10-08-2012، 12:18
یاران آن حضرت، همواره نسبت به خداوند در حالتی از خوف و رجاء به سر
میبرند؛ چون برنامة قرآنی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم براساس آن حکومت
مینمود، تحولی شگرف و عمیق در وجود اصحاب و یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم
ایجاد نمود؛ چراکه قرآن کریم، نمایی از صحنههای وحشتناک روز قیامت را از قبیل جمع
و پیچیده شدن آسمانها، ایجاد شکاف عمیق در زمین، از بین رفتن کوهها، طغیان دریاها و
افروخته شدن آن، جنبش آسمانها و قطعهقطعه شدن آن، از بین رفتن روشنایی خورشید،
تیره شدن ماه و از هم پاشیدن و فروریختن ستارگان را برای آنها به تصویر میکشد.
قرآن کریم، علاوه بر بیان حالت کافران، ذلت و خواری، حسرت و ناامیدی و نابود شدن
کارهایشان، به بیان و مجادله عبادت کنندگان و معبودان باطل و جدال ضعیفان و
سرداران، مخاصمه کافر و شیطان، مجادله کافران با اعضای بدن خود و مجادله روح و جسد
پرداخته است. همچنین قرآن کریم از شفاعت و سفارش و شرایط آن، از شفاعتی که پذیرفته
میشود و شفاعتی که پذیرفته نمیشود، سخن گفته است و از حساب و جزا و از صحنة حساب
سخن گفته و از اینکه ستمدیدگان از ستمگران قصاص میگیرند و کیفیت قصاص گرفتن در روز
قیامت سخن به میان آورده است. همچنین خداوند در قرآن، اهمیت مسئلة ریختن خونها را
بیان نموده و متذکر شده است که ترازوهایی که با آن اعمال وزن میشوند، نصب کرده
میشود و رسول خدا از حوض کوثر و کسانی که میتوانند و نمیتوانند از آن استفاده
نمایند، خبر داده است. قرآن کریم نیز از حشر شدن کافران به سوی آتش دوزخ و عبور
مؤمنان بر صراط و نجات یافتن مؤمنان و هلاک شدن منافقان سخن گفته است.[1]
کوتاه سخن اینکه قرآن کریم انواعی از عذابهای جهنم را به تصویر
کشیده است؛ پس مسلمانان صدر اسلام، گویا آن را با چشم مشاهده میکردند. از جمله
آیههای قرآن کریم در مورد جهنم، میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
1- خوراک اهل جهنم و نوشیدنیها و لباسهایشان
قرآن کریم از جمله خوراکهای اهل جهنم به ضریع (گیاه خارداری که شبرق
نامیده میشود) و زقوم (درختی که در جهنم میروید) و از جمله نوشیدنی آنان به چرک و
زردآبه و آب داغ و سوزان اشاره مینماید؛ چنانکه میفرماید:
{ لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلا مِنْ ضَرِیعٍ (۶)لا یُسْمِنُ وَلا
یُغْنِی مِنْ جُوعٍ (٧)} (غاشیه، 6 – 7)
«آنان خوراکی جز ضریع نخواهند داشت، نه فربه خواهد کرد و نه از
گرسنگی بینیاز میسازد.»
خوردن این خوراکیها نوعی از انواع عذابها برای آنان است و از خوردن
و نوشیدن آن لذت نمیبرند و بدنشان از آن استفادهای نمیبرد.
اما در مورد زقوم فرموده است:
{ إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ (۴٣)طَعَامُ الأثِیمِ (۴۴)کَالْمُهْلِ
یَغْلِی فِی الْبُطُونِ (۴۵)کَغَلْیِ الْحَمِیمِ (۴۶)} (دخان، 43 – 46)
«قطعاً درخت زقوم خوراک گناهکاران است و همچون فلز گداخته در شکمها
میجوشد، جوششی همچون آب گرم و داغ.»
و خداوند در آیهای دیگر در مورد درخت زقوم فرمود:
{ أَذَلِکَ خَیْرٌ نُزُلا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (۶٢)}(صافات،
62)
«آیا آن (همه نعمتهای بیکران و جاویدانی) که بهشتیان را با آن
پذیرایی میکنند، بهتر است یا درخت زقوم.»
