+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: فرهنگی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=35)
+--- موضوع: ولی فرق خوب و بد بودن چیه؟ (/showthread.php?tid=298083)
ولی فرق خوب و بد بودن چیه؟ - سهَ‌ند - 17-08-2021
خیلی ساده بخوام بگم:
شما اگه به یه نفر خوبی کنین، خوشحال میشه
اگه به یه نفر بدی کنین، ناراحت میشه
ولی خب شاید انقدر ساده هم نباشه ولی به صورت کلی: این خوبی یا بدی کردن آدم هاست که باعث خوشحالی یا ناراحتی آدم ها میشه. حتی میشه این طوری گفت که اگه ما باعث خوشحالی بقیه بشیم خودمون هم خوشحال میشیم و اون حس شادی درونی رفته رفته در ما قویتر میشه.
حالا آیا بنظرتون میشه خوب بودن رو یه هدف اصلی برای زندگی در نظر گرفت؟
یعنی من زندگی میکنم تا خوبی بکنم و خوب باشم؟
مزیت همچین هدفی اینه که شما همیشه میتونین ادعا کنین که من آدم خوبی هستم پس به هدفم رسیدم. شما هر روز میتونین نتیجه های خوب بودنتون رو ببینین و انگیزه ی بیشتری هم برای خوب بودن داشته باشین.
ولی از طرف دیگه باید اینو در نظر داشته باشین که همیشه خوب بودن و خوب موندن خیلی میتونه سخت باشه. قطعا شما اجازه ی بد کردن رو دارین. یک کار بد شما رو تبدیل به یه آدم بد نمیکنه. ولی مهمه که تقریبا اکثر وقت ها بتونین خودتون رو خوب بدونین.
بنظر من عیب اساسی این هدف میتونه این باشه که اون چیزی که شما خوب یا بد میدونین با اون چیزی که بقیه اون رو خوب و بد میدونن میتونه کلی تفاوت داشته باشه. و این باعث میشه که شما مجبور بشین اول آدم هارو بشناسین بعد تشخیص بدین که چجوری باید بهشون خوبی بکنین. و شاید حتی آدم ها نخوان که شما بهشون خوبی کنین پس خیلی وقت ها باید صرفا هیچ کاری نکنید تا بقیه رو خوشحال کنید.
این خوب بودن فقط مربوط به بقیه هم نیست. اگه خوب بودن رو انتخاب کنین قطعا رابطه تون با خودتون هم بهتر میشه. دیگه سر هر چیز کوجیک یا بزرگی خودتون رو سرزنش نمیکنین. از خودتون انتظارهای بیجا ندارین. سعی نمیکنین خودتون رو مجبور به کاری کنین که دوسش ندارین.
یه مفهومی هست که حتما شنیدین: بدی یا شر مطلق. این شاید چیزیه که آدما و جهان نباید در جهتش حرکت کنن. و هر چقد بهش نزدیک تر بشن باعث ناراحتی و بدبختی بیشتر میشن.
پس حالا آیا خوبی مطلق هم وجود داره؟ این خوب بودن یعنی همون حرکت به سمت خوبی مطلق؟
و در آخر این دو تا چه فرقی دارن؟ همون مثال اول این متن میتونه کافی باشه؟ میشه گفت احساسات این جا نقش اصلی رو دارن. شاید اگه ما یه انسان بی احساس سرد بودیم میتونستیم ناراحتی و خوشحالی بقیه رو نادیده بگیریم. ولی فکر میکنم که احساسات قویتر از این هستن که بهمون این اجازه رو بدن.