ایذه ،غار اشگفت سلمان ، دره کول فرح و سد کارون 3

[Dead Silence]

ایذه از شهر های بختیاری نشین خوزستان است. در اواخر زمستان و بهار مانند تکه ای از بهشت میشود. برای رفتن به این شهر سه راه اصلی وجود دارد . یکی از طرف دهدز به ایذه است .(از روی سد کارون سه رد می شود و مناظر قشنگی دارد) دومی از سمت باغ ملک به ایذه که جاده ی خوبی دارد و سومی که از طرف شوشتر _مسجد سلیمان_ ایذه است ، اگر از این مسیر قصد دارید ( بخاطر نزدیک بودن) بروید ، توصیه میکنم حتما در مسجد سلیمان بپرسید اگر تمام راه آسفالت کرده بودند ، بروید . این راه برخلاف طبیعت زیبا و نزدیک بودنش ، شب خطرناک است.




پیشینه تاریخی آن بنابر پژوهش‌های انجام شده و وجود آثار و سنگ نبشته‌های باستانی مربوط به دوران عیلامیان می‌باشد. تقریبا بیشتر باستان شناسان بر پیشینه تاریخی ١٠٠٠٠ ساله ایذه اتفاق نظر دارند. ایذه، شهر نگارکنده‌های سنگی و صخره‌ای ایران نام نهاده شده‌است.





تنگه‌ای در کوه الهک واقع در شمال غربی ایذه‌است. در این تنگه چهار نقش برجسته وجود دارد که تمامی آنها به هانی تعلق دارند که بیشتر به خانواده سلطنتی و خدایان اشاره نموده‌است. در این جایگاه باستانی روزگاری نیایشگاه «تاریشا» وجود داشته‌است.




این تنگه در بهار واقعا زیباست، و در زیر یک تخته سنگ بزرگ بطور طبیعی غاری درست شده که، از داخل آن چشمه ای زیبا می جوشد و زیبایی آن را دو چندان میکنه. در داخل آن دو کتیبه وجود دارد که جزء قدیمی ترین کتیبه هاست ( البته با فرهنگ بالای بعضی ها پر یادگاری شده ) . بزرگترین کتیبه خط میخی از دوره عیلامیان که در 26 سطر نوشته شده در این غار وجود دارد. در بیرون غار، سمت چپ نیز بقایای بنای باستانی نیز وجود دارد.