رسم خوب تشکر! - نسخه‌ی قابل چاپ +- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum) +-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40) +--- انجمن: پزشکی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=57) +---- انجمن: روان شناسی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=63) +---- موضوع: رسم خوب تشکر! (/showthread.php?tid=39581)

رسم خوب تشکر! - ღSηow Princessღ - 24-07-2013 دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید. امروز ایمیلی از دوست خوبم ثریا داشتم که طی پیام جمعی، برای فهرست بلندبالایی از دوستان و آشنایان و همکارانش خبر موفقیت خود در جریان دستیابی به درجه‌ی دکترای تخصصی‌اش در یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌های جهان را منتشر کرده بود. او در ادامه‌ی پیام‌اش، بخشی را اختصاص داده بود به سپاسگزاری از افراد دریافت کننده‌ی ایمیل، از طریق یک سری پیام‌های منفرد و منحصر به فرد توام با شوخی، لطافت و نکته‌بینی و ظرائفی در ستایش و سپاس از فرد مربوطه، که در مقابل نامِ تک تک افراد واقع در آن فهرست، نوشته شده بود. هر یک از این افراد او را به نحوی در تهیه‌ی رساله‌ی دکترایش و رسیدن به این مرحله، یاری کرده بودند. البته ذکری که از این یاری کردن‌ها در کلام این دوست رفته بود، به هیچ وجه محدود به حمایت و راهنمایی‌های علمی و ادبی در جهت تکمیل تزش نمی شد. بلکه انواع پشت- گرمی‌ها و انرژی دادن‌ها، مهیا کردن اوقات خوب و برنامه‌های تفریحی یا ورزشی مشترک آرامش‌بخش که استرس و دشواری ایام رساله- نویسی‌اش را کاهش داده بود را هم در بر می گرفت. از جمله شامل قدردانی از برخی افراد خانواده می‌شد که نقشی ویژه و امیدبخش برای او ایفا کرده بودند. فکرش را بکنید، برای دریافت کنندگان، این پیامِ مملو از شادی که در عین این که در کنار چندین نفر دیگر قرار گرفته بودند، از جایگاه ویژه‌ی خودشان در میان جمع بهره‌مند شده بودند، چه حس زیبا و دلنشینی بود. حس غرورآفرینی که با آن خود را در دستیابی به موفقیت آن دوست سهیم می بیینند و در شادی‌اش شریک شده اند، و در نتیجه‌ی این سرخوشی و رضایت خاطردرونی، همچنان و حتی بیش از پیش، مترصد فرصت‌های بعدی می شوند برای این که سهم خود را هر چند اندک، برای شادی و موفقیت دیگران ادا کنند. از طرف دیگر، این گونه پیام‌های حاکی از قدرشناسی، نشان می دهد که آن فرد که سالها و ماه‌هاست در جریان تلاشی سخت برای دستیابی به هدفی زیبا همت کرده است، و بی شک، به شایستگی سزاوار دریافت ثمره‌ی زحمات خود هست، آگاه و معترف به این نیز هست که نیل به این موفقیت و شادکامی، دستآوردی است جمعی، و موفقیت معمولاً به تنهایی حاصل نمی آید. برای من همواره تحسین برانگیز بوده است که در مراسم و جشنواره‌های هنری مانند اسکار، افراد و هنرمندان صاحب نام به هنگام دریافت جوایزشان، مجدانه تلاش می کنند اسامی تک تک افرادی را که در طی مسیر، حمایت شان کرده اند به یاد بیاورند و به همگان معرفی و تاکید کنند که این دستاورد من تنها نیست و نبوده است! این گونه قدرشناسی‌ها و بیان آن، کمک می‌کند که حس تعاون، همکاری و همدلی در جامعه رشد کند، و باز تاکید می کنم، حتی منفعت‌طلب ترین افراد نیز به تدریج در می‌یابند، که هرگونه تلاشی در جهت حمایت و یاری دیگران، در نهایت بهره‌مندی خودشان را نیز به دنبال دارد. سخاوتی که زمانی از خود نشان داده‌اند، نه هیچگونه باختی، بلکه حتی بردی کم نظیر به بار آورده است. خوبی‌ها، نهایتاً به خود ما باز می‌گردد. در ادبیات کهن و غنی ایرانی، مثال‌ها و مصادیق بسیاری می‌توان یافت در تاکید بر هم‌افزایی خوبی‌ها که شاید سپاسگزاری‌های ساده و آسان، مقدمه‌ی بسیاری از آنها باشد.