18-08-2014، 14:27
آخن در ایالت نوردراین-وستفالن و در مرز هلند قرار گرفته است. آخن شهری است که در غربیترین نقطه آلمان واقع شده است، در نزدیکی آن نقطهای قرار دارد که بر روی نقشه مرز سه کشور آلمان، هلند و بلژیک با هم تلاقی میکنند. آخن شهری است نه چندان بزرگ و نه چندان پر جمعیت، اما اهمیت تاریخی و علمی آن در نوع خود بینظیر است. این شهر هرچند از همه ابزار تبدیل شدن به یک کلان شهر همچون برلین و یا مونیخ برخوردار است، اما شهر آخن در سطحی متوسط باقی مانده است.
لغت امروزین آخن بر گرفته از لغت Ahha است که در گویش باستانی جرمنها به معنی آب بوده است. به گزارش برترین ها به نقل از دویچه وله قدیمیترین بقایای یافته شده مربوط به ۳ هزار تا ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است. در عصر برنز و آهن اقوام کلتن در منطقه آخن زندگی میکردند. سپس رومیها بخاطر چشمههای آب گرم و معدنی آخن به این منطقه علاقمند شدند. قدیمیترین حمام باقی مانده از آن دوران، حمام سربازان رومی است که در قرن اول میلادی ساخته شده است.
شهر اشراف، نویسندگان و هنرمندان
اما در دست نوشتهها از شهر آخن برای نخستین بار در قرن هفتم میلادی است که نامی برده شده است. به فرمان پیپین جوان که پادشاه فرانکها بود در این منطقه ویلائی ساخته میشود که در دست نوشتههای باقی مانده از سال ۷۶۵ میلادی بنام آکویس ویلا نام برده شده است. پسر پیپین، کارل نام داشت که بعدها جانشین وی شد. کارل رایش فرانکها را به ارث برد و مقر خود را به منطقه آخن منتقل کرد. کارل در تاریخ به کارل یا شارل کبیر معروف است و بینانگذار خاندان شارلمانی است. کارل کبیر در شهر آخن کاخی ساخت که امروز تبدیل به شهرداری شهر آخن شده است. به دستور کارل در جوار این کاخ کلیسای جامعی نیز ساخته شد که با یک پل هوائی مستقیما با قصر او مرتبط بود. تا سال ۱۵۳۱ میلادی ۳۱ پادشاه آلمان در این شهر تاج گذاری کردند.
در نخستین سرشماری رسمی که در سال ۱۶۰۱ میلادی در شهر آخن صورت گرفت جمعیت آن ۱۴۱۷۱ نفر ثبت شد که البته تنها ۲۸۲۹ نفر از آنها شهروند محسوب میشدند و بقیه رعیت بودند. در روز دوم ماه مه سال ۱۶۵۶ در نانوائی پتر ماو در نزدیکی کلیسای یاکوب آتش سوزی رخ میدهد که دامنه آن به تمام شهر کشیده شده و نزدیک به ۴ هزار و هفتصد منزل مسکونی در شعلههای آتش نابود میشوند. با این آتش سوزی شهر آخن با معماری گوتیک و قرون وسطائی آن نابود شد. پس از آن فرانسیس بلوندل از شهر لوتیش که در بلژیک واقع شده آخن را بازسازی و با دادن چهرهای مدرن آن را به مرکز آب معدنی اروپا تبدیل کرد که اشراف، نویسندگان و هنرمندان بسیاری را برای گذراندن دوران استراخت به خود جلب کرد که در میان آنان تزار روسیه، فدریش کبیر پادشاه پروس و یا گئورگ فدریش هندل آهنگ ساز شهیر آلمانی نیز دیده میشدند.
