بازی آنلاین
آپلود عکس
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانابه نقل از بلاغ، در گذشته نه چندان دورتر به هر جای جنگل که نگاه میکردم گاوهایی می دیدم که در میان درختان سربه فلک کشیده
جنگلی به دنبال غذا بودند، گاوها بدون هیچ نگهبانی روز و شب میان علفزارهای بی نظیر اطراف روستا در سلامت و زیبایی می چریدند ضمن اینکه کود و شیر و کره و کشک و پنیر را تولید و شغل را نیز ایجاد می کردند.
اکنون مازندران بدون اینکه بداند، دچار فراموشی شده، انبوه درختان جنگلی آن دیگر کم پشت شده، تنه قطور و پر قدرت درختان بلوط و ممرز و مرس از آن موقع ها خیلی نازک تر شدند.
بلبل آوازخوان که شب‌ها در باغچه خانه برای مان می‌خواند دیگر در جنگل هم صدایش کمتر شنیده می‌شود، آن وقت ها در روانه کبود و زلال عمق آب قزل آلای رنگین کمان مستانه به گوشه و کنار رودها سرک می کشیدند.
بزرگ ترها کاملاً یادشان می آید، تابستان ها روی شیشه جلوی خودروی هر راننده از هزاران زنبور و پروانه و حشره پر می شد و اگر شب زیر نور لامپ خیابان می رفتیم که درس بخوانیم روی سرمان مثل باران پشه می بارید و یقه مان از پشه پر می شد.
الان شاید همه ما روزانه به بچه هامان ماست می خورانیم تا سالم تر بزرگ بشوند، اما این ماست ها یا کم چرب است یا پرچرب یا اینکه شکر دارد یا رنگ آن زردتر شده... .
اصلاً فراموش کنید، می خواهم بگویم هر چی هست ماست نیست باور بفرمائید چیز دیگری است، ماست همانی بود که گاودارها (گالش ها) در اعماق جنگل، بدون منت و یارانه و گدایی دلار برای واردات مواد اولیه (شیر خشک) و ورود قطعات کارخانه تولید می کردند.
آن روزها گذشت، پس از سال ها به رودخانه شیرینرود که همیشه آرزو داشتم به هر قیمتی نوک قلاب ماهیگیری را به آب روشن آن بیندازم رفتم اما دیدم چند آشنا داشتند
ماشین مدل بالای یک غریبه را در آب رود می شستند، همانجا فهمیدم که من و قزل آلا در آرزویی نیم قرنی به همراه زلالی شیرین رود، با دستان حافظان طبیعت به تاریخ سپرده شدیم.
قدری نزدیک تر به جای جنگل ها و مراتع، ویلاهایی را دیدم که در هکتارها زمین اخیرا سنددار هم شده اند، دیدم که در باغچه هایشان جز موزائیک و چند علفچه خارجی که برای فروش فخر به روستائیان اطراف کاشته شده چیز دیگری وجود ندارد و این معنای جدید استراحتگاه شده!
دنیا را چه دیدید شاید چند سال دیگر در پی اینگونه اقدامات برای جلوگیری از روند تخریب طبیعت، وزیری هم بیاید و مجبور باشد در امتداد همین برنامهریزی های استانی
عنوان کند: عزیزان مازندرانی! امسال مقداری چوب خارجی برای افرادی که در ویلاهای مازندران زندگی می کنند از کشور همسایه و طبیعت دوست مان(قطر) وارد کردیم تا
شومینه هاتان روشن و زیبا بماند و کارگروهی مجرب از اداره جدید(تجارت وارداتی، بدون صنعت و معدن) را به همراه چند نفر آدم خوش خنده از امور خارجه برای خرید
دستگاه تولید رطوبت و اکسیژن به فرانسه اعزام کردیم تا مازندرانی های جدید احساس واقعی تری از استان لاله خیز گذشته داشته باشند.
