ساختمان‌هایی که هنگام زلزله نامرئی می‌شوند

[•ДmịrHoSsiŋ•]

Buildings that are invisible when the earthquake ساختمان‌هایی که هنگام زلزله نامرئی می‌شوند

پژوهشگران نشان داده‌اند می‌توان با تولید ردایی نامرئی، ساختمان‌ها را در برابر امواج زمین‌لرزه نامرئی کرد. امواج زلزله از کنار این ساختمان‌ها که توسط پلاستیک فشرده پوشیده شده‌اند، عبور خواهند کرد.

محبوبه عمیدی: «نامرئی شدن که تا همین چند سال پیش تنها بخشی هیجان‌انگیز از داستان‌ها و فیلم‌های علمی‌تخیلی بود به کمک محققان متعدد پا به دنیای علم و فناوری گذاشته و امروزه می‌توان به کمک آن اجسام را در برابر امواج نور و صدا نامرئی کرد؛ اما تازه‌ترین تلاش ریاضی‌دانان دانشگاه منچستر می‌تواند به تولید ردایی نامرئی (شبیه آن‌چه هری پاتر می‌پوشید) منجر شود که برای نامرئی کردن ساختمان‌ها در برابر لرزش زمین و امواج زلزله به کار گرفته خواهد شد.»

به گزارش ساینس دیلی، دکتر ویلیام پارنل و همکارانش در دانشکده ریاضیات دانشگاه منچستر که روی تئوری نامرئی کردن ساختمان‌ها کار می‌کنند، موفق شده‌اند نشان دهند با پوشاندن اجزای ساختمان در پوششی از پلاستیک فشرده می‌توان آن را در برابر امواج قوی ارتعاشی مانند امواج حاصل از زلزله یا دیگر بلایای طبیعی نامرئی کرد و باعث شد این امواج ساختمان را نبینند و به سادگی از اطراف آن عبور کنند. در نتیجه (از لحاظ تئوری) آسیبی که به سازه و اجزای داخلی آن خواهد رسید، بسیار ناچیز خواهد بود.

فرایند نامرئی کردن می‌تواند از ساختمان‌های حساسی مانند نیروگاه‌های اتمی، مراکز حساس دولتی و حتی دکل‌های فشار قوی در برابر بلایای طبیعی و حملات تروریستی احتمالی حفاظت کند.

این آخرین دستاورد فناوری پنهان کردن اجسام در برابر امواجی است که می‌توانند نور، صدا یا ارتعاشی باشند. اولین تلاش‌ها برای دستیابی به این فناوری تنها ۶ سال پیش آغاز شد، اما علی‌رغم اهمیتی که حفاظت از ساختمان‌ها در برابر بلایای طبیعی دارد، کمتر کسی به سراغ امواجی مانند امواج ارتعاشی زلزله رفته که در محیط‌های جامد تشکیل می‌شوند.

دکتر پارنل می‌گوید: «ابتدا برای نامرئی کردن اجسام در برابر امواج نور و پس از آن امواج صوتی تلاش شد، اما کار روی امواج الاستیک چندان ساده نبود، چون در حالت عادی امکان نداشت بتوان از مواد موجود در طبیعت برای نامرئی شدن در برابر این امواج استفاده کرد. ما نشان دادیم که از لحاظ نظری می‌توان با استفاده از موادی مانند پلاستیک که تحت فشار تولید شده‌اند، ماده را در برابر بخشی از امواج الاستیک نامرئی کرد و در حال حاضر برای انجام آزمون‌های آزمایشگاهی و جمع‌آوری اطلاعات بیشتر برای اثبات آن تلاش می‌کنیم. این تحقیق نشان می دهد ما بالقونه توان کنترل مسیر و سرعت امواج الاستیک را داریم. این نتیجه مهم است چون در بسیاری از موارد مانند فناوری نانو می‌خواهیم اجزای گوناگونی مانند الکترون‌ها را هدایت کنیم. اگر بتوانیم این نظریه را عملی کنیم، امکان حفاظت از ساختمان‌های متعدد یا حداقل بخش‌های بسیار حساس هر ساختمان را خواهیم داشت».