آخن و دو جنگ جهانی
اما در سال ۱۶۶۸ در شهر آخن بود که کشورهای فرانسه و اسپانیا به جنگ خود خاتمه دادند و قرارداد صلح امضا کردند. در این شهر هم بود که در سال ۱۷۴۸ در کنفرانس صلحی به جنگهای موروثی اتریش خاتمه داده شد. آخن در سال ۱۷۹۴ به تصرف ارتش فرانسه درآمد و جزئی از این کشور شد. ناپلئون زمانی با عصبانیت از وضع هوای این شهر که همواره بارانی است، بر آخن نام آبریزگاه و یا پیسوری نهاد. شهر آخن در جنگ جهانی اول به مدت یازده سال به تصرف نیروهای بلژیکی درآمد و در جنگ دوم جهانی ۶۵ درصد آن در اولین دور بمباران نیروهای متفقین نابود شد. شهر آخن پس از شش هفته نبرد در روز بیست و یکم اکتبر سال ۱۹۴۴ اولین شهر آلمانی بود که از چنگال دولت هیتلر آزاد شد. نیروهای متفقین پس از آزاد سازی شهر آخن، فرانس اوپن هوف را بعنوان شهردار این شهر به کار گماردند که پنج ماه بعد توسط گروه گرگها که وابسته به رژیم نازی بودند به قتل رسید. پس از خروج نیروهای آمریکائی، شهر به نیروهای بریتانیائی و بالاخره به نیروهای بلژیکی سپرده شد. جالب اینکه اولین روزنامه آلمان پس از جنگ دوم جهانی روزنامه آخنر ناخریشتن بود که اجازه انتشار یافت.
آخن امروز
امروز آخن ۲۵۸ هزار نفر جمعیت دارد، که چهره اصلی این شهر را دانشجویان تشکیل میدهند. دانشگاه تکنیک آخن در روز دهم اکتبر سال ۱۸۷۰ میلادی با ۳۲ معلم و ۲۲۳ دانشجو بنیانگذاری شد که امروز به یکی از بزرگترین و مهمترین دانشگاههای اروپا و جهان تبدیل شده است. بیش از ۳۰ هزار دانشجو در رشتههائی چون ماشین سازی، علوم طبیعی، پزشکی، زبان شناسی، مهندسی ساختمان و حتی علوم اجتماعی نیز تحصیل میکنند. در نزدیکی آخن شهرک تحقیقاتی یولیش قرار دارد که محققان و دانشمندان در همه عرصههای علمی در آن منطقه مشغول به تحقیق هستند. هر ساله این دانشمندان به خاطر تحقیقاتشان به جوائز علمی دست مییابند که آخرین آن جایزه نوبل در فیزیک بود. در کنار دانشگاه آخن انستیتوهای تحقیقاتی دیگری نیز چون انستیتوی «فراوون هوف» وجود دانرد که در عرصه تکنیک لیزر، تکنیک تولید و ملکولار بیولوژیک به تحقیق مشغول هستند.
در دست نوشتههای باقی مانده در مورد شهر آخن برای نخستین بار در سال ۱۲۵۸ میلادی است که سخن از تولید روسری میشود. مانوفاکتورهای تولید روسری در آخن قرنها از مهمترین رشتههای اقتصادی این منطقه بوده است. با ورود ماشینهای بخار تعداد زیادی از مردم، بخصوص زنان و کودکان که در این مانوفاکتورها کار میکردند، بیکار شدند. ناآرامیهای ناشی از این امر در سال ۱۸۳۰ توسط واحدهای مسلح ارتش سرکوب شد. اما شهرت جهانی آخن در صنایع سوزن سازی آن بود که با ورود چین به این بازار، آخرین کارخانه سوزن سازی در شهر آخن در سال ۲۰۰۴ تعطیل شد. در کنار کارخانه واگن سازی تالبوت، کارخانه لاستیک سازی کونتینتال، کارخانه فیلیپس نیز از سال ۱۹۳۴ درهای خود را گشود و به تولید لامپ نئون، شیشه و لامپ تلویزیون پرداخت. صنایع مربا سازی زنتیس و شکلات سازی از دیگر عرصههائی هستند که نام آخن را جهانی ساختهاند.
