بازی آنلاین
آپلود عکس
02-09-2014، 14:39
بوستان جمشیدیه در تهران
ایران مطلب : بوستان جمشیدیه یا پارک سنگی جمشیدیه از زیباترین و دیدنی‌ترین بوستان‌های تهران و با مساحتی حدود 10 هکتار در انتهای خیابان نیاوران واقع شده و از شمال به کوه کُلَک‌چال، از جنوب به باغ دولو، از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلک‌چال محدود است. مساحت پارک نزدیک به 132،700 متر مربع است. آمیزش دو عنصر سنگ و گیاه در این پارک کوهستانی زیبایی خاصی به آن داده است .وجود دو مجسمه از دیگر ویژگی‌های این پارک است.
پارک جمشیدیه دارای چهار در ورودی است که ارتفاع در ورودی اول از سطح دریا 1820 متر و بالاتر از آن 2100 متر است. بر پایهء نظرسنجی انجام شده مرکز تحقیقات و مطالعات رسانه‌ای همشهری، بوستان جمشیدیه پس از بوستان ملت دومین پارکی است که یک شهروند تهرانی به یک میهمان غیر تهرانی معرفی می‌کند. اگرچه دیوار کوهستانی شمالی‌ترین نقطه پایتخت مثل سدی در برابر خروج آلودگی هوا از این شهر قد علم کرده و آسمان آن نقطه را به تیرگی کشانده، در عوض پارک جمشیدیه در خطی مجاور و موازی با همان کوهستان، مثل ریه‌ای سبز عمل می‌کند. صدها درخت در این پارک از خانواده نارون، چنار، تبریزی و... این کارخانه اکسیژن‌سازی در شمال شهر را فعال کرده است.
چرا جمشیدیه؟
املاک زیادی در تهران به نام طایفه دولو ـ از مشهورترین خانواده‌های وابسته به قاجار ـ سند خورده بود. در شناسنامه تاریخی پارک جمشیدیه هم نام مهندس جمشید دولو قاجار به عنوان مالک زمین این بوستان ثبت شده است؛ مالکی که ملک 69 هزار مترمربعی خود را به همسر پهلوی دوم بخشید. در ابتدا قرار بود که بنای یک سرای سالمندان در آن طرح‌ریزی شود تا آنهایی که سن و سالی از آنها گذشته یاد روزگاران قدیم را بین همسالان و در فضایی سرشار از آرامش و هوای خنک، زنده نگهدارند اما این تصمیم هرگز رنگ اجرا به خود نگرفت و به سود احداث پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت.
سال 1356 این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و این پارک در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در انتهای یک سربالایی تند و تیز که با کوهستان مخلوط شده است طی چند سال به یکی از جاذبه‌های گردشگری مبدل شود و نامش هنوز بر سر زبانهاست.
ایران مطلب : بوستان جمشیدیه یا پارک سنگی جمشیدیه از زیباترین و دیدنی‌ترین بوستان‌های تهران و با مساحتی حدود 10 هکتار در انتهای خیابان نیاوران واقع شده و از شمال به کوه کُلَک‌چال، از جنوب به باغ دولو، از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلک‌چال محدود است. مساحت پارک نزدیک به 132،700 متر مربع است. آمیزش دو عنصر سنگ و گیاه در این پارک کوهستانی زیبایی خاصی به آن داده است .وجود دو مجسمه از دیگر ویژگی‌های این پارک است.
پارک جمشیدیه دارای چهار در ورودی است که ارتفاع در ورودی اول از سطح دریا 1820 متر و بالاتر از آن 2100 متر است. بر پایهء نظرسنجی انجام شده مرکز تحقیقات و مطالعات رسانه‌ای همشهری، بوستان جمشیدیه پس از بوستان ملت دومین پارکی است که یک شهروند تهرانی به یک میهمان غیر تهرانی معرفی می‌کند. اگرچه دیوار کوهستانی شمالی‌ترین نقطه پایتخت مثل سدی در برابر خروج آلودگی هوا از این شهر قد علم کرده و آسمان آن نقطه را به تیرگی کشانده، در عوض پارک جمشیدیه در خطی مجاور و موازی با همان کوهستان، مثل ریه‌ای سبز عمل می‌کند. صدها درخت در این پارک از خانواده نارون، چنار، تبریزی و... این کارخانه اکسیژن‌سازی در شمال شهر را فعال کرده است.
چرا جمشیدیه؟
املاک زیادی در تهران به نام طایفه دولو ـ از مشهورترین خانواده‌های وابسته به قاجار ـ سند خورده بود. در شناسنامه تاریخی پارک جمشیدیه هم نام مهندس جمشید دولو قاجار به عنوان مالک زمین این بوستان ثبت شده است؛ مالکی که ملک 69 هزار مترمربعی خود را به همسر پهلوی دوم بخشید. در ابتدا قرار بود که بنای یک سرای سالمندان در آن طرح‌ریزی شود تا آنهایی که سن و سالی از آنها گذشته یاد روزگاران قدیم را بین همسالان و در فضایی سرشار از آرامش و هوای خنک، زنده نگهدارند اما این تصمیم هرگز رنگ اجرا به خود نگرفت و به سود احداث پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت.
سال 1356 این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و این پارک در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در انتهای یک سربالایی تند و تیز که با کوهستان مخلوط شده است طی چند سال به یکی از جاذبه‌های گردشگری مبدل شود و نامش هنوز بر سر زبانهاست.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
