت بوده سخن گفته است.

حالات تشبیه شده در تجربه نزدیک به مرگ:

تقریبا تمامی افرادی که تجریه دقایقی مرگ را داشته اند اتفاقات شبیه به هم را عنوان کرده اند که چند نمونه آنها از این قبیل است:

احساس آرامش:
احساس آرامش درونی و جسمی و حالت تسلیم در برابر مرگ

دیدن نور روشن:
گاهی اوقات دیدن نورهای شدید که با وجود روشنی بسیار، آزار دهنده نیستند.

تجربه خروج از بدن:
فرد احساس می کند که روحش از بدن جدا شده و خودش می تواند از بالا بدن بی جانش را ببیند و حتی بعضی ها از خارج شدن روح از اتاق و گردش آن در آسمان سخن گفته اند.

وارد شدن به قلمرو:
افراد معمولا احساس می کنند که وارد جهانی دیگر شده اند.

دیدن ارواح و فرشته ها:
در بعضی موارد افرادی که تجربه دقایقی مرگ را داشته اند گفته اند نورهایی شکل فرشته ها را دیده اند.

تونل:
بسیاری از افراد از رد شدن تونلی سفید رنگ خبر داده اند.

ارتباط با فرشته ها:
معمولا افرادی که دقایقی را در حالت مرگ سپری کرده اند از صحبت کردن با فرشته ای که صدای قوی داشته خبر داده اند که به آنان گفته زمان مرگ آنها نرسیده و باید به جسم خود بازگردند. برخی ها این تجربه را با امکان انتخاب و برخی آن را با اجبار به برگشتن به جسم تجربه کرده اند.

بازبینی زندگی:
فرد تمام زندگی قدیمش را همچون فیلمی جلوی چشمان خود می بیند که حتی با جزئیات همراه است.

کسانی که تجربه نزدیک به مرگ را داشته اند چه کسانی هستند؟
در سال ۱۹۸۲ کتابی در مورد این موضوع انتشار یافت که افراد تجارب خود را در این رابطه عنوان کرده بودند که هنوز هم به عنوان مرجعی برای این اتفاق به شمار می آید.

در این کتاب اشاره شده است که نقریبا ۱۵ درصد تمام آمریکایی هایی که در حالت مرگ قرار گرفته اند از تجارب مشترکی با دیگران که همین تجربه را داشته اند سخن گفته اند. ۱۱ درصد از وارد شدن به محیطی متفاوت، ۸ درصد ازدیدن نورهایی شبیه فرشته ها و تنها ۱ درصد از نداشتن هر گونه تجربه ای در زمان خروج ایست قلبی کامل سخن گفته اند.

اما این اعداد و ارقام به تحقیقی که بیش از ۲۰ سال قبل صورت گرفته باز می گردد و تحقیقات جدید نشان می دهد آمار افرادی که این تجربه را داشته اند و آن را در میان گذاشته اند بسیار بالاتر رفته است.

تحقیقات بیشتر محققان روی تاثیری که این تجربه در زندگی افراد گذاشته تمرکز کرده است. این تحقیقات نشان داده که افرادی که این تحربه را داشته اند احساس اطمینان بیشتری دارند و رفتار آنها نسبت به زندگی تغییر چشمگیری داشته است. تنها تعداد بسیار کمی از این افراد پس از این تجریه دچار حالات ترس و یا افسردگی شده اند.

تئوری های تجربه نزدیک به مرگ:
تئوری هایی که تجربه نزدیکی با مرگ را توصیف می کنند دو دسته هستند. علمی و ماوراء طبیعی. هیچکدام از این تئوری ها تائید و یاتکذیب نشده اند و به اعتقاد فرد بستگی دارند.

تئوری های علمی:
علم هرگز نتوانسته است تا به طور قطعی اثبات کند که چطور فرد می تواند تجریه خروج روح از بدن و یا همان نزدیکی به مرگ را داشته باشد و هیچ توجیه علمی برای آن ارائه نشده است.

آنچه که علم در مورد تجربه نزدیکی به مرگ عنوان می کند آن است که در حالی که آنان نظریه احتمال خروج روح از بدن و حتی دیدن دنیای دیگر را رد نمی کنند اما معتقدند که برخی از داروها می تواند توهم هایی را ایجاد کند که سبب می شود فرد تصور کند به مردن نزدیک شده است.

مکانیزم این تجزبه بسیار عجیب؛ می تواند به سادگی یک بازیابی حافظه برای مغز و یک دوره کردن خاطرات باشد. مغز می تواند تحت تاثیر داروها یک سری اطلاعات غلط را صادر کند و در واقع از کار دست خود دور شود. آنچه فرد در تجربه نزدیک به مرگ می بیند همان تلاش مغز برای بازیابی اطلاعاتی است که بر اثر تاثیر داروها شکل درست خود را از دست داده است. برخی از محققان نیز تئوری را مطرح کرده اند که کمبود اکسیژن ارسالی به مغز نیز می تواند حالاتی را که بیماران توصیف کرده اند برای آنان به ارمغان بیاورد.

تئوری های ماوراء طبیعی:
نکته اساسی در تئوری های ماوراء طبیعی آن است که فردی که این تجربه را پشت سر گذاشته در واقع در حال تجربه کردن و به یاد آوردن مسائلی است که در زندگی او رخ داده و در ضمیر ناخود آگاه او هنوز زنده مانده است.

بر اساس این تئوری وقتی که فرد به تجربه نزدیک به مرگ می رسد روح از بدن جدا می شود و به همین خاطر است که چیزهایی که در حالت عادی افراد نمی تواند آنها را ببینند تجربه می کند.

روح از جسم خارج می شود و به محیطی می رود که معمولا به همان تونل سفید رنگی تشبیه می شود که بسیاری از افراد آن را تجربه کرده اند و عنوان می کنند از آن گذر کرده و با دیگر فرشته ها ارتباط داشته اند. اما نکته جالب در مورد این تجربه آن است که گاهی اوقات افراد با اینکه با چشمان بسته در بیمارستان خوابیده و حتی مورد عمل جراحی قرار گرفته اند انگار که همه چیز را دیده باشند می توانند حتی رنگ بلوز پزشک معالج خود را بیاد بیاورند که این خود نوعی اثبات اینتجربه است.