زمستان در کوه های مریخی و درياچه صورتي!

[spent †]

اگر دوست داريد تنها بندر اقيانوسي ايران را ببينيد بايد سري به استان سيستان و بلوچستان و شهر چابهار بزنيد. اين شهر در كرانه درياي عمان و اقيانوس هند قرار گرفته و لنگرگاه آن قابليت پهلوگيري كشتي‌هاي اقيانوس پيما را دارد و از مناطق آزاد بازرگاني ايران است. چابهار گرم‌ترين نقطه كشور در زمستان و خنك‌ترين بندر جنوبي ايران در تابستان است. در اين شهر بهاري جاذبه‌هاي طبيعي بسياري پيدا خواهيد كرد و مطمئنا شگفت‌زده خواهيد شد .



معروف‌ترين گِل افشان ايران

گل‌افشان يكي از شگفت‌انگيزترين پديده‌هاي ژئوتوريسمي است كه زمين شناسان و دوستداران طبيعت خيلي به آن علاقه دارند. اگر مي‌خواهيد معروف‌ترين گل‌افشان ايران را ببينيد بايد سري به منطقه تنگ در سيستان و بلوچستان بزنيد. يعني در 95كيلومتري غرب بندر كنارك وارد دشت كهير مي‌شويد. نرسيده به روستاي تنگ اين گل‌افشان را مي‌بينيد كه در زميني مسطح قرار گرفته و شامل 3 تپه كوچك گل‌افشان است. مردم به زبان محلي به اين پديده «ناف دريا» يا «بولوبولو» مي‌گويند. گل‌افشان چابهار منشا تكتونيكي دارد و از نوع سرد است يعني آتشفشان در پيدايش آن نقشي نداشته است. رسوب‌گذاري سريع گل و سيال ماندن آب‌هاي درون آن همراه فشار وارده از پايين موجب مي‌شود كه آب و گل با گاز به بيرون پرتاب شود و منظره عجيبي را رقم بزند.



فعاليت گِل‌افشان را ببينيد

در بلنداي اين تپه‌ها، دهانه‌هايي به قطر چند‌سانتي‌متر وجود دارد كه از دهانه گل‌افشان فعال گل خاكستري به‌صورت متناوب خارج مي‌شود و از دامنه‌ها پايين مي‌آيد. دوره تناوب اين پديده زيبا،10 تا 15‌دقيقه است كه با لرزش خاك اتفاق مي‌افتد و هنگام خروج گل صدايي شبيه شليك هم شنيده مي‌شود. اين منطقه كاملا كويري است و هيچ گياهي در آن ديده نمي‌شود؛ حتي يك بوته خار!



بيدام بخوريد

درخت( لوز يا گارون زنگي) نام درختي گرمسيري با ميوه‌اي به نام بيدام است كه در استان‌هاي ساحلي جنوب ايران مي‌رويد و شكوفه‌هاي زيبايي دارد. اين ميوه نخست سبزرنگ و كال است، سپس به رنگ قرمز مايل به قهو‌ه‌اي در مي‌آيد. حالا كه تا چابهار آمده‌ايد حيف است طعم متفاوت بيدام را نچشيد. بادام محلي چابهار يا بيدام شبيه بادام خودمان است. البته وقتي كه هنوز بادام پوست سبز داشته و پوستش هم شكل و رنگ ميوه شبرنگ را دارد. بيدام مغز بزرگي دارد ولي لازم نيست مثل بادام آن را بشكنيد و مغزش را بخوريد. بيدام را بايد با پوستش بخوريد و كمي طعم گس داشته، هسته بزرگ ليف پوشيده آن هم مغز خوراكي دارد.





آن‌جا يك درياچه صورتي در انتظار شماست

در 15 كيلومتري چابهار، در مسير جاده ساحلي چابهار به گواتر، تنگه‌اي صخره‌اي مشرف به دره‌اي سرسبز و زيبا قرار دارد كه از بالاي آن روستاي ليپار در ميان سبزه‌زارها پيداست. در ميان 2 كوه كه فاصله چنداني با هم ندارند، آب‌بندي ايجاد شده كه آب‌هاي سرگردان اطراف را در خود جمع كرده و به آبگيري به طول 14 كيلومتر تبديل شده است. اين درياچه كوچك به‌دليل رنگ خاك منطقه، صورتي به‌نظر مي‌رسد و به همين دليل به درياچه (صورتي ليپار)معروف است. در اين آبگير زيبا انواع بوته‌ها و درختچه‌ها، منطقه‌اي بكر با اكوسيستم خاصي را به‌وجود آورده‌اند. ماهي‌هاي كوچك زيادي هم در آب هستند كه حتي روي قايق‌ها هم مي‌پرند. براي نزديك‌شدن به آب آن دقت كنيد چون كناره‌هاي درياچه حالت باتلاق گونه دارد و ممكن است شما را پايين بكشد .





كوه‌هاي مريخي

حدود 40 تا 50 كيلومتر بعد از چابهار به سمت بندر گواتر، كوه‌هايي در سمت چپ جاده ديده مي‌شود كه به كوه‌هاي مينياتوري معروف‌ هستند. كوه‌هاي مينياتوري مناظري از كوه‌هاي كره ماه را تداعي مي‌كنند و به‌دليل شكل غيرطبيعي كه دارند بوميان منطقه به آن‌ها كوه‌هاي مريخي مي‌گويند. رنگ اين كوه‌ها بين طوسي و سفيد و جنس آن زبر و آهكي است. با اين‌كه كوه‌هاي مينياتوري فاصله زيادي تا دريا دارد مي‌توانيد گوش‌ماهي‌هاي زيادي را آنجا پيدا كنيد. فسيل‌هاي صدف هم در اين كوه‌ها زيبايي منحصر به فردي دارند كه نشان مي‌دهد اين منطقه هزاران سال قبل زير آب بوده است. شيارها و تراش‌هاي زيباي اين كوه‌ها هيچ‌گونه پوشش گياهي ندارد. سعي كنيد صبح زود يا عصر براي ديدن كوه‌ها برويد چون سايه‌اي پيدا نمي‌شود.