+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: مذهبی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=41)
+--- موضوع: ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻇﻠمـ (/showthread.php?tid=256225)
ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻇﻠمـ - ρυяρℓє_ѕку - 05-04-2016
ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺗﮑﺎﻥﺩﻫﻨﺪﻩ حضرت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اکرم صلواة الله علیه و آله ﺍﺯ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻇﻠﻢ
ﺣﺠﺖﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭ ﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺪ ﻣﻴﺮﺑﺎﻗﺮﻱ، ﻃﻲ ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻗﺎﺳﻢ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ (ﻉ) ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺭﻭﺯﻩﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﻇﻠﻢ ﺩﺭ ﻧﺰﻭﻝ ﻋﺬﺍﺏ ﻭ ﺑﻼ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻲ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻇﻠﻢ ﻧﺮﻭﺩ.
ﻭﻱ ﺑﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ﺹ) ﮔﻔﺖ: ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻓﺮﺩﺍﻱ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻨﺪﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﻣﻲﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﻠﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ، ﻓﺮﺩﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩﻱ! ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ﺍﺯ ﺣﺴﻨﺎﺗﺶ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﺪ، ﻓﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻭﻧﺪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﻲﺷﻮﺩ.
ﻭﻱ ﺍﻓﺰﻭﺩ: ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﺴﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻇﻠﻢ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ، ﻟﺬﺍ ﺳﻬﻤﻲ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﻧﺖ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺩ ﺑﺮﻣﻲﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻧﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺩ ﺗﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺴﻨﻪﺍﻱ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻋﻤﺎﻟﺶ ﻧﻤﻲ ﻣﺎﻧﺪ؛ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﻌﺪﻱ ﻣﻲﺁﻳﺪ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺍﺯ ﺳﻴﺌﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﻇﺎﻟﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﺪ، ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺛﺮﻱ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻲ ﺩﺭ ﻭﻱ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ.
ﺣﺠﺖﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻣﻴﺮﺑﺎﻗﺮﻱ ﺑﺎ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎﻥ ﮐﺮﺩ: ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ (ﻉ) ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰﻱ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺸﻲ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺍﺯ ﻇﺎﻟﻢ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ.
*ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻲ(ﻉ) ﺑﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﻋﻘﻴﻞ
ﻭﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ، ﻗﺼﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴﻲ(ﺭﻩ) ﺍﺯ ﺑﺤﺎﺭ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﻘﻴﻞ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ، ﺩﺭ ﮐﻮﻓﻪ، ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻲ(ﻉ) ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﻲ (ﻉ) ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ، ﺟﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﻋﻤﻮﻳﺖ ﻫﺪﻳﻪ ﮐﻦ. ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ(ﻉ) ﻳﮏ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﻭ ﻳﮏ ﺭﺩﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻤﻮﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﻋﻘﻴﻞ ﺍﻫﺪﺍﺀ ﮐﺮﺩ. ﺳﻔﺮﻩ ﺷﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﭘﻬﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﻋﻘﻴﻞ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﻼﻓﺖ ﻣﻲﺩﻳﺪ، ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﺭﻧﮕﻴﻨﻲ ﺩﺍﺷﺖ، ﻭﻟﻲ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻭﻱ، ﺳﻔﺮﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻓﻘﻴﺮﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩ؛ ﻟﺬﺍ ﮔﻔﺖ: ﻏﺬﺍ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﮑﺮ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﻘﻴﻞ ﮔﻔﺖ؛ ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻭ ﻣﺮﺧﺺ ﺷﻮﻡ، ﻣﻦ ﻗﺮﺽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭ ﻗﺮﺽ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻓﺮﻣﺎ ﻗﺮﺽ ﻣﺮﺍ ﺍﺩﺍ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎﻡ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ: ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺪﻫﮑﺎﺭ ﻫﺴﺘﻲ؟ ﻋﻘﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ. ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ: ﻣﺘﺄﺳﻔﻢ ﺑﺮﺍﺩﺭ! ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻗﺮﺽﻫﺎﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻢ، ﻭﻟﻲ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺮﺳﺪ، ﺍﺯ ﺳﻬﻢ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮ ﻣﻲﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﺩﻫﻢ. ﺍﮔﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﺩﻫﻢ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﻋﻘﻴﻞ ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ: ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺮﺳﺪ؟ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻭ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻲ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺳﻬﻤﻴﻪ ﻫﺎ ﺑﺮﺳﺪ!