در ادامه 10 جاذبه گردشگری این شهر را معرفی کرده ایم.
1. کلیسای مرکزی (دُم) آخن
کلیسای شهر آخن معتبرترین کلیسای دوران رنسانس کارولینگر در سراسر جهان به حساب میآید. این کلیسا که مدفن کارل کبیر است، نخستین میراث فرهنگ جهانی آلمان است که در سال ۱۹۷۸ به ثبت رسید. این کلیسا ۶۰۰ سال محل تاجگذاری سلاطین آلمان بوده است. کلیسای شهر آخن هنوز مکان بازدید هزاران گردشگر از سراسر جهان است.
2. میدان مونستر
دیدار از میدان قدیمی مونستر شهر آخن ضروری است. دیدن ساختمانهای بسیار قدیمی این میدان با بوتیکهای کوچک توجه گردشگر را به خود جلب میکند. در این میدان میتوان یک بستنی سفارش داد و به منظره زیبای کلیسای شهر آخن نگریست.
3. ساختمان شهرداری آخن
شهرداری آخن در کنار کلیسای این شهر قدیمیترین ساختمانهای آخن به حساب میآیند. این ساختمان در قرن ۱۴ میلادی به سبک گوتیک ساخته شده است. در همین ساختمان است که همهساله جایزه کارل برای تفاهم و اتحاد میان گروههای قومی در اروپا اهدا میشود.
4. دانشگاه آخن
کارل کبیر نه تنها به اتحاد اروپا میاندیشید، بلکه خواستار پیشرفتهای جدی علم بود. امروز دانشگاه تکنیک آخن با ۴۰ هزار دانشجو، بزرگترین دانشگاه صنعتی در سراسر آلمان به حساب میآید.
5. پونت اشتراسه
در شهر بزرگ دانشگاهی آخن مناطق دانشجویی نیز فراوانند. در خیابان پونت یا "پونت اشتراسه" بار، کافه، رستوران و دیسکوتکهای بسیاری در کنار هم قرار دارند. پونت اشتراسه صبح، ظهر یا شب ندارد. این خیابان همیشه شلوغ است.
6. چشمه معدنی الیزن
شهر آخن دارای آبهای معدنی است. آب های زیرزمینی "الیزن" دو منبع زیرزمینی این شهر را در خود جای داده است. ساختمان این مرکز در سال ۱۸۲۷ ساخته شده است. گرمای آب یکی از منابع حدود ۵۲ درجه سانتیگراد است و گوگرد فراوانی در خود دارد.
7. چشمه عروسکی
وجود آبهای معدنی گوناگون در آخن نشاندهنده رابطه عمیق این شهر با آب است. مجسمهساز برجسته آخنی بونیفاتیوس اشتیرنبرگ در سال ۱۹۷۵ مجسمههایی را بر روی چشمهای ساخت که مدتهاست یکی از مهمترین جاذبههای شهر آخن شده است. این مجسمهها که متحرکاند نمادهای سوارکاری، کارنوال، نساجی و علم در این شهر هستند.
8. کافه قدیمی شهر
آخنیها فقط به آب معدنی یا سوارکارانشان افتخار نمیکنند، آنها شیرینیپزهای زبدهای نیز هستند. در کافه قدیمی آخن با نام "فان دِن داله" انواع شیرینیهای بسیار نایاب و خوشمزه چون نانبرنجی یافت میشود. کافه قدیمی آخن در قرن هفدهم میلادی ساخته شده. چهار ساختمان این کافه در طول زمان به یک مرکز تبدیل شده است.
9. برج لوسبرگ
هر کس که علاقمند باشد شهر آخن را در زیر پای خود داشته باشد و با یک نگاه همه شهر را ببیند، باید به بالای این تپه ۲۶۴ متری شهر برود. برج متحرک "لوسبرگ" امکان دید را به همه گردشگران و علاقمندان شهر آخن میدهد.
