فوبی اجتماعی به ترس شدید از تعاملات بین فردی اطلاق می شود. نشانه های این اختلال به صورت نگرانی از سوار شدن به آسانسور، حاضر شدن سر قرار ملاقات، غذا خوردن در مکان های عمومی یا سخنرانی کردن در جمع ظاهر می شوند. افرادی که به فوبی اجتماعی مبتلا هستند در تمام شرایط ذکر شده منتظر بدترین پی آمدها می باشند. احتمال دارد والدین این بیماران بسیار انتقادگر یا معتاد بودند و در دوران کودکی به او حمله می کردند. ممکن است این حمله ها زمانی رخ می دادند که کودک فعالیتی هیجان انگیز انجام می داده است و به این ترتیب آموخته است که احساس اضطراب و هیجان را با هم تداعی کند. فوبی اجتماعی موجب می شود که بیمار با حفظ تصویر والدین انتقادگر خود همواره از انجام فعالیت پر هیجان و در نتیجه پیشرفت کردن بپرهیزد. زمانی که این افراد خاطرات دردناک گذشته خود را به یاد می آورند، آرزو می کنند که بتوانند به کارهایی که سابقا انجام
نمی دادند بپردازند. برای مثال آن ها تمایل زیادی به استفاده از آسانسور، برقراری رابطه صمیمی با دوستان نزدیک از طریق ملاقات کردن شان یا غذا خوردن با آن ها یا نشان دادن توانمندی هایشان با ارایه سخنرانی های مختلف دارند. در واقع تمام این آرزوها،
خواسته های طبیعی همه کودکان است.

Hi DoctOr | دُکتر سلامـ