اما می دانم در آن زمان هم حتما کسانی هستند که دلشان برای طبیعت بسوزد، آنان با صرف هزینه در تلویزیون برنامه تدارک می بینند و مسئولان اداره واردات را زیر سوال
برده و میگویند، چرا از فرانسه دستگاه می خرید؟ مگر تکنولوژی آلمان و آمریکا را از ما گرفته اند؟ ما در سیاست با آنها مشکل داریم، علم آنان که اشکالی ندارد؟
از آینده برگردیم به گذشته، یعنی چند سال قبل و مسئولیت آقای ربیع فلاح جلودار در حوزه جنگل ها، با شعار آن وقت‌ها (نفت تمام می‌شود اما جنگل تمام نمی‌شود.)
زمان گذشت و ایشان به پاس زحمات خود برای تبدیل چند میلیون هکتار جنگل باقی مانده استان به چندصد هزار هکتار و خروج زورکی صدها تولید کننده طبیعی و واقعی از
محل کار هزاران ساله شان، اکنون بر مسند استانداری مازندران تکیه زدند، اخیراً درخواستی از سوی همین استاندار مازندرانی مبنی بر تهیه و توزیع فرم شناسائی
واحدهای تولیدی استان مازندران صادر شد، که البته اگر هدف از آن تهیه راهکار برای رفع مشکلات بخش تولید باشد باید گفت: آقای استاندار! چنین مشخصاتی در قالبی
کامل تر (فرم شفاف سازی مشکلات بانکی) از سوی خانه صنعت معدن و تجارت استان، با همراهی شرکت شهرک های صنعتی مازندران، بین تولیدکنندگان به نظر سنجی گذاشته شد.
جمع بندی و نتایج فرم ها عمدتاً بیانگر عدم همکاری بانک های عامل در بخش سرمایه گذاری تولیدی بود که با روش های پیش دستانه به کارآفرین و تولید کننده و عاشقان
خدمت به کشور، بدهی ناحق تحمیل کردند و اکنون با وجود مدارک مستدل مبنی بر برائت تولید کننده، کفه ترازوی عدالت همچنان به نفع بانک های پولدار گرایش دارد.
اخیراً مسئولان جدید و حتی برخی مدیران بانکی بدون رد مشکل آفرینی بانک ها با گفتاری جدید عنوان می کنند: تولید کنندگان می بایست قبل از مشارکت با بانک وکیل
می گرفتند!
در حالی که قرار بود بانک وکیلی باشد بین دولت سرمایه گذار و تولیدکنندگان، همین طرز فکر موجب بروز تعللی جدید در امر چرخش تولید و ارتزاق کارگران استان و کشور شده است.
حال قدری درخواست استانداری را بررسی کنیم، بنا بر پیشنهاد باید با صرف زمان گرانقدر فرم هایی کاملاً تکراری بین تولیدکنندگان توزیع و پس از آن گردآوری، حلاجی،
دسته بندی و در پایان به حضور استاندار برسد که انگار رسیده است.
از این پس تازه ایشان باید تک تک (90درصد) واحدها را مجدداً به حضور بپذیرند و این بار با درایت خودشان برای رفع مشکل تولید راهکار بدهند، بدون توجه به اینکه قبل از
استاندار شدن ایشان این امر بر عهده سازمان صنعت معدن و تجارت بوده و همین اقدامات بارها اتفاق افتاده و مصوبات زیادی هم به نفع تولید صادر اما از سوی بانک ها اجرائی نشد.
لذا پس از تامل زیاد به معاونت محترم برنامه ریزی و اشتغال استاندار پیشنهاد می کنیم ابتدا به موضوع شرکت هایی رسیدگی شود که از کمیته حمایت قضائی از سرمایه
گذاری هیات وزیران و اداره صنعت معدن و تجارت همچنین کمیته های صیانت حکم های برائت و یا حمایتی دریافت کرده اند و در حال حاضر بلاتکلیف هستند رسیدگی کنند.
