صدام در نمیاد گوشم کیپه فحش نده
اینجا جنگله مگه نه دورم پُره دشمنه
اینکه نخوری میخورن این راسته خب
مغزم ضعف داره چیزی بگو گشنمه
داد بزن دیگه تو ام مثل من بریدی
دارم در گوشت میگم نپرس چرا قصه میگی
اینجا تاریکه خوب ببین خودمو خودتیم
واسه یکم روشنایی بگو چرا تز نمیدی
عکسامو بسوزونم اینجوری گرممونم میشه
با یه مهره ی سوخته دارم سر میکنم میگه
چیه تاریکه نشناختی اینجا زیرزمینه ببین
تو ام برو بالا رفیق منم نردبونم دیگه
تو شهر من آدماش معرفت ندارن
واسه همین چیزا حوصله ی مشورت ندارم
اینکه بمونم یا برم همین وسط غرقم
انقدر بدبختی دارم بگم اشکتم درارم
بهزاده دیروز مرده ولی عزا نگرفته
گفتم فلانی رو ولش به خدا اگه امشب
نفسم بره نیاد کسی عین خیالش نیست
سرم رو زمین سفته پس دنباله بالشت نیست
این دیوونه کارش نیست مهر مجوز نخورده
سرشو به باد میده آخر اون زبونی که تنده
من هنرمندم مادر اینو تو میگی خب
اینجا هنر من یه اثر توبیخی شد
••••••••
اشکاتو پاک کن حرفای نگفته رو خاک کنیم
بارمون سنگینه باید چمدونو ساک کنیم
برج میلادو بیخیال زیر زمین ستاره ایم
یه عمریه که دیوونه ی رپو راک شدیم
اشکاتو پاک کن حرفای نگفته رو خاک کنیم
بارمون سنگینه باید چمدونو ساک کنیم
برج میلادو بیخیال زیر زمین ستاره ایم
یه عمریه که دیوونه ی رپو راک شدیم
یادته بچه بودم نذاشتی من بفهمم فقرو
همه درد داشتیم نذاشتی من بفهمم دردو
بابارو دیدی، چقد زود پیر شده
نمیخوام یه روز بیام کسی بگه دیر شده
من از خونه رفتم تا دست پُر بیام
پسرت خیلی وقته از این دنیا سیر شده
من ساختم خودمو دیدی مرد شدم آخر
یه روزی برمیگردم واسم گریه نکن خواهر
هنوز نمردم که یه تنه میرم جلو نترس
گفتی اخم نکن داداش دیدی خندیدم آخر
راستی یه چی بگم من تنها نیستم دیگه
یه ملت باهاشن اونکه نمیکردن باور
بچگیامو یادته کسی بازیم نمیداد
انقدر بازی کردن باهام دلم بازیم نمیخواد
راستی خیلی شکستما اینو به مادرم نگو
عشقمو میگفتم یادته اونم رفت آخرم نموند
ولی به مادرم نگو دلش میشکنه خب
من از جایی بریدم آخر که راحتم نبود
الان بهترم خدارو شکر درد دارم یکم
اونم از گذشتمه ولی مرد دارم میشم
به اسمت قسم میام نمیذارم دیر بشه
روحم یخ زده از شبای سرد دارم میگم
از اینجا و زیرزمین ولی میگیرم حقمو
کم نمیارم چون همیشه درد دارم پیشم

اشکاتو پاک کن حرفای نگفته رو خاک کنیم
بارمون سنگینه باید چمدونو ساک کنیم
برج میلادو بیخیال زیر زمین ستاره ایم
یه عمریه که دیوونه ی رپو راک شدیم
اشکاتو پاک کن حرفای نگفته رو خاک کنیم
بارمون سنگینه باید چمدونو ساک کنیم
برج میلادو بیخیال زیر زمین ستاره ایم
یه عمریه که دیوونه ی رپو راک شدیم
اگه کسی رو دوست نداری دوست نداشته باش فحش نده
حرفای بهترم میشه زد اگه کسی هول نشه
انقد بد نیستیم بدی رو اون ذهنه تو میسازه
مغز من ضعف داره چیزی بگو گشنشه
هه ، بهزاد پکس
خیلی حرفارم نزدما ولی بعدا میگم