25-09-2014، 10:59
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آزاده نامداری مجری تلویزیون که ششمین سری از مجموعه «خانومی که شما باشی» را برای پخش از شبکه دو تهیه کرده، در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره قسمتی که امشب روی آنتن میرود توضیح داد: امشب مستند مادر شهید مظفر پخش میشود که در یک روز سه پسرش را به صورت همزمان در سه منطقه مختلف جنگ از دست میدهد.
[/font][/color]
[/font][/color]
[/font][/color]
[/font][/color]
[/font][/color]
آزاده نامداری مجری تلویزیون که ششمین سری از مجموعه «خانومی که شما باشی» را برای پخش از شبکه دو تهیه کرده، در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره قسمتی که امشب روی آنتن میرود توضیح داد: امشب مستند مادر شهید مظفر پخش میشود که در یک روز سه پسرش را به صورت همزمان در سه منطقه مختلف جنگ از دست میدهد.
این پیرزن ۷۰ ساله امروز در پاکدشت ورامین زندگی میکند و مستند زندگیاش به کارگردانی علی ملاقلیپور پیش از این در جشنواره عمار هم جایزه گرفته است.
[color][font][/font][/color]
وی افزود: این بار سعی کردیم به زندگی خانوادههای شهدا و جانبازان بپردازیم. افرادی که خاص و ویژه بودند اما ما از آنها غافل بودهایم. آنها بسیار محکم هستند و وقتی من به خانه آنها میرفتم، پس از سالهایی که در استودیو اجرا میکردم، احساس کردم چقدر تفکرم تغییر کرده است.
[color][font][/font][/color]
این مجری تصریح کرد: من از نزدیک مشکلات آنها را دیدم؛ زنی که شوهرش از گردن به پایین حرکت نمیکند و آن وقت من مدام غر میزنم! این دستاورد من از تجربه سری جدید «خانومی که شما باشی» بود و با فعالیت استودیویی خیلی فرق میکرد.
[color][font][/font][/color]
نامداری با اشاره به آغاز پخش این مجموعه از شب گذشته به مدت ۱۵ شب یادآور شد: یکی دیگر از زنانی که در این سری سراغش رفتیم مادری بود که ۲۳ سال منتظر بازگشت فرزندش از جبهه بود و در جنوبیترین نقطه تهران زندگی میکند. خانه او کلا دو اتاق داشت.
[color][font][/font][/color]
وی ادامه داد: با مادر شهید احمدی روشن هم گفتگو داشتیم. یکی از جهاتی که مصاحبه با این افراد ویژه را برای من جالبتر میکرد، این بود که مدام به خودم تلنگر میزدم که من چرا غر میزنم.
[color][font][/font][/color]
نویسنده، تهیهکننده و راوی «خانومی که شما باشی» در پایان تأکید کرد: این برنامه نریشن محور است و من برای نوشتن این نریشنها خیلی تلاش کردم. تصویر من در این گفتگوها نیست و فقط صدایم شنیده میشود. اما این برنامه دارای فرمی است که دوستش دارم. چرا که لطیف و زنانه بودن در آن حس میشود و ما سعی میکنیم در آن از دید خانمها به دنیا نگاه کنیم و رنجهای خانمها را ببینیم.