19-05-2014، 10:43
خدایا مو غریبم ، مه یار غریبه
نشه و خواستگاری ، مو و نسیبم
سر راهان بدم دو مار سیاه
اول مه یار بز نداشته وفا
دوم مر بز نخیسم دنیا
.
.
.
بهار صبح که بلبل چهه چهه ژنه / چوپان بندون سری کو لله ژنه
گاین اسپیت بندون کو کرن ونگ / رفقون دوری چمه دلی ژنه چنگ
چمه دیل تنگ ترا ؟ / هیچ دفرسی چرا ؟
.
.
.
تو دانستی کی می دیل / تی چوم برایه نامویی
صدتا خانقاه میانی / دست بدُعایه نامویی
نامویی می بیقراریه بیدینی ، گرم ارسو میشینه
جه اینتظاری بیدینی ، نامویی گرمه کوُنی
غُربت سرد مره تو ، دانستی ای بی وفا ، کی بی پنایم نامویی
.
.
.
تی دیل دریا می دیل خشک زمینه / تی خنده تی نگاه چی دلنشینه
تی واسی من بزم دیل به دریا / که او دریا میان مردن شیرینه
.
.
.
دریا شو یو طوفان
ایتا دونیا اوخان
پوشت در پوشت
دمرده شبو دیل واترکان
ایتا کونه سو زنه که
آپا اوپا گودن
.
.
.
تو دهِ می رادوار نیبی ، ستم بوخورده دیله ره دوا نیبی
تاکی واسی چوم بودوزم درچکا ور
من کی دانم هرگز نایی
تاکی می مُبتلا نیبی
.
.
.
خیالو
شبو
آسمانه جیگیفته تی تی
شه بزه جنگلا
جه می اوخان
انهمه تاسیانه
کی وا اوچینه !
.
.
.
تنه هر کس بومونو خسته بخته ، بی اشته زندگی کرده چه سخته ، ترا غش !
یا بری ، یا از بدا بام ، الان یندینه سر کرده وقته . . .
.
.
.
دوارستی تو ایتا خانه خرابا ده چره
واچکستی کراهای واشکسه دارا ده چره
تو نانستی که واکفته مرا سخته روزیگار
کرا تینتیر بامویی بشکسه بالا ده چره
.
.
.
شمه حیاطه پیش آب چلامه
مرا تی مین قهر سلامه
تو که قهر سلام ، مو دل شکسته
روز مهشر گیرم ته بند شصته
.
.
.
سیاه شالی دبستم تی کمره
خیلی وقته من نرم تی خبره
خیلی وقته تو می حال وا نپرسی
مگر من بی وفا بوم تو بترسی
.
.
.
می موشتا وانکون کی دونیا فوگورده
جنگلانا واورس
تسکه دیلانه شب فوقوسانا