10. آخن در مرز میان سه کشور
در نزدیکی شهر آخن مرز میان آلمان، بلژیک و هلند قرار دارد. این مرز آن قدر مورد توجه علاقمندان است که در آن گردشگاههایی با رستوران و تفریحگاههای مختلف و جذاب ساختهاند.
لغت امروزین آخن بر گرفته از لغت Ahha است که در گویش باستانی جرمنها به معنی آب بوده است. به گزارش برترین ها به نقل از دویچه وله قدیمیترین بقایای یافته شده مربوط به ۳ هزار تا ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است. در عصر برنز و آهن اقوام کلتن در منطقه آخن زندگی میکردند. سپس رومیها بخاطر چشمههای آب گرم و معدنی آخن به این منطقه علاقمند شدند. قدیمیترین حمام باقی مانده از آن دوران، حمام سربازان رومی است که در قرن اول میلادی ساخته شده است.
شهر اشراف، نویسندگان و هنرمندان
اما در دست نوشتهها از شهر آخن برای نخستین بار در قرن هفتم میلادی است که نامی برده شده است. به فرمان پیپین جوان که پادشاه فرانکها بود در این منطقه ویلائی ساخته میشود که در دست نوشتههای باقی مانده از سال ۷۶۵ میلادی بنام آکویس ویلا نام برده شده است. پسر پیپین، کارل نام داشت که بعدها جانشین وی شد. کارل رایش فرانکها را به ارث برد و مقر خود را به منطقه آخن منتقل کرد. کارل در تاریخ به کارل یا شارل کبیر معروف است و بینانگذار خاندان شارلمانی است. کارل کبیر در شهر آخن کاخی ساخت که امروز تبدیل به شهرداری شهر آخن شده است. به دستور کارل در جوار این کاخ کلیسای جامعی نیز ساخته شد که با یک پل هوائی مستقیما با قصر او مرتبط بود. تا سال ۱۵۳۱ میلادی ۳۱ پادشاه آلمان در این شهر تاج گذاری کردند.
در نخستین سرشماری رسمی که در سال ۱۶۰۱ میلادی در شهر آخن صورت گرفت جمعیت آن ۱۴۱۷۱ نفر ثبت شد که البته تنها ۲۸۲۹ نفر از آنها شهروند محسوب میشدند و بقیه رعیت بودند. در روز دوم ماه مه سال ۱۶۵۶ در نانوائی پتر ماو در نزدیکی کلیسای یاکوب آتش سوزی رخ میدهد که دامنه آن به تمام شهر کشیده شده و نزدیک به ۴ هزار و هفتصد منزل مسکونی در شعلههای آتش نابود میشوند. با این آتش سوزی شهر آخن با معماری گوتیک و قرون وسطائی آن نابود شد. پس از آن فرانسیس بلوندل از شهر لوتیش که در بلژیک واقع شده آخن را بازسازی و با دادن چهرهای مدرن آن را به مرکز آب معدنی اروپا تبدیل کرد که اشراف، نویسندگان و هنرمندان بسیاری را برای گذراندن دوران استراخت به خود جلب کرد که در میان آنان تزار روسیه، فدریش کبیر پادشاه پروس و یا گئورگ فدریش هندل آهنگ ساز شهیر آلمانی نیز دیده میشدند.
