۱۰عامل برای بهشتی شدن

[ｷﾑ尺刀ﾑ乙]

رای آنان كه تقوا پیشه كنند نزد خدا باغ های بهشتی است كه زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاكیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است كه شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست...
برای هر هدف و مقصودی در این دنیا مقدمات و پیش نیازهایی لازم است و وقتی کسی هدفش را میگذارد که به بهشت برود بایذ مقدماتی را رعایت کند که تعدای از آن ها را که در قرآن کریم آمده است برای شما عزیزان بر می شمریم :
1- ایمان و عمل صالح:
«وَ بَشِّر الَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أَنَّ لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار» بقره/25[به آنان كه ایمان آورده و كردار شایسته دارند مژده بده كه همانا برایشان باغ هایی است كه زیر آنها نهرها جاری است] «وَالَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أوُلئِك أَصحاب الجَنه هُم فیها خالِدون» بقره/82. چنین كسانی اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.
2- تقوا:
«لِلَّذین اتَّقوا عِندَ رَبِّهم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و أَزواج مُطهَّره و رِضوان مِن الله والله بَصیر بِالعِباد» آل عمران/15. [برای آنان كه تقوا پیشه كنند نزد خدا باغ های بهشتی است كه زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاكیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است كه شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست.]
3- پیروی از خدا و رسول(صلی الله علیه و آله):
«وَمَنْ یُطِعِ الله و رَسوُله یُدخِله جَنّات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و ذلِك الفَوز العَظیم و مَن یَعص الله ورَسوُله و یَتَعدَّ حُدودَه یُدْخِله ناراً خالِدا فیها ولَهُ عَذاب مُهین» نساء/133 ـ 14 [هر كس پیرو فرمان خدا و رسول خدا باشد وی را در بهشت هایی درآورد كه زیر درختانش نهرها جاری و آنجا جایگاه همیشگی فرمانبرداران خواهد بود. این است سعادت و پیروزی بزرگ و بدیهی است هر كس نافرمانی خدا و رسول كند و از حدود احكام خداوند تجاوز كند او را به آتشی درافكند كه همیشه در آن معذب است، و برای او عذاب خوار كننده و ذلت دهنده خواهد بود.]
4- راستی و راست گفتاری:
خدای سبحان در این باره می فرماید: «هذا یَوم یَنْفع الصّادِقین صِدْقُهم لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِها الأَنهار خالِدین فیها رَضی الله عَنهُم و رَضوا عَنه ذلِك الفَوز العَظیم» مائده/119. [این روزی است كه راست گویان را راستی سود می بخشد. برای آنان بهشت هایی است كه از زیر درختانش نهرها جاری است و در آن به نعمت ابدی متنعمند. خداوند از آنان خشنود و آنان هم از خداوند خرسندند. این است پیروزی و سعادت بزرگ.]
قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتیان بر شمرده است؛ چنان كه در آیه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنین در آیه دیگر می فرماید: «وَالَّذِین هُم عَلی صَلوتِهم یُحافِظون أوُلئِك فی جَنات مُكرَمون» .[آنان كه نماز خود را پاس می دارند در باغ های بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند]
5- احسان و نیكوكاری:
1 - «إِنَّ الَّذِین امَنوا و عَمِلو الصالحات إِنا لانُضیع أَجر مَن أَحسَن عَمَلا أوُلئِك لَهُم جَنّات عَدن تَجری مِن تَحتِهم الأَنهار یُحلَّوْن فیها مِن أَساوِر مِن ذَهب و یَلبَسوُن ثیابا خُضرا مِن سُنْدُس و إِسْتَبرق مُتَّكئین فیها عَلیُ الأرائِك نِعْم الثَّواب وحَسُنَتْ مُرْتَفقا» كهف/30 ـ 31. [آنان كه به خدا ایمان آوردند و كارهای شایسته انجام دادند ما اجر نیكوكاران را ضایع نخواهیم ساخت، بلكه پاداش ویژه و بزرگ آنان بهشت عدن است كه نهرها زیر درختان آنان جاری است، در حالی كه در آن بهشت برین با زیورهای زرین بیارایند، لباس های سبز حریر و دیبا پوشند و بر تخت تكیه زنند. آن بهشت، نیكو پاداش وخوش آرامگاهی است.]
6- شكیبایی در راه خدا:
