بگذارید هر روزتان روایت‌ داشته باشد

امروز باران آمده، چتر ندارید و کفش پارچه‌ای پوشیده‌اید. همین کافی است تا صبحتان را با کلافگی شروع کنید. پاهایتان با وجود تمام مراقبتی که در قدم برداشتن به خرج داده‌اید، کمی خیس شده، چند قطره باران روی موی منظم‌تان ریخته؛ مویی که صافش کرده بودید، حالا دوباره حالت گرفته.

عجیب نیست اگر همین اتفاقات به ظاهر بی‌اهمیت، اوقات شما را تلخ کند؛ اما چه می‌توان کرد؟ می‌توان گفت چیزی نیست! دو قطره آب است دیگر؟ نه! نمی‌توان! با شمایی که نیم ساعت ابتدای صبح به‌جای بیشتر خوابیدن مویتان را صاف کرده بودید و حالا قرار است با کفش خیس به جلسه ابتدای روز بروید، نمی‌توان این‌قدر ساده در مورد چنین موضوعی صحبت کرد.

اشکالی ندارد؛امروز را عصبانی بمانید!

می‌دانیم که هرچه در مورد چنین روزی با شما صحبت کنیم و بگوییم «یک کفش است دیگر، لکه‌هایش را شب می‌شویید!» فایده‌ای ندارد. پس نمی‌خواهیم بی‌جهت انرژی خودمان و شما را تلف کنیم و در مورد ناراحتی و حتی عصبانیت امروزتان چیزی بگوییم. اما بگذارید سراغ فردا برویم. سراغ روزهای دیگری که ممکن است خودرویی در خیابان روی لباستان گل‌های به‌جا مانده از باران را بپاشد یا سراغ روزی که ممکن است نزدیک به یک ساعت منتظر ماشین بمانید و تاکسی گیرتان نیاید! روزی که ممکن است حسابی خسته باشید و نیازمند استراحت و هم حسابی یخ کرده و به خانه گرمتان محتاج باشید. چطور می‌توانید عاقبت چنین روزهایی را به «خوشحالی» ختم کنید؟

از راه‌های تازه بگذرید

قرار نیست در این چند خط، راه‌های کنار آمدن با راه‌بندان در روزهای سرد را با شما در میان بگذاریم. می‌خواهیم از یک موضوع گسترده‌تر صحبت کنیم؛ از بالابردن قدرت «تطبیق» شما با شرایط. خوب! چطور این قدرت را می‌توانید به دست بیاورید؟ جواب ساده است! با رفتن از راه‌های تازه. برای اینکه مغز خطی شما، کمی منعطف‌تر شود و با اندکی تغییر برنامه از کوره در نروید، باید هر روز، مدام و مدام راه‌های تازه را امتحان کنید. دیروز بشقاب غذایتان را سمت راست میز گذاشته بودید؟ امروز سمت چپ بنشینید. دیروز برای رسیدن به میرداماد از شریعتی گذشتید؟ امروز وارد اتوبان حقانی شوید و راه را برعکس بروید. ترافیک است؟ اشکالی ندارد امتحانش کنید!

واقعیت این است که خوشحالی شما، خیلی اوقات قربانی حال بدی می‌شود که به دلیل ناتوانی‌تان در انطباق پیداکردن سراغ شما می‌آید. درست در روزی که می‌توانسته خیلی خوب شروع شود، رئیستان ناگهان کار تازه‌ای را روی انبار کارهای انجام نشده‌تان می‌گذارد و شما از برنامه‌ریزی عاجز می‌مانید. همین کافی است که خوشحالی‌تان در ابتدای این روز سخت و پیش‌بینی‌نشده پَر پَر شود. حالا باید چه کنید؟ کتابی در مورد راه‌های انجام کار تازه در میان انبوه کارهای انجام نشده را بخوانید؟ نه! شما باز هم باید دست به دامان گوشه‌های دیگر زندگی‌تان شوید. شما باید هر روز، درست از لحظه بیدار شدن تا به‌خواب رفتن، هر کاری را با راه تازه‌ای به انجام برسانید. هر کاری را به شکل متفاوتی انجام دهید. دیروز در سوپتان قارچ نگینی ریختید؟ امروز آن را حلقه‌ای خُرد کنید. چطور است که طعم فسنجان امروز را کمی ترش‌تر کنید یا اینکه برخلاف روزهای قبل، با شلوار خاکستری‌تان کفش مشکی نپوشید.

قدرت انطباق شما با شرایط، با دست پیداکردن به همین مهارت‌های تازه افزایش پیدا می‌کند؛ با عادت نکردن با راه هر روزه، به لباس همیشگی، به طعم‌های همیشگی. اگر شما یاد بگیرید که هر کاری را به ده‌ها شیوه متفاوت انجام دهید و هر راهی را از مسیرهای متفاوت بپیمایید، آرام آرام مغزتان از حاشیه امن عادت فاصله می‌گیرد و لذت پیداکردن راه‌حل در شرایط عجیب و ناگهانی را پیدا می‌کند. همین مهارت می‌تواند مایه «خوشحالی» شما باشد، یا دست‌کم مانع آوار شدن خشم و استیصال بر برج خوشحالی شما شود.