اما انگار این معاونت هم تولیدکنندگان را ماشین چشم و گوش بسته ای فرض کرده اند که موظفند پول و شغل تولید کنند، مانند همان هائی که از جنگل بیرون شدند. بهتر
است معاون اقتصادی استاندار نیز قدری به پیش از دوران مدیریت خودشان گوشه چشم بیاندازند و از اتلاف وقت و پول کشور جلوگیری کنند.
خوب است به مشکل کارخانه هائی برسند که از پیگیری حقانیت شان دیگر خسته و منصرف شده اند و شرکتشان در سکوت معنی دار بانکی چند سالی است که به تعطیلی کشانده شده است وگرنه کمک به شرکت یا کارخانه ای فعال که هنر مدیریتی نمی خواهد.
با توجه به اینکه شنیده شده ایشان از یک شرکت فراوری بسته بندی مرغ حقوق می گیرند، یعنی کار و شغل دومیرا هم برای درآمد بیشتر برگزیدند و مترادف تهیه و اچرای برنامه اقتصادی برای تولید کل استان مازندران همزمان در جای دیگر، حلال وار وقت کاری می گذارند.
اینک در سالی که استاندار و مدیران این استان علوی مکلف شده اند جهادی فکر کنند، بهتر نیست مدیران از طرح سوالات غیرواقعی دست بردارند و با وجود فتوای مراجع در
خصوص ربوی بودن سود بانکها و بیانات اخیر حضرت آیت ا... جوادی آملی پیرو فرمان اقتصاد مقاومتی حضرت امام و در عین حال وجود مصوبات حمایتی گوناگون، دیگر از تولید کننده نپرسند که چه می خواهید؟
باید در پس آن برای تولید نیمه سوخته ای که برای دادخواهی به شما مراجعه می کند از مدیر فلان بانک که کبریت نیمه سوخته ای در دست دارد و در دست دیگرش با پول ملت یه قل دوقل بازی می کند، وقت ملاقات برای رفع مشکل نگیرید؟
تاکنون با این روش شدیدا به اتلاف وقت تولیدکننده دامن زده اید و در پس آن به وارداتچیان فرصت دادید پول بیشتری برای قاچاق از این کشور خارج کنند و از طرفی نزول بانکی روی نزول قبلی تسهیلات کارآفرین و دلسوزان کشور رفته است.
جالب آنکه معاون استاندار در یک گزارش مطبوعاتی با آرامش عنوان می کند که «تولید مازندران قابل قبول است!»
آقای ربیع فلاح جلودار! شما در کاری که قرار بود بلد باشید تولید روستا و استان را دچار مشکل کردید، یعنی گاوداری هایی که خوب پول در میآوردند را برداشتید و جایش ویلای کسانی را گذاشتید که فقط اوایل خوب پول خرج می کردند، اما حالا فقط خوب زباله تولید می کنند.
فکر می کردم آمدنتان در مسند استانداری با این همه تلاش فراوان به این دلیل بوده که با یک عذرخواهی بزرگ به مردم مازندران اعلام کنید که: آمده اید لطمات قبل را که در اثر ناآگاهی وارد کرده اید جبران کنید.
اما دیدم اینبار با عدم حضور معاون برنامه ریزی و مدیرکل صنعت و در غیاب عملی نمایندگان ساری و دیگر شهرها، بدون واکاوی نظرات تولیدکنندگان، خودتان متولی تمام و کمال تولید شدید.
با توجه به تذکرات مکرر بخش تولید برای اصلاح عملکرد طرف دولتی با اینکه بارها گفتیم اینبار هم می نویسیم و باز تاکید می کنیم شاید عده ای از زیردستان شما برایش قدری وقت بگذارند.
1
. تولید کننده واقعی را از افراد متخلف که با مجوز از بانک ها پول تولید را به یغما برده اند جدا کنید.
2. برای تولیدکنندگان بسته حمایتی از نوع (برنج هندی مجانی برای کمک به سفره برنجکاران مازندرانی) مصوب نکنید
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
