فردوسی در آلمان نازی


در ابتدای مراسم ابتدا دکتر ویگاند رییس انستیتو باستانشناسی سخنرانی در رابطه با فرهنگ ایرانی و بخصوص شعر و حماسه های پارسی انجام داد و حماسه های ایرانی را با حماسه های اروپایی و آلمانی مقایسه کرد. بعد از آن دکتر فاهلن معاون وزیر علوم از طرف دکتر روست، وزیر فرهنگ، سخنرانی را به ستایش فردوسی و فرهنگ ایران ایراد نمود. همچنین در این سخنرانی از دوستی آلمان و بخصوص حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان با ایرانیان و فرهنگ غنی این کشور صحبت کرد و از اعلام کرد که فرهنگ ایرانیان باستان با آلمانی ها بسیار نزدیک است و هر دو از نژاد آریایی هستند. وی اعلام کرد که دولت آلمان نازی و حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان با تمام ملت های شرقی دوست است و علاقه مند است که فرزندان ملل شرقی به آلمان بیایند و در دانشگاههای آلمان تحصیل کرده و با فرهنگ آلمانی آشنا شوند. وی گفت ما می خواهیم اتباع کشورهای شرقی که در آلمان تحصیل می کنند احساس راحتی کنند گویی که در کشور خود هستند. دکتر فاهلن از رضا شاه و اقدامات فرهنگی وی مثل ساخت دانشگاه و مدارس بسیار تمجید کرد و او را رهبری بزرگ برای ملت ایران و دوست ملت آلمان اعلام کرد. در خاتمه فاهلن نهایت خوشحالی خود و ملت آلمان را از برگزاری جشن گرامیداشت فردوسی در برلین اعلام کرد و از همه حاضران خواست تا همراه او بر رضاشاه درود بفرستند.
پس از آن پروفسور هانس هاینریش شدر یکی از ایرانشناسانسخنرانی را با عنوان فردوسی و آلمانی ها ایراد نمود.وی اجرای این مراسم را تلاش آلمانی ها برای درک فرهنگ مردم شرقی دانست.در پایان نیز نماینده دولت شاهنشاهی ایران، ابولقاسم خان نجم سخنرانی کرد و سخن فردوسی در مورد تاریخ ایران باستان را به عنوان نقطه مشترک فرهنگ ها ذکر کرد و تاکید کرد که نام ایران به معنی سرزمین آریایی ها است.
پروفسور هانس هاینریش شدر در این مراسم سخنرانی تاریخی با عنوان فردوسی و آلمانیها در ستایش فردوسی و شباهت داستان ملت آلمان با حماسه های شاهنامه فردوسی ایراد کرد.
هانس هاینریش شدر:
هانس هاینریش شدر شرق شناس، ایران شناس و تاریخ شناس ادیان، زاده ۳۱ ژانویه ۱۸۹۶ (میلادی) در شهر گوتینگنآلمان، درگذشت ۱۳ مارس ۱۹۵۷ (میلادی) در شهر زادگاه خود. او استاد دانشگاههای کونیگزبرگ، لایپزیگ، برلین و گوتینگن بود. هانس هاینریش شدر از مهمترین ایران شناسان آلمان بود و فعالیتهای بسیاری در شناخت و معرفی ایران داشت. از جمله آثار او در مورد ایران، "بررسی ایران" (1930) و "ایرانیکا" (1934) در معرفی این کشور است.
شدر کرسی ایران شناسی را میان سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۴۴ در دانشگاهبرلین در اختیار داشت. پژوهش های ایران شناسی و تحقیقات پیرامون امپراتوری مغول ها در زمره فعالیت های او به شمار می آید. مقاله هایی درباره کتیبه ها و زبانهای ایران باستان، زرتشت، آیین مانی و پیامبر اسلام از جمله آثار اوست.همچنین مطالعاتی درباره "تاریخ زبان های ایرانی" و "کتیبه های ایران باستان"، مقاله "نام های ترکی ایرانیان"، مقاله "آیا دقیقی زرتشتی بود؟" ، "ایزد و انسان در آیین زرتشت" ، "پژوهشی پیرامون زروان" ، "آیین مانی و مسیحیت" و ایراد سخنرانی در ۲۷ سپتامبر۱۹۳۴ در برلین به مناسبت هزارهٔ فردوسی با عنوان فردوسی و آلمانی ها از دیگر فعالیت های تحقیقی او به شمار می آید. آشنایی شدر با آثار نویسنده و شاعر آمریکایی، تی اس الیوت در سال ۱۹۴۶ و مطالعه و بررسی کتاب*های او، تنها سرگرمی شدر در واپسین سال های زندگی اش بود. شدر با همکاری همسرش کتاب "راهی به سوی الیوت" را منتشر کردند . او همچنین "دربارهٔ دانته" نوشته الیوت را نیز به آلمانی ترجمه کرد که در سال ۱۹۵۰ در برلین منتشر شد.