26-06-2014، 11:10
فرض کنید کتابی در دستتان بگیرید که جلد آن از پوست انسان ساخته شده باشد. حتی تصور همچین لحظه ای هم ترسناک به نظر می رسد، نه؟ شاید در این دوره و زمانه احتمال اتفاق افتادن همچین صحنه ای کم باشد ولی در قرن هفدهم میلادی، جلد کردن کتاب ها با پوست انسان آن قدر رواج داشته که به آن اسم هم داده اند!
به جلد کردن کتاب با پوست انسان «Anthropodermic bibliopegy» می گویند. یکی از قدیمی ترین کتاب های صحافی شده با پوست انسان، هم اکنون در کتابخانه ی لنگدل در دانشگاه هاروارد قرار دارد. این کتاب، کتابی اسپانیایی در زمینه ی قانون است که در قرن هفدهم نوشته شده است.
بعضی ها وصیت می کردند که بعد از مرگشان، پوستشان به جلد کتاب تبدیل شود. نمونه ی یکی از این افراد «جیمز آلن» است. جیمز آلن راهزنی در شهر بوستون بود که در اوایل قرن نوزدهم زندگی می کرد. بعد از چندین سال راهزنی بالاخره جیمز آلن دستگیر شد و به زندان افتاد. آلن در زندان آن قدر از گناهان زندگی اش پشیمان شده بود که شروع به نوشتن حسب حال و اعترافاتش کرد. زمانی هم که دیگر قادر به نوشتن نبود، رئیس زندان برایش می نوشت. آلن قبل از مرگش از رئیس زندان درخواست کرد که بعد از مرگش، دست نوشته هایش با پوست خودش صحافی بشوند. در حاضر نسخه های زیادی از کتاب جیمز آلن موجود است ولی نسخه ی اصلی آن هم اکنون در موزه ی «بوستون آتنیوم» نگه داری می شود.
در بعضی از کشورها، توضیحات دادگاه و اعدام قاتل های محکوم به مرگ را با پوست خود آن ها جلد می کردند تا نوعی مجازات بعد از مرگ به حساب بیاید. یکی از معروف ترین این قاتل ها «ویلیام بورک» است. در سال های ۱۸۲۷ و ۱۸۲۸، ویلیام بورک و همدستش ویلیام هیر، هفده نفر را به قتل رساندند. هدف بورک و هیر تنها فروختن اجساد به پزشکی به نام رابرت ناکس بود. بعد از دستگیری، هیر برعلیه بروک شهادت داد و به زندان محکوم شد ولی بروک اعدام شد. بعد از اعدام و کالبدشکافی جسدش، گزارش دادگاه با پوست او جلد شد!
در دوران انقلاب فرانسه، جلد کردن کتاب با پوست انسان زیاد رواج داشته است و حتی یکی از کتاب شعر های جان میلتون، شاعر و نویسنده ی انگلیسی هم با پوست انسان جلد شده است. آخرین کتاب شناخته شده ی جلد شده با پوست انسان در سال ۱۸۹۳ منتشر شده است و هم اکنون در موزه ی دانشگاه براون قرار دارد.
دباغی کردن پوست، دی ان ای آن را از بین می برد. به همین دلیل هم نمی توان به طور قطع گفت که کتابی با پوست انسان صحافی شده است یا نه. اگر روی خود کتاب چیزی در این باره نوشته نشده باشد، راهی برای تشخیص دادن آن وجود ندارد. همین طور ممکن است روی کتاب هایی به دروغ نوشته شده باشد که با پوست انسان صحافی شده اند.
در بسیاری از موزه های بزرگ دنیا، حداقل یکی دو تا از این جور کتاب ها وجود دارد. به خاطر شرایط حساس کتاب ها، معمولا مسئولان موزه ها نمی گذارند کسی به کتاب ها دست بزند ولی واقعا چه کسی دلش می خواهد به همچین کتاب هایی دست بزند؟
به جلد کردن کتاب با پوست انسان «Anthropodermic bibliopegy» می گویند. یکی از قدیمی ترین کتاب های صحافی شده با پوست انسان، هم اکنون در کتابخانه ی لنگدل در دانشگاه هاروارد قرار دارد. این کتاب، کتابی اسپانیایی در زمینه ی قانون است که در قرن هفدهم نوشته شده است.
مطمئنا امروزه این کار وحشیانه و به دور از تمدن به حساب می آید ولی در دوران گذشته بعضی از مردم از این کار برای جاودانه کردن یاد و خاطره افراد استفاده می کردند. مثلا بعضی از نویسنده ها مثل نویسنده اسپانیایی فوق برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره دوست تازه از دست رفته شان، کتابشان را پوست آن ها جلد می کردند!
بعضی ها وصیت می کردند که بعد از مرگشان، پوستشان به جلد کتاب تبدیل شود. نمونه ی یکی از این افراد «جیمز آلن» است. جیمز آلن راهزنی در شهر بوستون بود که در اوایل قرن نوزدهم زندگی می کرد. بعد از چندین سال راهزنی بالاخره جیمز آلن دستگیر شد و به زندان افتاد. آلن در زندان آن قدر از گناهان زندگی اش پشیمان شده بود که شروع به نوشتن حسب حال و اعترافاتش کرد. زمانی هم که دیگر قادر به نوشتن نبود، رئیس زندان برایش می نوشت. آلن قبل از مرگش از رئیس زندان درخواست کرد که بعد از مرگش، دست نوشته هایش با پوست خودش صحافی بشوند. در حاضر نسخه های زیادی از کتاب جیمز آلن موجود است ولی نسخه ی اصلی آن هم اکنون در موزه ی «بوستون آتنیوم» نگه داری می شود.
البته همه ی کتاب ها برای زنده نگه داشتن یاد درگذشتگان، با پوست انسان جلد نمی شدند. در قرن هفدهم پزشکان علاقه داشتند کتاب هایشان را با پوست جسد ها جلد کنند. مخصوصا جسد هایی که خودشان کالبد شکافی کرده بودند!
در بعضی از کشورها، توضیحات دادگاه و اعدام قاتل های محکوم به مرگ را با پوست خود آن ها جلد می کردند تا نوعی مجازات بعد از مرگ به حساب بیاید. یکی از معروف ترین این قاتل ها «ویلیام بورک» است. در سال های ۱۸۲۷ و ۱۸۲۸، ویلیام بورک و همدستش ویلیام هیر، هفده نفر را به قتل رساندند. هدف بورک و هیر تنها فروختن اجساد به پزشکی به نام رابرت ناکس بود. بعد از دستگیری، هیر برعلیه بروک شهادت داد و به زندان محکوم شد ولی بروک اعدام شد. بعد از اعدام و کالبدشکافی جسدش، گزارش دادگاه با پوست او جلد شد!
در دوران انقلاب فرانسه، جلد کردن کتاب با پوست انسان زیاد رواج داشته است و حتی یکی از کتاب شعر های جان میلتون، شاعر و نویسنده ی انگلیسی هم با پوست انسان جلد شده است. آخرین کتاب شناخته شده ی جلد شده با پوست انسان در سال ۱۸۹۳ منتشر شده است و هم اکنون در موزه ی دانشگاه براون قرار دارد.
در بسیاری از موزه های بزرگ دنیا، حداقل یکی دو تا از این جور کتاب ها وجود دارد. به خاطر شرایط حساس کتاب ها، معمولا مسئولان موزه ها نمی گذارند کسی به کتاب ها دست بزند ولی واقعا چه کسی دلش می خواهد به همچین کتاب هایی دست بزند؟