+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: دانستنیها و موضوعات علمی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=33)
+--- موضوع: مجسمه‌هایی از اندام‌های هیبریدی (/showthread.php?tid=46646)
مجسمه‌هایی از اندام‌های هیبریدی - ERF@N - 10-08-2013
یک طراح علمی لندنی معتقد است اندام‌های هیبریدی می‌توانند روزی با استفاده از سلول‌های اجزای بدن و حتی گونه‌های مختلفی که پتانسیل کمک به طولانی‌کردن عمر انسان را دارند، ساخته شوند.
این مبتکر قصد دارد ارگان‌هایی را خلق کند که به تسکین حملات قلبی، سکته‌های مغزی و اثرات فیبروز کیستیک کمک کنند.
هم‌اکنون این اندام‌ها صرفا مجسمه‌های سلیکونی قالب‌بندی‌شده‌ای هستند که تا آنجا که ممکن است مانند نمونه‌های واقعی ساخته‌شده‌اند اما می‌توانند روزی با استفاده از ایده چاپ‌زیستی (bioprinting) به واقعیت بدل شوند.
مجسمه‌های «آگاتا هاینس» ریشه در علم و واقعیت دارند و برای واداشتن مردم به تفکر در خصوص این موضوع خلق شده‌اند که چه نوع اندام‌های ساخت دست بشری را در بدنشان خواهند پذیرفت.
این اندام‌ها از ایده سلول‌های چاپ‌کننده و تکثیرکننده در ساختارهای پیچیده استفاده می‌کنند.
فناوری ارائه‌شده بدین معنی است که سلول‌های مختلف با کارکردهای متنوع می‌توانند به شیوه‌های جدید برای تولید اندام‌های جدیدی که تکامل طبیعی‌شان میلیون‌ها سال طول می‌کشد، در کنار یکدیگر قرار داده شوند.
ارگان‌های هیبریدی می‌توانند با استفاده از سلول‌های بخش‌های مختلف بدن یا حتی گونه‌های مختلف در کنار یکدیگر آرایش شوند.
یکی از این اندام‌های هیبریدی اندامی ضدانقباضی با استفاده از بخش‌هایی از یک مارماهی الکتریکی است.
هاینس همچنین مدلی واقعی از اندامی را خلق کرده که از عضلات مارزنگی برای ترشح ماده مخاطی از سیستم تنفسی شخصی که از فیبروز کیستیک رنج می‌برد، استفاده می‌کند.
ماده مخاطی در صورتی که این مدل به واقعیت تبدیل شود، از طریق معده خارج می‌شود.
اندام دیگر شامل سلول‌هایی از غده بزاق یک زالو است.
این ارگان هنگامی که احساس فشار یک لخته خونی بالقوه را در مغز حس می‌کند، ماده ضدانعقاد را به عنوان شیوه‌ای برای اجتناب از سکته مغزی ترشح می‌کند.
هاینس معتقد است چنانچه اندام‌ها تا حدودی از سلول‌های اجزای مختلف بدن انسان ساخته شوند، احتمال دارد که بدن آن‌ها را بپذیرد.
این طراح در خصوص این که این سلول‌ها و بافت‌ها چگونه وجود دارند، این که در انسان‌ها و دیگر گونه‌ها چگونه به نظر می‌رسد و این که چه میزان ممکن است افراد آن‌ها را دربدنشان بپذیرند، تحقیق کرده است.
وی سپس تلاش کرده شکل‌ها را مبتنی بر کارکردهایی که اندام‌ها باید اجرا کنند، طراحی کند.
هاینس همچنین زمان طولانی را به آزمایش رنگ‌هایی اختصاص داد که می‌توانستند اندام را به خوبی به نمایش بگذارند.
مدل‌های با اندازه واقعی نشان‌دهنده میزان فضایی است که ممکن است در درون بدن اشغال کنند.
مجسمه‌های «آگاتا هاینس» ریشه در علم و واقعیت دارند و برای واداشتن مردم به تفکر در خصوص این موضوع خلق شده‌اند که چه نوع اندام‌های ساخت دست بشری را در بدنشان خواهند پذیرفت.
این اندام‌ها از ایده سلول‌های چاپ‌کننده و تکثیرکننده در ساختارهای پیچیده استفاده می‌کنند.
فناوری ارائه‌شده بدین معنی است که سلول‌های مختلف با کارکردهای متنوع می‌توانند به شیوه‌های جدید برای تولید اندام‌های جدیدی که تکامل طبیعی‌شان میلیون‌ها سال طول می‌کشد، در کنار یکدیگر قرار داده شوند.
ارگان‌های هیبریدی می‌توانند با استفاده از سلول‌های بخش‌های مختلف بدن یا حتی گونه‌های مختلف در کنار یکدیگر آرایش شوند.
یکی از این اندام‌های هیبریدی اندامی ضدانقباضی با استفاده از بخش‌هایی از یک مارماهی الکتریکی است.
هاینس همچنین مدلی واقعی از اندامی را خلق کرده که از عضلات مارزنگی برای ترشح ماده مخاطی از سیستم تنفسی شخصی که از فیبروز کیستیک رنج می‌برد، استفاده می‌کند.
ماده مخاطی در صورتی که این مدل به واقعیت تبدیل شود، از طریق معده خارج می‌شود.
اندام دیگر شامل سلول‌هایی از غده بزاق یک زالو است.
این ارگان هنگامی که احساس فشار یک لخته خونی بالقوه را در مغز حس می‌کند، ماده ضدانعقاد را به عنوان شیوه‌ای برای اجتناب از سکته مغزی ترشح می‌کند.
هاینس معتقد است چنانچه اندام‌ها تا حدودی از سلول‌های اجزای مختلف بدن انسان ساخته شوند، احتمال دارد که بدن آن‌ها را بپذیرد.
این طراح در خصوص این که این سلول‌ها و بافت‌ها چگونه وجود دارند، این که در انسان‌ها و دیگر گونه‌ها چگونه به نظر می‌رسد و این که چه میزان ممکن است افراد آن‌ها را دربدنشان بپذیرند، تحقیق کرده است.
وی سپس تلاش کرده شکل‌ها را مبتنی بر کارکردهایی که اندام‌ها باید اجرا کنند، طراحی کند.
هاینس همچنین زمان طولانی را به آزمایش رنگ‌هایی اختصاص داد که می‌توانستند اندام را به خوبی به نمایش بگذارند.
مدل‌های با اندازه واقعی نشان‌دهنده میزان فضایی است که ممکن است در درون بدن اشغال کنند.
