31-08-2014، 3:08
قدیمیترین خاطرات کودکی ممکن است پیش از سن سه سالگی رخ داده باشند.
بسیاری از کودکان میتوانند خاطراتی را از سن 3.5 سالگی به یاد آورند اما چنانچه از آنها خواسته شود خاطراتی پیش از آن را به یاد آورند، قیافهای سردرگم را به خود میگیرند. این امر ناشی از پدیدهای به نام «فراموشی دوران کودکی» است که محققان معتقدند به دلیل فقدان مهارتهای زبانی در نوزدان رخ میدهد.
با این حال، مطالعه جدید نشان میدهد این موضوع تحت تأثیر تاریخگذاری نادرست قرار گرفته و در واقع، افراد میتوانند خاطراتی زودتر از آنچه تصور میکنند را به یاد آورند.
در پژوهش جدید تیمی از دانشمندان از افراد چهار تا 13 ساله در نیویورک و نیوفاوندلند کانادا درباره قدیمیترین خاطرات و سنشان در آن زمان سوال کردند. محققان یک یا دو سال بعد درباره قدیمیترین خاطرات و سن کودکان در زمان رخداد همان وقایع دوباره سوال کردند.
کی وانگ از دپارتمان روانشناسی دانشگاه کورنل بر این باور است تخمین سن قدیمیترین خاطرات کودکی بر خلاف آنچه معمولا تصور شده، دقیق نیست.
وی و همکارانش با استفاده از تخمینهای خود کودکان از سنشان به عنوان مرجع، دریافتند تاریخگذاری خاطره با گذر زمان به سنهای بعدی تغییر کرد. پروفسور وانگ بر این باور است این موضوع برای خاطرات کودکی بزرگسالان نیز رخ میدهد.
وانگ گفت: تمامی ما رویدادهایی را از کودکیمان به یاد می آوریم و هنگامی که زمان این وقایع را بازسازی میکنیم، شاید آنها را به زمانی نزدیکتر از آنچه واقعا رخ دادهاند، نسبت دهیم، گویی از خلال یک تلسکوپ به رویدادها نگاه میکنیم.
وی ادامه داد: گرچه هیچ یک از ما خاطراتی از روز تولدمان به یاد نداریم، فراموشی دوران کودکی ممکن است زودتر از سن 3.5 سالگی که به طور عمومی پذیرفته شده، رخ دهد و در این میان، والدین میتوانند به کودکانشان در تاریخگذاری تجاربشان کمک کنند.