سرانجام سرهنگ عین‌الله جهانی معاون آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ  پاسخ داد. او گفت: « در چنین حادثه‌یی دیگر پیگیری حادثه از دست پلیس راهنمایی و رانندگی خارج است.» به گفته او «در چنین مواردی نزدیکان متوفی باید به کلانتری مراجعه کنند و پس از طرح شکایت، پرونده به دادسرا فرستاده می‌شود. روال به این صورت است که با دستور از دادسرا، اگر در آن منطقه دوربینی وجود داشته باشد و اگر جهت دوربین در آن لحظه به سمت محل حادثه باشد و اگر تصاویر را ضبط کرده باشد، مسوولان این امر در شهرداری، تصاویر ضبط شده در روز و ساعت مورد نظر را بررسی کرده و آن را بر روی سی‌دی کپی کرده و به دادسرا می‌فرستند تا خودروی مورد نظر شناسایی و توقیف شود.»

اما این همه ماجرا نیست. به گفته سرهنگ جهانی اگر هر یک از این «اگرها» محقق نشود، باید به دنبال سرنخ بود: «سرنخ‌هایی مانند اینکه شاید فردی خودرو ی مورد نظر را دیده باشد مثلا خودروی مورد نظر پس از آنکه به سرعت از محل حادثه دور شده است در محلی توقف کرده و سایر رانندگان هم مسیر با او توانسته باشند پلاک او را یادداشت کنند یا شاید سرانجام یکی از سرنشینان خودروی 206 عذاب وجدان بگیرد و به پلیس مراجعه کند.» او تاکید کرد: «اگرچه شرایط روحی خانواده داغدیده اکنون مساعد نیست اما توصیه می‌کنم سریعا به پلیس مراجعه کنند. در چنین مواردی حتی اگر نتوانند ضارب را پیدا کنند بر اساس قانون، دیه متوفی از صندوق دولت پرداخت می‌شود.»