چه کنم شاعر آفریدستم / کار دیگر نیاید از دستم

خدمت من اداره رفتن نیست / مهملی گفتن و شنفتن نیست

گل از این شاخه گو بریزد باد / من به جز بار گل نخواهم داد

 صوفی بیا که بر لب صافی مکانم است / وین صبح جاودانه صفابخش جانم است

دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل / که چرخه این سکه دولت به نام شهریاران زد

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

"سپاه من"

منم که شعر و تغزل در پناهگاه من است / چنانکه قول و غزل در پناه من است

صفای گلشن دلها به ابر و باران نیست / که وظیفه محول به اشک و آه من است

صلای صبح تو دادم به ناله شبگیر / چه روزها که سپید از شب سیاه من است

به عالمی که در او دشمنی به جان بخرند / عجب مدار اگر عاشقی گناه من است

هر آن گیاه که بر خاک ما دمیده ببوی / اگر که بوی وفا می دهد گیاه من است

کنون که رو به غروب آفتاب مهر و وفاست / هر آنکه شمع دلی برفروخت ماه من است

نگاه من نتواند جمال جنانان جست / جمال اوست که جوینده نگاه من است

من از تو هیچ نخواهم جز آنچه بپسندی / که دلپسند تو ای دوست دل بخواه من است

چه جای ناله گر آغوشم از سه تار تهی ست / که نغمه قلمم شور جایگاه من است

کلاه فقر بسی هست در جهان لیکن / نگین تاج شهان در پر کلاه من است

شکستن صف من کار بی صفایان نیست / که شهریارم و صاحبدلان سپاه من است

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

ترانه غزل دلکشم مگر نشنفتی / که رام من نشدی آخر ای غزال رمیده

خموش سایه که شعر تو را دگر نپسندم / که دوش گوش دلم شعر شهریار شنیده

شهریارا تو همان دلبر و دلدار عزیزی / نازنینا، تو همان پاک‌ترین پرتو جامی

ای برای تو بمیرم، که تو تب‌کردهٔ عشقی/ ای بلای تو بجانم، که تو جانی و جهانی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

تو آن سروی اگر سر برکنی، سرها بیارایی / وگر سرور شوی آئین سرور ها بیآرایی

به نقاش ازل مانی که با نقش جهان آرا / چمن ها با گل و سرو و صنوبرها بیآرآیی

نه هر کو کاروان راند رموز رهبری داند / تو فن رهبری دانی که رهبر ها بیآرایی

بدین شوق و شهادت ها چه بیم از لشکر دشمن / که هر آنی تو آن دانی که لشکرها بیآرایی

اگر کشور به خورشیدی درخشان می کند آفاق / تو آن خورشید رخشانی که خاورها بیآرایی

دل و جان همه مردم پر از عشق تو جانانه است / جلوخوان ها بیافروزی و سردرها بیآرایی

تو هم خود «شهریارا» گوهر آرایی و گوهر سنج / به هر کانت گذار افتاد گوهرها بیآرایی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.