همان طوری که اگر شناکردن را بلد نباشید، روز اول به قسمت عمیق استخر شیرجه نمی زنید، در اینجا هم در اولین دفعات ، هیچ وقت نباید از حرکت های پیچیده و پیشرفته ی مربوط به عضلات تنه شروع کنید. از حرکات با دامنه کوتاه شروع کنید(مثلا یک تخته را به مدت 15 تا 20 ثانیه نگدارید)، و سپس هنگامی که قدرت عضلات بالاتنه تان بهبود یافت و در انجام حرکت ها مهارت پیدا کردید اقدام به انجام تمرین های دشوارتر کنید.

 

با به کار گیری این عضله ها( این عضله ها آنهایی هستند که با متراکم کردن آنها جریان ادرار قطع می شود)، قبل و درحین نرمش های مربوط به عضلات شکمی، به صورت بهتری عضله های عرضی پایین شکم را وارد کار می کنید. عضله های عرضی دور شکم مانند یک کمربند تنه شما را در بر می گیرند. این کار کمک می کند که ناحیه میانی اندامتان محکم شود.

 

بسیاری اوقات در هنگام انجام تمرین های ورزشی، از نظر ذهنی توجهی به حرکات خودمان نداریم. تلویزیون تماشا می کنیم، به کارهایی که باید انجام بدهیم فکر می کنیم، یا حتی فقط در فکر آن هستیم که ورزشمان زودتر تمام بشود، به جای آن که به آنچه انجام می دهیم توجه داشته باشیم. با تمرکز کردن خوب بر روی ورزش، شما نه تنها کمتر در معرض آسیب دیدن هستید(زیرا حواستان جمع است و به صدای بدنتان گوش می دهید) ، بلکه شما ارتباط ذهن و بدنتان را برقرار می کنید که کمک می کند تا رشته های عضلانی بیشتری را به کار بگیرید و در نتیجه نتایج بهتری از کارتان بگیرید.