قرآن مجید گروهی را به عنوان دارندگان خردناب: «أوُلوا الأَلباب» معرفی كرده كه از جمله آنان بردباران و شكیبایان راه خدایند. برخی از آیاتی كه موارد پایمردی و شكیبایی آنان را بیان می كند چنین است: «وَالَّذِین صَبَروا ابْتِغاء وَجه رَبِّهم وأَقامُوا الصَّلوة وأنْفَقوا مِمّا رَزَقناهُم سِرا وعَلانِیه ویَدْرَۆن بِالحَسنه السَّیِئَه أوُلئِك لَهُم عُقبی الدّار جَنّات عَدنِ یَدخُلوُنها و مَن صَلَحَ مِن ابائِهم وأَزواجهم و ذُریاتهم و المَلئِكةِ یَدْخُلون عَلیهِم مِن كُلِ باب سَلام عَلیكم بِما صَبَرتُم فَنِعْمَ عُقبی الدّار» رعد/22 ـ 24. [دارندگان خرد ناب در طلب رضای خدا راه شكیبایی پیش می گیرند، نماز بر پا می دارند، از آنچه نصیبشان كردیم به تهی دستان در پنهان و آشكار انفاق می كنند و در عوض بدی های مردم نیكی می كنند به طوری كه با نیكی، بدی را برطرف می كنند. اینان هستند كه عاقبت جایگاه نیكو یافتند، كه آن جایگاه، بهشت های عدن است كه در آن خود آنها و همه پدران، زنان و فرزندان شایسته خویش داخل می شوند، در حالی كه فرشتگان بر آنان از هر در وارد می گردند و می گویند: سلام و تحیت بر شما كه صبر پیشه كردید تا عاقبت، منزلگاهی نیكو یافتید.]
7- اقامه و حفظ نماز:
قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتیان بر شمرده است؛ چنان كه در آیه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنین در آیه دیگر می فرماید: «وَالَّذِین هُم عَلی صَلوتِهم یُحافِظون أوُلئِك فی جَنات مُكرَمون» معارج/34 ـ 35. [آنان كه نماز خود را پاس می دارند در باغ های بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند.]
8- انفاق در راه خدا:
«اَلَّذِین یُنفِقون فِی السَّراء والضَّراء والكاظِمینَ الغَیظ والعافینَ عَنِ النّاس والله‌ یُحب المُحسِنین أوُلئِك جَزاۆهُم مَغفره مِنْ رَبِّهم و جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها وَنِعْمَ أَجر العامِلین» آل عمران/134 ـ 136. [پرهیزكاران و نیكوكاران كسانی هستند كه در حال وسعت و تنگدستی مال خود را به تهی دستان انفاق می كنند، خشم و غضب فرو می نشانند و از بدی مردم در می گذرند. چنین مردم با تقوا و نیكوكاری را خداوند دوست می دارد؛ زیرا او دوست دار نیكوكاران است... پاداش كردار آنان آمرزش پروردگار و بهشتی است كه از زیر درختان انبوه آن نهرها جاری است و ایشان در بهشت جاوید جاودانه خواهند بود، كه چه نیكوست پاداش نیكوكاران.]
9- نیایش:
ایمان به خدا و نیایش به درگاه او، به ویژه در شب ها، آن گاه كه همه درها بسته می شود و تنها در رحمت خدا بر بندگان و نیایش گران گشوده خواهد بود: «تَتَجافی جُنوبَهم عَن المَضاجِعِ یَدعوُن رَبَّهم خَوفاً وطَمَعاً ومِمّا رَزَقناهُم یُنفِقون فَلاتَعلم نَفس ما أُخفی لَهُم قَرَة أَعْیُن جَزاء بِما كانوا یَعمَلون» سجده/16 ـ 17. [پهلوهاشان از خواب گاه ها جدا می گردد و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می خوانند (نیایش می كنند) و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می كنند. هیچ كس نمی داند چه چیز از آن چه روشنی بخش دیدگان است به پاداش آنچه انجام می دادند برای آنان پنهان شده است.
پهلوهاشان از خواب گاه ها جدا می گردد و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می خوانند (نیایش می كنند) و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می كنند. هیچ كس نمی داند چه چیز از آن چه روشنی بخش دیدگان است به پاداش آنچه انجام می دادند برای آنان پنهان شده است
10- تولی و تبری:
دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان او از دیگر اسباب بهشت است. خدای سبحان یك رنگی و یك چهرگی را ثنا گفته و نفاق و دورنگی را به شدت ناخوش داشته است. از این رو می فرماید: «لا تَجِد قَوما یُۆْمِنون بِالله وَالیَوم الاخِر یُوادُّون مَن حادَّ الله و رَسوُله ولَو كانُوا اباءَهم أَوْ أَبنائَهم أَو إِخَوانهم أَو عَشیرَتهم أوُلئِك كَتَبَ فی قُلوبِهِم الإیمان وأَیدهم بِروح مِنه و یُدْخِلهم جَنات تَجری مِن تَحتها الأنهار خالِدین فیها رَضِیَ الله‌ عَنهُم و رَضَوا عَنه أوُلئِك حِزبَ الله أَلّا إِن حَزب الله هُم المُفلِحون» مجادله/22. [قومی را نیابی كه به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند و كسانی را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده اند، هر چند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا عشیره آنان باشند دوست بدارند. در دل اینهاست كه خداوند ایمان را نوشته و آنان را با روحی از جانب خود تأیید كرده است و آنان را به بهشت هایی كه از زیر درختانش جویبارهایی روان است در می آورد. همیشه در آن جا ماندگارند. خدا از ایشان خشنود و آنان از او خشنودند. اینان حزب خدایند. آری حزب خداست كه رستگارانند.]
دشمن اهل بیت(علیه السلام) حتّی اگر عامل به تمام احكام خدا هم باشد، در حكم كافر است و ابداً روی بهشت را نخواهد دید. امّا آنكه بغض اهل بیت(علیه السلام) را ندارد، اگر چه شیعه نباشد، به مقداری كه عقائدش درست است و اهل دیانت بوده اجر خواهد داشت

[ғдф!ทд ^ــ^]

پس من بهشتیم

[نوجوانان]