خدا را شکر الان خیلی خوبم. خیلی بهترم و می‌توانم حرف بزنم.

 

بله، من امروز صبح (جمعه) مرخص شدم اما هنوز درد دارم.

 

بله، فک پایینم از دو جا شکسته اما فک بالایی‌ام سالم است.

 

نه، زبانم مشکلی ندارد اما از داخل لب‌هایم بریده شده و خونریزی داشت.

 

نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد. فقط می‌دانم در بیمارستان به هوش آمدم.

 

 

 

هیچ‌وقت نمی‌توانم این گل را فراموش کنم.

 

نمی‌شود خوشحال نباشم چون به هر حال گل زدم و برای تیمم مثمرثمر بودم اما این شادی تلخی هم دارد.

 

شاید باور نکنید اما من نمی‌دانستم گل زدم. بعدا بچه‌ها گفتند چه گل قشنگی زدی، تازه متوجه شدم که گل زدم. بعد هم خواستم ویدئو را به من نشان دهند که آنجا بودم فهمیدم گل زدم. وقتی به هوش آمدم نه می‌دانستم بازی چه شده و نه اینکه گلم یادم می‌آمد. در واقع هیچ چیز یادم نمی‌آمد اما کلا نمی‌دانستم گل زدم.

 

راستش را بخواهید دردم بیشتر شد.

 

نمی‌دانم. چهارشنبه وقت عمل دارم که باید سه‌شنبه بیمارستان باشم تا بستری شوم.

 

نمی‌دانم. فقط به من گفتند باید سه‌شنبه بستری شوم که چهارشنبه عمل شوم.

 

من بازی را ندیدم، اما شب که به هوش آمدم به من گفتند ۲ بر ۲ مساوی شد.

 

 

 

 

باید می‌بردیم. من به جز ۲۰ دقیقه اول که خودم توی زمین بودم از بقیه بازی خبر ندارم اما در بازی خانگی باید می‌بردیم و برنامه‌مان هم روی برد بود. ۲ بار هم جلو افتادیم اما نشد ببریم.

 

بله، دیدم در اینستاگرام پست گذاشته و گفت که خیلی ناراحت است. اتفاقا می‌خواستم با او صحبت کنم و بگویم از این اتفاقات در فوتبال پیش می‌آید و ناراحت نباشد. با رحمتی هم صحبت کردم و باید بگویم از او خیلی ممنونم.

 

بله، من امروز (جمعه) با آقامهدی صحبت کردم و خیلی تشکر کردم چون واقعا کمک بزرگی کرد.

 

دقیقا. استقلالی‌های بی‌شماری به من لطف داشتند و جویای حالم بودند که از آنها تشکر می‌کنم. البته در کنار استقلالی‌ها، اصفهانی‌ها هم خیلی لطف داشتند که از همه به خاطر این پیگیری‌هایشان تشکر می‌کنم.