توو این خونه اثری از بودن تو نیست

توو این خونه خبری از موندن تو نیست

خونه ای که تو تووش نباشی کنج غمه

همیشه هم توو خونه باشی بازم کمه

ثانیه ها دقیقه ها میگذرن

من و تورو با خودشون میبرن

توو این خونه یه رازیه

یه رازی که که شبیه یه بازیه

میون ما چقدر کینه

چه قهرا که نداریم توویِ سینه

وقتی با اشکای غم سراغتو میگیرم

وقتی دارم از دوریت میمیرم

همیشه هستی یادم میمونه

یاد آدم مهربونی هایِ ناتمومت

توو این خونه یه رازیه

یه رازی که که شبیه یه بازیه

میون ما چقدر کینه

چه قهرا که نداریم توویِ سینه