آخن و دو جنگ جهانی
اما در سال ۱۶۶۸ در شهر آخن بود که کشورهای فرانسه و اسپانیا به جنگ خود خاتمه دادند و قرارداد صلح امضا کردند. در این شهر هم بود که در سال ۱۷۴۸ در کنفرانس صلحی به جنگهای موروثی اتریش خاتمه داده شد. آخن در سال ۱۷۹۴ به تصرف ارتش فرانسه درآمد و جزئی از این کشور شد. ناپلئون زمانی با عصبانیت از وضع هوای این شهر که همواره بارانی است، بر آخن نام آبریزگاه و یا پیسوری نهاد. شهر آخن در جنگ جهانی اول به مدت یازده سال به تصرف نیروهای بلژیکی درآمد و در جنگ دوم جهانی ۶۵ درصد آن در اولین دور بمباران نیروهای متفقین نابود شد. شهر آخن پس از شش هفته نبرد در روز بیست و یکم اکتبر سال ۱۹۴۴ اولین شهر آلمانی بود که از چنگال دولت هیتلر آزاد شد. نیروهای متفقین پس از آزاد سازی شهر آخن، فرانس اوپن هوف را بعنوان شهردار این شهر به کار گماردند که پنج ماه بعد توسط گروه گرگها که وابسته به رژیم نازی بودند به قتل رسید. پس از خروج نیروهای آمریکائی، شهر به نیروهای بریتانیائی و بالاخره به نیروهای بلژیکی سپرده شد. جالب اینکه اولین روزنامه آلمان پس از جنگ دوم جهانی روزنامه آخنر ناخریشتن بود که اجازه انتشار یافت.
آخن امروز
امروز آخن ۲۵۸ هزار نفر جمعیت دارد، که چهره اصلی این شهر را دانشجویان تشکیل میدهند. دانشگاه تکنیک آخن در روز دهم اکتبر سال ۱۸۷۰ میلادی با ۳۲ معلم و ۲۲۳ دانشجو بنیانگذاری شد که امروز به یکی از بزرگترین و مهمترین دانشگاههای اروپا و جهان تبدیل شده است. بیش از ۳۰ هزار دانشجو در رشتههائی چون ماشین سازی، علوم طبیعی، پزشکی، زبان شناسی، مهندسی ساختمان و حتی علوم اجتماعی نیز تحصیل میکنند. در نزدیکی آخن شهرک تحقیقاتی یولیش قرار دارد که محققان و دانشمندان در همه عرصههای علمی در آن منطقه مشغول به تحقیق هستند. هر ساله این دانشمندان به خاطر تحقیقاتشان به جوائز علمی دست مییابند که آخرین آن جایزه نوبل در فیزیک بود. در کنار دانشگاه آخن انستیتوهای تحقیقاتی دیگری نیز چون انستیتوی «فراوون هوف» وجود دانرد که در عرصه تکنیک لیزر، تکنیک تولید و ملکولار بیولوژیک به تحقیق مشغول هستند.
در دست نوشتههای باقی مانده در مورد شهر آخن برای نخستین بار در سال ۱۲۵۸ میلادی است که سخن از تولید روسری میشود. مانوفاکتورهای تولید روسری در آخن قرنها از مهمترین رشتههای اقتصادی این منطقه بوده است. با ورود ماشینهای بخار تعداد زیادی از مردم، بخصوص زنان و کودکان که در این مانوفاکتورها کار میکردند، بیکار شدند. ناآرامیهای ناشی از این امر در سال ۱۸۳۰ توسط واحدهای مسلح ارتش سرکوب شد. اما شهرت جهانی آخن در صنایع سوزن سازی آن بود که با ورود چین به این بازار، آخرین کارخانه سوزن سازی در شهر آخن در سال ۲۰۰۴ تعطیل شد. در کنار کارخانه واگن سازی تالبوت، کارخانه لاستیک سازی کونتینتال، کارخانه فیلیپس نیز از سال ۱۹۳۴ درهای خود را گشود و به تولید لامپ نئون، شیشه و لامپ تلویزیون پرداخت. صنایع مربا سازی زنتیس و شکلات سازی از دیگر عرصههائی هستند که نام آخن را جهانی ساختهاند.
در ادامه 10 جاذبه گردشگری این شهر را معرفی کرده ایم.