میبرند؛ چون برنامة قرآنی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم براساس آن حکومت
مینمود، تحولی شگرف و عمیق در وجود اصحاب و یاران پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم
ایجاد نمود؛ چراکه قرآن کریم، نمایی از صحنههای وحشتناک روز قیامت را از قبیل جمع
و پیچیده شدن آسمانها، ایجاد شکاف عمیق در زمین، از بین رفتن کوهها، طغیان دریاها و
افروخته شدن آن، جنبش آسمانها و قطعهقطعه شدن آن، از بین رفتن روشنایی خورشید،
تیره شدن ماه و از هم پاشیدن و فروریختن ستارگان را برای آنها به تصویر میکشد.
قرآن کریم، علاوه بر بیان حالت کافران، ذلت و خواری، حسرت و ناامیدی و نابود شدن
کارهایشان، به بیان و مجادله عبادت کنندگان و معبودان باطل و جدال ضعیفان و
سرداران، مخاصمه کافر و شیطان، مجادله کافران با اعضای بدن خود و مجادله روح و جسد
پرداخته است. همچنین قرآن کریم از شفاعت و سفارش و شرایط آن، از شفاعتی که پذیرفته
میشود و شفاعتی که پذیرفته نمیشود، سخن گفته است و از حساب و جزا و از صحنة حساب
سخن گفته و از اینکه ستمدیدگان از ستمگران قصاص میگیرند و کیفیت قصاص گرفتن در روز
قیامت سخن به میان آورده است. همچنین خداوند در قرآن، اهمیت مسئلة ریختن خونها را
بیان نموده و متذکر شده است که ترازوهایی که با آن اعمال وزن میشوند، نصب کرده
میشود و رسول خدا از حوض کوثر و کسانی که میتوانند و نمیتوانند از آن استفاده
نمایند، خبر داده است. قرآن کریم نیز از حشر شدن کافران به سوی آتش دوزخ و عبور
مؤمنان بر صراط و نجات یافتن مؤمنان و هلاک شدن منافقان سخن گفته است.[1]
کوتاه سخن اینکه قرآن کریم انواعی از عذابهای جهنم را به تصویر
کشیده است؛ پس مسلمانان صدر اسلام، گویا آن را با چشم مشاهده میکردند. از جمله
آیههای قرآن کریم در مورد جهنم، میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
1- خوراک اهل جهنم و نوشیدنیها و لباسهایشان
قرآن کریم از جمله خوراکهای اهل جهنم به ضریع (گیاه خارداری که شبرق
نامیده میشود) و زقوم (درختی که در جهنم میروید) و از جمله نوشیدنی آنان به چرک و
زردآبه و آب داغ و سوزان اشاره مینماید؛ چنانکه میفرماید:
{ لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلا مِنْ ضَرِیعٍ (۶)لا یُسْمِنُ وَلا
یُغْنِی مِنْ جُوعٍ (٧)} (غاشیه، 6 – 7)
«آنان خوراکی جز ضریع نخواهند داشت، نه فربه خواهد کرد و نه از
گرسنگی بینیاز میسازد.»
خوردن این خوراکیها نوعی از انواع عذابها برای آنان است و از خوردن
و نوشیدن آن لذت نمیبرند و بدنشان از آن استفادهای نمیبرد.
اما در مورد زقوم فرموده است:
{ إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ (۴٣)طَعَامُ الأثِیمِ (۴۴)کَالْمُهْلِ
یَغْلِی فِی الْبُطُونِ (۴۵)کَغَلْیِ الْحَمِیمِ (۴۶)} (دخان، 43 – 46)
«قطعاً درخت زقوم خوراک گناهکاران است و همچون فلز گداخته در شکمها
میجوشد، جوششی همچون آب گرم و داغ.»
و خداوند در آیهای دیگر در مورد درخت زقوم فرمود:
{ أَذَلِکَ خَیْرٌ نُزُلا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (۶٢)}(صافات،
62)
«آیا آن (همه نعمتهای بیکران و جاویدانی) که بهشتیان را با آن
پذیرایی میکنند، بهتر است یا درخت زقوم.»