به گزارش سرویس خانواده جام نیوز، قدیمی ترین کار تکمیلی و بر روی شیشه تراش آن است که به دو دسته تقسیم می شود:

الف) حکاکی فیزیکی شیشه با الماسه (فرز)

ب) حکاکی فیزیکی با چرخ مسی.

 

الف) حکاکی فیزیکی با نوک الماسه (فرز):

با استفاده از نوعی فرزهای دستی که عموما نوک آن ها از جنس فولاد الماسه است که در یک نگهدارنده مهار شده است مورد استفاده می باشد. ظاهری شبیه به قلم و یا مداد دارد و برخی از هنرمندان و صنعتگران تراش قلمه الماسه ای که نوک آن از کاربید تنگستن می باشد را ترجیح می دهند.

 

شکل نوک الماسه هرمی با چهار و شش وجه است و هنگامی که نوک این هرم شیشه را خراش دهد یا بکند عمل رسم و طراحی نقوش انجام شده است. در حقیقت خراش ها یک سری تراش های ریز و ظریف هستند که مسلما درجه سختی شیشه در بافت حکاکی شده تأثیرگذار است.

ب) حکاکی فیزیکی با چرخ مسی:
حکاکی با چرخ نوعی از تزئین است که از زمان مصریان و رومی ها به کار می رفته است. این تراش امروزه با استفاده از الکتروموتورهای کوچک که دیسکی را به چرخش وامی دارد انجام می شود و صنعتگران به کمک سنگ های مخصوصی که درجه سختی آن ها بیش از سختی شیشه است به خط انداختن بر روی شیشه می پردازند. سرعت چرخ های تراش و دیسک تراش کاری در ارتباط مستقیم با نوع تراش است و هرچه میزان عمق تراش مورد نظر بیشتر باشد، به همان نسبت چرخ تراش می بایست سرعت بیشتری داشته باشد.