دوباره دونه های برف
هرکدومش انگاری داره کلی حرف
دونه هایی که رنگ لحظه های خوبن
روزایی که انگار حالا از ما خیلی دورن
روزایه خوبی که شبیه یه قصه ای بود آروم
روزایی که نمیکردیم فکر این روزارو
دوباره دونه هایی که انگاری از غم میباره
بازم خاطراتی که صاف رو قلبم میباره
یاده تلخ ترین تصویر روزای برفی
یاده رده پایی که موند ازت وقتی که رفتی
یعنی الان تو کجایی با کی تنهایی
یا که توام پشت شیشه مات برفایی
یعنی الان توام با من حست یکیه
یا که پیشت یکیه دادی به عشقش تکیه
من با حس و حالت تو این هوا قدم میزنم
با که (با اینکه) اشک تو چشامه دارم لبخند میزنم
به یاد روزایی که واسم خیلی قشنگی داره
این برف لعنتی خیلی قشنگ میباره
سرده مثل احساس تواین روزا به من
درده ولی رو زخمام توام نمک بزن
سخته تحمل این روزا بدون تو
چطور دلت میاد بگی بهم از اینجا برو
تو که ترانه هامو میخوندی توی تنهاییات
چی شد که این احساسو گذاشتی زیره پات
با اینکه برف نمیباره توی این خونه
هر چهار فصل این خونه زمستونه
تو که ترانه هامو میخوندی توی تنهاییات
چی شد که این احساسو گذاشتی زیره پات
با اینکه برف نمیباره توی این خونه
هر چهار فصل این خونه زمستونه
دوباره دونه های برف یه برف سنگین
منو دلتنگیه چشاتو یه آهنگ غمگین
بازم خیره به خیابون یه چراغ کم نور
بازم توهم این که داری میای از دور
بازم منو تنهایی و یه مغز دیوونه
منو خونه ای که بدون تو سرد تر از بیرونه
منو یه دنیا فکر کلی خستگی
که با نفسات گرم میشه دست کی
منو چشایی که نمیتونه از عمد نباره
حتی آدمک برفیمم لبخند نداره
بازم منو عکسامون چه حس و حالیه
منو جیبایی که توش جای دستات خالیه
بازم منو قصه ی تلخی که گریه داره تهش
بازم یه شب خوب منو قطره های اشک
بازم یه شب خوب منو قطره های اشک
تو که ترانه هامو میخوندی توی تنهاییات
چی شد که این احساسو گذاشتی زیره پات
با اینکه برف نمیباره توی این خونه
هر چهار فصل این خونه زمستونه