سیستیت بین بافتی شدیدترین درد در زندگی - نسخه‌ی قابل چاپ +- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum) +-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40) +--- انجمن: پزشکی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=57) +--- موضوع: سیستیت بین بافتی شدیدترین درد در زندگی (/showthread.php?tid=93684)

سیستیت بین بافتی شدیدترین درد در زندگی - ツClas$i☪ J☯ ツ - 06-03-2014 سیستیت بین بافتی یکی از بیماری های گیج کننده ای است که گاهی تشخیص آن سخت می شود. این حالت یک التهاب مزمن دیواره مثانه است که باعث درد لگن و مثانه به صورت مزمن می شود و همچنین می تواند باعث کاهش گنجایش مثانه شده و درنتیجه باعث شود، فرد بیشتر به دستشویی برود. هیچ کس نمی داند علت این بیماری چیست؛ این حالت با عفونت دستگاه ادراری و عفونت مثانه متفاوت است زیرا در این حالت التهاب ناشی از عفونت نیست و آنتی بیوتیک ها نمی توانند در درمان موثر باشند. ● سخت ترین دردی که در زندگی تجربه می کنید بعضی اوقات التهاب آن قدر شدید و وخیم است که زخم هایی در دیواره مثانه ایجاد می کند. این حالت در زنان شایع تر و در واقع ۹۰ درصد از موارد آن در زنان رخ می دهد. بعضی پزشکان معتقدند، این حالت یک بیماری خود ایمن است که پس از یک عفونت مثانه رخ می دهد اما برخی دیگر می گویند، موادی که در ادرار وجود دارد می تواند باعث صدمه خوردن جداره مثانه شود. برای رفع این مشکل هنوز درمانی کشف نشده اما گاهی ممکن است علائم بدون هیچ درمانی برطرف شوند، گاهی هم علائم برای مدتی برطرف می شوند اما دوباره پیدا می شوند. گاهی حتی ممکن است بین دوره های بیماری فاصله های چند ساله ای وجود داشته باشد. ● روزی ۶۰ بار مراجعه به دست شویی! علائم سیستیت بین بافتی شامل درد لگن، احساس فشار، درد در لمس و درد شدید و مداوم در مثانه و کل لگن است. فرد ممکن است، احساس تکرر ادرار و فوریت داشته باشند. زنانی که دچار حالت بسیار شدید این بیماری می شوند ممکن است روزی ۶۰ بار به دست شویی بروند. در برخی بیماران پرشدن مثانه و در برخی دیگر خالی شدن آن باعث ایجاد درد می شود. به طور معمول درد طی روزهای دوره ماهانه شدید تر می شود. تشخیص این حالت به وسیله شیوه ای است که سیستوسکوپی نامیده می شود که نوعی آندوسکوپی برای دیدن داخل مثانه است. ● مرگبار نیست اما مواظب باشید اگر بیشتر از یک بار دچار سنگ های کلیه شده اید یا اگر سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ های کلیوی را دارید، احتمالا تمایل خواهید داشت که پزشکان معالج شما کاری بکنند که دیگر به این سنگ ها مبتلا نشوید. با تغییرات در رژیم غذایی و نوشیدن آب به مقدار کافی می توان بسیاری از سنگ ها را کوچک کرد یا مانع از تشکیل آن ها شد اما بعضی از انواع سنگ ها هم به درمان های دارویی نیاز دارند. برای این کار نیاز است که پزشک معالج تان برای شما درخواست تجزیه ادرار را بدهد تا مشخص شود که شما مستعد ابتلا به کدام نوع از سنگ ها هستید و نقشه درمان مناسب را برای شما ترسیم کند. بسیاری از اوقات نخستین حمله درد سنگ کلیوی در ساعات شب و نیمه شب رخ می دهد. در این موارد گاهی افراد سعی می کنند با خوردن مسکن درد را آرام کنند اما بهترین کار این است که در هر ساعتی که دچار مشکل شدید به بخش اورژانس مراجعه کنید. سنگ های کلیوی مشکل مرگباری نیستند اما درد بسیار شدید دارند که معمولا به درمان های معمول خانگی جواب نمی دهند. در ضمن یادتان باشد که علائم سنگ کلیه مشابه علائم حالت هایی است که ممکن است مرگبار باشند، پس بلافاصله پس از بروز علائم به بخش اورژانس مراجعه کنید. ● این زنان نباید گوجه فرنگی و شکلات بخورند برخی داروها در زنان مبتلا به این حالت مفید بوده است مثلا پنتوزان پلی سولفات و مسکن هایی مثل ایبوپروفن و داروهای ضدافسردگی و حتی در برخی موارد، داروهای آنتی هیستامین. پزشکان در کنار تجویز دارو ممکن است تغییراتی را هم در رژیم های غذایی افراد منظور کنند. در موارد شدیدتر هم ممکن است اعمالی مثل تحریک الکتریکی مثانه یا عمل های جراحی ترمیمی، لازم شود. هنوز مطالعات جامع و کاملی در مورد تاثیر رژیم های غذایی روی حالت سیستیت بین بافتی انجام نگرفته است اما بسیاری از زنان می گویند که گوجه فرنگی، انواع سس ها، شکلات ها، نوشیدنی ها و مایعات حاوی کافئین و غذاهای حاوی چربی بالا علائم را در آن ها تشدید می بخشند، در گروهی دیگر هم خوردن هرگونه نوشیدن یا غذاهای حاوی قندهای مصنوعی به شدت علائم را بدتر می کند. به هر حال باید از هرچیزی که علائم را بدتر می کند پرهیز کنید. برخی پزشکان معتقدند، کسانی که رژیم غذایی آن ها شامل چند وعده غذایی کم حجم و از گروه های مختلف غذایی باشد، علائم و دردهای کمتری را تجربه خواهند کرد. در ضمن خیال تان راحت باشد که این مشکل هیچ مشکلی در روند طبیعی بارداری یک زن ایجاد نخواهد کرد. ● بدون کلیه، هرگز کلیه ها برای داشتن یک زندگی معمول لازم هستند. شما می توانید با یک کلیه زندگی کنید اما بدون یک کلیه می میرید. برای همین باید کاملا مراقب کلیه های خود باشید. شما باید به طور سالانه توسط پزشک معاینه شوید تا هرگونه مشکلات اولیه کلیوی در شما تشخیص داده شود. بسیاری از مشکلات جدی کلیوی اگر زود کشف شوند قابل درمان هستند.