آرتا

را میرن خودشونو فردا به اون راه میزنن

من راهیشون میکنم به سمت خروجی

صبا که بغلم پامیشننم رو مخمن اعصابمو … چرا

چون صبا هس خالی سرم ولی بعدش میره یکیشو میاره

ترتیبشو میدم تا میزنم تا میزنم

خلسه

منو تو نداریم … گوگوش پ واقعی بودم از وقتی که

رپوش تن میکردم تو ابتدایی .. میترکونه فلو انتحاری اه

شرمنده گریه های ننم

شاشیدم رو تکت تک پله های ترقی

الان این بالام دیر شده یکم

چون حاجی تو که میشناسی … بلد نی

دوتا هفتادی ۶۷ دوتا پیرزنم سری واسه کش بلند میکنن

میبرمشون هش روشن میکنم مشروبم میخورم

تش توشم میکنم

شرمنده که … به تو نی خیابونو … چون … به تو نیس

بگذرونیم بی غم چطوری وقتی تک تک بچهامون میرن یهویی

آرتا

میمونیم باهم منو رپ دوستام عادت داریم به این شهر

مردو زنوو لوساش

بندا دردو رنجو دور

باز کن اخمو مخمو زود بچش برفو سنگو دوست داشته باش

همه میگن اگه ویلی برگرده چی میگن

مگه چکه منتظر برگشتشی

اصلا تورو جه به زاخارای چند وقت پیش

فعلا که من اینجام به سردستگی

از بکس پی در دسترس نی

مخت تاب داره پیرهنامون از دم سفید

تو فک کن یه درصد پرچم بشیم

اصلا شما دیگه مال کدوم منطقه اید

هر چند ۳ بیست ۱۰پنج ۱ شیش

خفه شین اصلا که چی منطقه ایگ

حرفا نمیذارن که ته تق تق بشی

عوض شم که چی عقب بایست دارم فقط من حق تیر

که میذارم سر ۱۳ بهمن بگی هروقت که دیدی پلنگه نیست

سرگرم بشی احمق ببین آرتا فقط کلمه چید

میمونیم باهم منو رپ دوستام عادت داریم به این شهر

مردو زنوو لوساش

بندا دردو رنجو دور

باز کن اخمو مخمو زود بچش برفو سنگو دوست داشته باش