1. کلیسای مرکزی (دُم) آخن
کلیسای شهر آخن معتبرترین کلیسای دوران رنسانس کارولینگر در سراسر جهان به حساب میآید. این کلیسا که مدفن کارل کبیر است، نخستین میراث فرهنگ جهانی آلمان است که در سال ۱۹۷۸ به ثبت رسید. این کلیسا ۶۰۰ سال محل تاجگذاری سلاطین آلمان بوده است. کلیسای شهر آخن هنوز مکان بازدید هزاران گردشگر از سراسر جهان است.
2. میدان مونستر
دیدار از میدان قدیمی مونستر شهر آخن ضروری است. دیدن ساختمانهای بسیار قدیمی این میدان با بوتیکهای کوچک توجه گردشگر را به خود جلب میکند. در این میدان میتوان یک بستنی سفارش داد و به منظره زیبای کلیسای شهر آخن نگریست.
3. ساختمان شهرداری آخن
شهرداری آخن در کنار کلیسای این شهر قدیمیترین ساختمانهای آخن به حساب میآیند. این ساختمان در قرن ۱۴ میلادی به سبک گوتیک ساخته شده است. در همین ساختمان است که همهساله جایزه کارل برای تفاهم و اتحاد میان گروههای قومی در اروپا اهدا میشود.
4. دانشگاه آخن
کارل کبیر نه تنها به اتحاد اروپا میاندیشید، بلکه خواستار پیشرفتهای جدی علم بود. امروز دانشگاه تکنیک آخن با ۴۰ هزار دانشجو، بزرگترین دانشگاه صنعتی در سراسر آلمان به حساب میآید.
5. پونت اشتراسه
در شهر بزرگ دانشگاهی آخن مناطق دانشجویی نیز فراوانند. در خیابان پونت یا "پونت اشتراسه" بار، کافه، رستوران و دیسکوتکهای بسیاری در کنار هم قرار دارند. پونت اشتراسه صبح، ظهر یا شب ندارد. این خیابان همیشه شلوغ است.
6. چشمه معدنی الیزن
شهر آخن دارای آبهای معدنی است. آب های زیرزمینی "الیزن" دو منبع زیرزمینی این شهر را در خود جای داده است. ساختمان این مرکز در سال ۱۸۲۷ ساخته شده است. گرمای آب یکی از منابع حدود ۵۲ درجه سانتیگراد است و گوگرد فراوانی در خود دارد.
7. چشمه عروسکی
وجود آبهای معدنی گوناگون در آخن نشاندهنده رابطه عمیق این شهر با آب است. مجسمهساز برجسته آخنی بونیفاتیوس اشتیرنبرگ در سال ۱۹۷۵ مجسمههایی را بر روی چشمهای ساخت که مدتهاست یکی از مهمترین جاذبههای شهر آخن شده است. این مجسمهها که متحرکاند نمادهای سوارکاری، کارنوال، نساجی و علم در این شهر هستند.
8. کافه قدیمی شهر
آخنیها فقط به آب معدنی یا سوارکارانشان افتخار نمیکنند، آنها شیرینیپزهای زبدهای نیز هستند. در کافه قدیمی آخن با نام "فان دِن داله" انواع شیرینیهای بسیار نایاب و خوشمزه چون نانبرنجی یافت میشود. کافه قدیمی آخن در قرن هفدهم میلادی ساخته شده. چهار ساختمان این کافه در طول زمان به یک مرکز تبدیل شده است.
9. برج لوسبرگ
هر کس که علاقمند باشد شهر آخن را در زیر پای خود داشته باشد و با یک نگاه همه شهر را ببیند، باید به بالای این تپه ۲۶۴ متری شهر برود. برج متحرک "لوسبرگ" امکان دید را به همه گردشگران و علاقمندان شهر آخن میدهد.
10. آخن در مرز میان سه کشور
در نزدیکی شهر آخن مرز میان آلمان، بلژیک و هلند قرار دارد. این مرز آن قدر مورد توجه علاقمندان است که در آن گردشگاههایی با رستوران و تفریحگاههای مختلف و جذاب ساختهاند.