ﺷﻤﺎ ﻫﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺑﺨﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻲ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﻭ ﺑﻴﺖﺍﻟﻤﺎﻝ ﺑﺮﺩﺍﺭﻱ، ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺣﻮﺍﻟﻪ ﻣﻲﮐﻨﻲ؟
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺗﻮ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲﮐﻨﻢ، ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﭘﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﭼﻪ ﺭﺑﻄﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﻌﺠﺐﺁﻭﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ!
ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮐﻮﻓﻪ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﻱ ﭘﻮﻝ ﺗﺠﺎﺭ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻱ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻱ ﻭ ﺳﺨﻦ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻲﭘﺬﻳﺮﻱ، ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲﮐﻨﻢ؛ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺻﻨﺪﻭﻗﻬﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﮐﺴﻲ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻧﻤﺎﻧﺪ، ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﻭ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺻﻨﺪﻭﻕﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻦ، ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻟﺖ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩﺍﺭ. ﻋﻘﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﻲﮐﻨﻲ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﻢ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩﺍﻱ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﺮﻭﻡ؟
ﻭﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﮔﻔﺖ: ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ، ﭘﺲ ﺗﻮ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﻲﮐﻨﻲ ﮐﻪ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ؟ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻝ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﺍﻳﻦ ﻫﻢ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺑﻲﺧﻴﺎﻝ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻔﺘﻪﺍﻧﺪ.
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻣﻲﮐﻨﻢ، ﺍﮔﺮ ﺣﺎﺿﺮﻱ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭ، ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻲﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﺳﻤﺖ ﺷﻬﺮ ﺣﻴﺮﻩ؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﻋﻤﺪﻩ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻱ ﻣﻲﺭﻭﻳﻢ، ﻭ ﺑﺮ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺒﻴﺨﻮﻥ ﻣﻲﺯﻧﻴﻢ، ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﮐﻼﻧﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻳﻢ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﻘﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺯﺩﻱ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻲﺯﻧﻲ. ﻣﻦ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ ﺍﺯ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻭ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ، ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻩ ﭘﻮﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﺗﺎ ﻣﻦ ﻗﺮﺿﻢ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻢ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻝ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺪﺯﺩﻳﻢ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻝ ﺻﺪﻫﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﻳﻌﻨﻲ ﻣﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ، ﺭﺍ ﺑﺪﺯﺩﻳﻢ. ﭼﻄﻮﺭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎﻝ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺩﺯﺩﻱ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻲ ﺭﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎﻝ ﻋﻤﻮﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺯﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ؟
ﺣﺠﺖﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻣﻴﺮﺑﺎﻗﺮﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﻇﻠﻢﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﺎﻭﺭ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻭﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻤﻲ ﺷﺎﻩ ﺁﺑﺎﺩﻱ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﻴﻨﻲ (ﺭﻩ) ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺎﻩﺁﺑﺎﺩﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺁﺏ ﮐﺜﻴﻒ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﭙﺎﺷﺪ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﻲ ﺟﻤﻊ ﻣﻲﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺰﻳﻨﻪ ﻭ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺭﺧﺘﮑﻦ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ، ﺭﻭﺯﻱ ﺳﺮﻫﻨﮕﻲ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩ. ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻧﺪ، ﻭﻟﻲ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﮕﻔﺘﻨﺪ. ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭﺱ ﺻﺪﺍﻱ ﻻﺍﻟﻠﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻤﻲ ﺷﺎﻩ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﭼﻪ ﮐﺴﻲ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﻫﻨﮕﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﮐﺮﺩ؛ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺟﻠﺶ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ. ﺁﻳﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺎﻩ ﺁﺑﺎﺩﻱ (ﺭﻩ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ: ﺍﻱ ﮐﺎﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻢ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﺸﻮﺩ.
ﺣﺠﺖﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﻣﻴﺮﺑﺎﻗﺮﻱ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ: ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﻇﻠﻢ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﻱ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﻗﺪﺭﺗﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻭﻱ ﺑﺎ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﻭ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﻇﺎﻟﻢ ﺍﻓﺰﻭﺩ: ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻭ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻲ ﻇﻠﻢ ﮐﺮﺩ ﻭﻟﻲ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺸﮑﻠﻲ ﻧﺸﺪ ﮔﻨﺎﻫﺶ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺧﻴﺮ. ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺟﻮﺍﺏ ﻇﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻭ ﺩﺍﺩ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻧﺪ.
نشر حوزه