مولای من ،


کوچه های شهر بوی غربت گرفته خانه هایمان دیگر توان استقامت ندارند


زمینیان به ستوه آمده اند روزها به بیقراری مبدل شده و زمان ،


 خواهان ایستادن است



مولای من ،


دنیا رنگ سیاهی گرفته مولا جان ، جواب قلب خسته ام را چه بدهم؟



به چه زبانی باید درد دلم را با تو بگوییم؟



می دانم که می آیی و من به امید آمدنت با سکوت ،



دست به آسمان خدا بلند میکنم و میگویم :



اللهم عجل لولیک الفرج